Καινή Διαθήκη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Διάσωση 2 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.8 |
||
Γραμμή 10:
* Τα τέσσερα ''Ευαγγέλια'': δίνουν πληροφορίες για τη διδασκαλία του Ιησού και λίγες πληροφορίες για τη ζωή του, όσες ήταν απαραίτητες ώστε να γίνει πιο κατανοητό το μήνυμα της διδασκαλίας του. Πιστεύεται ότι έχουν γραφτεί από τέσσερις πιστούς χριστιανούς: Δύο από τους δώδεκα πρώτους αυτόπτες μάρτυρες της επίγειας ζωής του Ιησού, [[Απόστολος Ματθαίος|Ματθαίο]] και [[Ιωάννης ο Ευαγγελιστής|Ιωάννη]] και τους αυτήκοους μάρτυρες των μαθητών του, [[Ευαγγελιστής Μάρκος|Μάρκο]] και [[Ευαγγελιστής Λουκάς|Λουκά]]. Τα βιβλία αυτά καταγράφηκαν μεταξύ του 60 και του 110 μ.Χ..
* Τις ''Πράξεις των αποστόλων'': Μετά από την ανάσταση και ανάληψη Του Ιησού, οι πιστοί ενώθηκαν και δημιούργησαν την «εκκλησία», ως οργανωμένη κοινωνία πιστών. Η πρώιμη ιστορία της εκκλησίας και των αποστόλων της περιγράφεται στο βιβλίο «Πράξεις των Αποστόλων» που έγραψε ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Το βιβλίο αυτό χωρίζεται σε δύο κύριες ενότητες:<ref name=":1">{{Cite web|url=http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Praxeis_Apostolwn/Praxeis_Apostolwn_Arxaio_Keimeno.htm|title=ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ- ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ|website=users.sch.gr|accessdate=2019-12-04|archive-date=2019-12-07|archive-url=https://web.archive.org/web/20191207095512/http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Praxeis_Apostolwn/Praxeis_Apostolwn_Arxaio_Keimeno.htm|url-status=dead}}</ref>
** Τις ''Πράξεις του Πέτρου''
** Τις ''Πράξεις του Παύλου''
Γραμμή 25:
Τα βιβλία που γράφηκαν από συγγραφείς της πρώτης εκκλησίας και περιέχουν τη διδασκαλία περί πραγματοποίησης των υποσχέσεων του θεού, το θάνατο και την ανάσταση του Χριστού, ονομάστηκαν «Καινή Διαθήκη» σε αντιδιαστολή προς τα βιβλία της προηγούμενης περιόδου της οικονομίας του Θεού, της «Παλαιάς Διαθήκης».
Ο όρος «Καινή Διαθήκη» προς δήλωση του συνόλου των βιβλίων, που περιέχουν τη νέα οικονομία του Θεού, μαρτυρείται από τα τέλη του 2ου αιώνα και επικρατεί οριστικά από τις αρχές του 3ου αιώνα και μετά. Τα βιβλία που αποτέλεσαν την Καινή Διαθήκη είναι η τελική καταγραφή της προφορικά και γραπτά μεταδιδόμενης χριστιανικής παράδοσης. Αλλά και αυτά, την εποχή που γράφηκαν δεν αναγνωρίστηκαν αμέσως ως [[Αγία Γραφή|«Γραφή»]]. Εκείνο που τα επέβαλε στη συνείδηση των χριστιανών ήταν η αποστολική τους προέλευση και η συμφωνία τους προς την αλήθεια που είχε η εκκλησία ως ζωντανή παράδοση από τους «απ' αρχής αυτόπτας και υπηρέτας» του λόγου (Λουκ. 1, 2)<ref>{{Cite web|url=http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Kata_Loukan_Euaggelio/Kata_Loukan_Euaggelio_kef.1.html#Skopos_tou_Euaggeliou|title=ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ- ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1|website=users.sch.gr|accessdate=2019-12-04|archive-date=2019-10-16|archive-url=https://web.archive.org/web/20191016045448/http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Kata_Loukan_Euaggelio/Kata_Loukan_Euaggelio_kef.1.html#Skopos_tou_Euaggeliou|url-status=dead}}</ref>. Για πρώτη φορά περί τα μέσα του 2ου αιώνα μερικά χωρία από τα ευαγγέλια παρατίθενται ως «Γραφή».
Η Καινή Διαθήκη που αποτελείται από ένα σύνολο 27 βιβλίων, καθιερώθηκε με την τελική της μορφή στο δεύτερο μισό του 4ου αιώνα μ.Χ.
| |||