Τσαριτσάνη Λάρισας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην Τσαριτσάνη σώζονται παραδοσιακά αρχοντικά, δείγματα της άνθησης που γνώρισε η κωμόπολη στα χρόνια της τουρκοκρατίας.

 

 

Έφτασε στη μεγαλύτερη ακμή της κατά τον 17ο και 18 αιώνα όπου και έφτασε τους 7.000 μόνιμους κατοίκους, με την ανάπτυξη της βιοτεχνίας χρωστικών ουσιών, μεταξωτών και ερυθρών νημάτων, τα οποία πωλούνταν στις μεγαλύτερες αγορές της Ευρώπης. Στην περιοχή υπήρχε ελληνική σχολή πανελλήνιας φήμης, στην οποία δίδασκαν ονομαστοί λόγιοι, μεταξύ των οποίων ο [[Κωνσταντίνος Οικονόμος ο εξ Οικονόμων]], ενώ στο σχολείο φοίτησε και ο αγωνιστής του 1821 [[Χριστόφορος Περραιβός]]. Στις αρχές του 19ου αι. η κωμόπολη άρχισε να παρακμάζει, όπως και τα [[Αμπελάκια Λάρισας|Αμπελάκια]] εξαιτίας της ανάπτυξης της ευρωπαϊκής βιομηχανίας χρωμάτων, ενώ παράλληλα δοκιμάστηκε από τις λεηλασίες των [[Τουρκοαλβανοί|Τουρκοαλβανών]] του Αλή πασά και ο πληθυσμός της αποδεκατίστηκε από φοβερή πανώλη ([[1813]]).<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 29, σ.305 ISBN 960-8177-81-2</ref>

 

== Ιστορία ==

 

Η πρώτη γραπτή αναφορά στον οικισμό, που σήμερα ονομάζεται Τσαριτσάνη, γίνεται στο Χρυσόβουλο της ιεράς μονής Παναγίας της Ολυμπιώτισσας που χρονολογείται στο έτος 1296, επί αυτοκράτορος Ανδρονίκου Β’ Κομνηνού. Εκεί αναφέρεται σαν Σταρίστα ή Σταρίτα, όνομα που υπάρχει και σε βουλγαρικά έγγραφα. Σε πρόθεση της Μονής του Μεγάλου Μετεώρου που χρονολογείται στο 1520, αναφέρεται σαν «χορίον Τζερνιτζηανί». Η ονομασία αυτή, όπως και οι μεταγενέστερες Σταρίτσανη, Σαρίτσιανη, Τσαρίτσιανη ή Τσαρίτσανη, έχει σλάβικη προέλευση.

Τσαριτσανιώτες διωκόμενοι από τις αρχές κατοχής δημιουργούν τον πρώτο αντιστασιακό πυρήνα της περιοχής. Τον Αύγουστο του [[1942]] ιδρύεται η πρώτη ομάδα ανταρτών του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ) από 12 Τσαριτσανιώτες μαχητές. Ακολουθεί ραγδαία εξάπλωση του κινήματος της Εθνικής Αντίστασης. Η Τσαριτσάνη σύσσωμη συντάσσεται με Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) και δίνει τα πάντα για τον Αγώνα. Για το λόγο αυτό μπαίνει στο μάτι των κατακτητών. Στις 12 Μάρτη του 1943 καταστρέφεται από τα ιταλικά στρατεύματα κατοχής και 45 πατριώτες εκτελούνται στην Κεντρική Πλατεία. Άλλοι 7 εκτελούνται στις 20 Αυγούστου 1944 από τους Γερμανούς. Η Τσαριτσάνη πληρώνει βαρύ φόρο αίματος και στα χρόνια που ακολουθούν, με την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού και στον αγώνα του για τη δικαίωση τον οραμάτων της Αντίστασης.

 

== Διοίκηση ==

Η Τσαριτσάνη αποτελεί έδρα της ομώνυμης Κοινότητας, η οποία συστάθηκε με την ενσωμάτωσή της στο Ελληνικό κράτος, μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους το 1914 (Β.Δ./ΦΕΚ 3/1919). Καταργήθηκε με το νόμο των αναγκαστικών συνενώσεων «Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ» (άρθρ. 1 του Ν. 259/1997) για να ενταχθεί στο Δήμο Ελασσόνας, από τον οποίο τελικά αποσπάται στις 1.1.2007 με τροπολογία του Υπουργείου Εσωτερικών που ψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων την 1η Μαρτίου 2006. Από τότε είναι ξεχωριστή κοινότητα η Κοινότητα Τσαριτσάνης.

 

|

|}

<references />

{{Δήμος Ελασσόνας}}

{{Καλλικράτης-Θεσσαλία}}