Πέστο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Ιστορία: προσθήκη εισαγωγικών Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού επεξεργασία από εφαρμογή Android |
→Ιστορία: αφαίρεση περιττης στίξης Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού επεξεργασία από εφαρμογή Android |
||
Γραμμή 20:
"Πάρτε μια σκελίδα σκόρδο, βασιλικό ή, όταν αυτός λείπει, μαντζουράνα και μαϊντανό, τριμμένο ολλανδικό τυρί και παρμεζάνα και ανακατέψτε τα με κουκουνάρι. Χτυπήστε τα όλα μαζί σε ένα γουδί με λίγο βούτυρο μέχρι να πολτοποιηθούν. Στη συνέχεια, διαλύστε το με καλό και άφθονο λάδι. Τα λαζάνια συνοδεύονται με αυτό τον πουρέ και γίνονται πιο υγρά, προσθέτοντας λίγο ζεστό νερό χωρίς αλάτι".
Αν και πιθανότατα προερχόταν από την Ινδία ο βασιλικός απέκτησε σταθερές ρίζες στις περιφέρειες της [[Λιγουρία|Λιγουρίας]],στην Ιταλία, και της [[Προβηγκία|Προβηγκίας]], στη Γαλλία
Αυτή η συνταγή για το πέστο της Γένοβας αναθεωρήθηκε συχνά κατά τα επόμενα έτη ( η φημισμένη αναθεώρηση του Emanuele Rossi συνέβη το 1865, μόλις δύο χρόνια μετά το βιβλίο του Ράττο), και σύντομα έγινε η βάση στη γαστρονομική παράδοση της Λιγουρίας, καθώς κάθε οικογένεια συχνά διέθετε τη δική της συνταγή πέστο (με μικρές διαφοροποιήσεις από τα παραδοσιακά υλικά). Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι συνταγές για σάλτσα πέστο συχνά διαφέρουν η μία από την άλλη.
| |||