Ποιητικός ρεαλισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''ποιητικός ρεαλισμός''' ήταν ένα κινηματογραφικό κίνημα στη [[Γαλλία]] της δεκαετίας του 1930.<ref name ="lista">[https://www.empireonline.com/movies/features/poetic-realism-movie-era/ Η εποχή του ποιητικού ρεαλισμού] στο [https://www.empireonline.com Empireonline.com] {{en}} ανακτήθηκε 23 Αυγούστου 2019</ref> Περισσότερο μια τάση από ένα κίνημα, ο ποιητικός ρεαλισμός δεν ήταν έντονα ενοποιημένος όπως το [[σοβιετικό μοντάζ]] ή ο [[γαλλικός ιμπρεσιονισμός]], αλλά ήταν άτομα που δημιούργησαν αυτό το λυρικό ύφος. Οι κορυφαίοι σκηνοθέτες του κινήματος ήταν ο Πιέρ Chenal, ο [[Ζαν Βιγκό]], ο [[Ζυλιέν Ντοβιβιέ]], ο [[Μαρσέλ Καρνέ]] και ίσως ο σημαντικότερος σκηνοθέτης του κινήματος [[Ζαν Ρενουάρ]]. Ο Ρενουάρ έκανε μια μεγάλη ποικιλία ταινιών που επηρεάστηκαν από το Αριστερό Λαϊκό ΜετώποΜέτωπο και ακόμη από μια λυρική ταινία μικρού μήκους.

Οι πιο σημαντικοί καλλιτέχνες αυτών των ταινιών ήταν ο [[Ζαν Γκαμπέν]], ο [[Μισέλ Σιμόν]], η [[Σιμόν Σινιορέ]] και οη [[Μισέλ ΜόργκανΜοργκάν]].<ref name ="lista"/>

Οι ταινίες του ποιητικού ρεαλισμού έχουν συνήθως μια μοιρολατρική άποψη της ζωής με τους χαρακτήρες τους να ζουν στο περιθώριο της κοινωνίας, είτε ως άνεργοι μέλη της εργατικής τάξης είτε ως εγκληματίες. Μετά από μια ζωή απογοήτευσης, οι χαρακτήρες παίρνουν μια τελευταία ευκαιρία στην αγάπη, αλλά τελικά απογοητεύονται και οι ταινίες συχνά τελειώνουν με απογοήτευση ή θάνατο. Ο συνολικός τόνος συχνά μοιάζει με νοσταλγία και πικρία. Είναι "ποιητικές" λόγω μιας αυξημένης αισθητικότητας που μερικές φορές εφιστά την προσοχή στις παραστατικές πτυχές των ταινιών. Αν και αυτές οι ταινίες ήταν αδύναμες στον τομέα της παραγωγής, ο [[γαλλικός κινηματογράφος]] δημιούργησε ένα υψηλό ποσοστό επιρροών ταινιών που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους ταλαντούχους ανθρώπους της βιομηχανίας στη δεκαετία του 1930 που δούλευαν πάνω τους.