Βασιλεύς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Δεν υπάρχει υποστήριξη από πηγές.
Ετικέτες: Χειροκίνητη αναστροφή επεξεργασία κώδικα 2017
Γραμμή 2:
<span>Ο όρος '''Βασιλεύς'''</span> είναι ελληνικός τίτλος που έχει χρησιμοποιηθεί για την περιγραφή διαφόρων τύπων [[Μονάρχης|μονάρχων]] στην ιστορία. Ο τίτλος χρησιμοποιήθηκε από τους [[Κατάλογος Ρωμαίων Αυτοκρατόρων|Βυζαντινούς αυτοκράτορες]], αλλά έχει και μεγάλη ιστορία χρήσης από [[Κυριαρχία|ηγεμόνες]] και άλλα πρόσωπα εξουσίας στην [[αρχαία Ελλάδα]], καθώς και από τους [[Κατάλογος βασιλέων της Ελλάδας|βασιλιάδες της σύγχρονης Ελλάδας]].
 
Οι γυναικείες μορφές είναι: ''βασίλεια'', ''βασιλίς'', ''βασίλισσα'', καθώς και το αρχαϊκό ''βασιλίννα''.<ref>{{cite book|title=Composition of Scientific Words: A Manual of Methods and a Lexicon of Materials for the Practice of Logotechnics|first=Roland Wilbur|last=Brown|year=1956|url=https://books.google.com/books?id=JgHVAAAAMAAJ&q=basileia+basilis&dq=basileia+basilis&hl=en&sa=X&ei=JodjT47iEcPg2gWdqMS2CA&ved=0CE4Q6AEwBA}}</ref> Επίσης η λέξη βασιλεύς είναι αρχαιοελληνική.
 
== Ετυμολογία ==
Η ετυμολογία της λέξης ''βασιλεύς'' είναι ασαφής. Η [[Μυκηναϊκή ελληνική|Μυκηναϊκή]] μορφή ήταν *''gʷasileus'' ([[Γραμμική Β]]: ''qa-si-re-u''), που υποδηλώνει κάποιον δικαστή ή τοπικό οπλαρχηγό, αλλά όχι έναν πραγματικό βασιλιά. Η υποθετική αρχαιότερη [[Πρωτοελληνική γλώσσα|πρωτο-ελληνική]] μορφή θα ήταν *''gʷatileus''.<ref>Andrew Sihler (2008), ''New Comparative Grammar of Greek and Latin'', σελ. 330.</ref> Οι περισσότεροι γλωσσολόγοι υποθέτουν ότι είναι μια μη-ελληνική λέξη που δανείστηκε η ελληνική την [[Εποχή του Ορείχαλκου|Εποχή του Χαλκού]] από ένα προϋπάρχον γλωσσικό [[Pre-Greek substrate|προ-ελληνικό υπόστρωμα]] της Ανατολικής [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσογείου]].<ref>[[R. S. P. Beekes]], ''Etymological Dictionary of Greek'', Brill, 2009, σελ. 203.</ref> Ο Σίντλερ (1976) υποστηρίζει πως προέρχεται από μια εσωτερική ελληνική καινοτομία της κατάληξης ''-ευς'' από [[Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες|ινδο-ευρωπαϊκό]] υλικό και όχι από ένα Μεσογειακό δάνειο.
Η ετυμολογία της λέξης ''βασιλεύς'' είναι ότι προέρχεται από τις λέξεις βάσις + λεύς. Η λέξη βάσις σημαίνει θεμέλιο, αρχή και στήριγμα και η κατάληξη λεύς σημαίνει λαός. Η λέξη βασιλεύς σημαίνει το θεμέλιο, η αρχή και το στήριγμα του λαού.
 
== Παραπομπές ==