Ισαβέλλα της Βαυαρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Η '''Ισαβέλλα της Βαυαρίας''',
Η ασθένεια του Καρόλου ΣΤ΄ και οι διεκδικήσεις για την αντιβασιλεία είχαν σαν αποτέλεσμα να ξεσπάσει ο [[Εμφύλιος πόλεμος Βουργουνδών και Αρμανιάκ]], αντίπαλοι ήταν ο μικρότερος αδελφός του βασιλιά [[Λουδοβίκος Α΄ της Ορλεάνης]] και οι [[Δούκες της Βουργουνδίας]], ο άλλος κλάδος της οικογένειας. Η Ισαβέλλα ακολουθούσε σποραδικά τον έναν ή τον άλλον κλάδο ανάλογα με τα συμφέροντα της ίδιας και του γιου της. Την εποχή που ακολουθούσε τους Αρμανιάκ οι Βουργουνδοί την κατηγόρησαν για μοιχεία με τον κουνιάδο της Ιωάννη, την εποχή που ακολούθησε τους Βουργουνδούς οι Αρμανιάκ την συνέλαβαν στο Παρίσι και την φυλάκισαν. Ο [[Ιωάννης Α΄ της Βουργουνδίας]] δολοφόνησε τον Λουδοβίκο Α΄ της Ορλεάνης (1407) με αποτέλεσμα να ακολουθήσει έκρηξη του εμφυλίου ανάμεσα στις δύο πλευρές. Ο εμφύλιος έληξε όταν οι οπαδοί του μεγαλύτερου γιου της Καρόλου Ζ΄ δολοφόνησαν τον Ιωάννη τον Άφοβο (1419), αυτό είχε σαν συνέπεια να αποκληρωθεί. Η Ισαβέλλα ήταν παρούσα στην ''"Συνθήκη του Τρουά"'' (1420) με την οποία ορίστηκε διάδοχος του Γαλλικού θρόνου ο [[Ερρίκος Ε΄ της Αγγλίας]] μετά τον θάνατο του συζύγου της Καρόλου Ζ΄, έζησε από τότε στο Αγγλοκρατούμενο Παρίσι μέχρι τον θάνατο της (1435). Η Ισαβέλλα έγινε διάσημη στην εποχή της για τις πολλές σπατάλες ιδιαίτερα σε θέματα φιλανθρωπίας. Οι ιστορικοί στα τέλη του 20ου και στις αρχές του 21ου αιώνα αναθεώρησαν πολλές απόψεις που είχαν για την ίδια μέχρι τότε επειδή στηρίχτηκαν στον φανατισμό και την προπαγάνδα.
==Πρώτα χρόνια==
Οι γονείς της Ισαβέλλας ήταν ο Στέφανος Γ΄ της Βαυαρίας και η Ταντέα Βισκόντι, την παντρεύτηκε με μια προίκα 100.000 [[Δουκάτο (νόμισμα)|Δουκάτων]]. Γεννήθηκε πιθανότατα στο [[Μόναχο]], βαπτίστηκε ως ''"Ελισσάβετ"'' στην Εκκλησία της Παρθένου.<ref>Tuchman (1978), 416</ref> Ο προπάππους της ήταν ο αυτοκράτορας [[Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας]].<ref>Gibbons (1996), 52–53</ref> Την ίδια περίοδο η [[Βαυαρία]] ήταν ένα από τα ισχυρότερα Γερμανικά κρατίδια, ήταν διανεμημένα και τα διοικούσαν κλάδοι του Οίκου του Βίττελσμπαχ.<ref>Tuchman (1978), 416</ref> Ο θείος της Ισαβέλλας [[Φρειδερίκος της Βαυαρίας]] την πρότεινε σαν νύφη στον νεαρό βασιλιά Κάρολο ΣΤ΄ της Γαλλίας. Την ίδια εποχή έγιναν διπλοί γάμοι, ο Ιωάννης ο Άφοβος της Βουργουνδίας και η αδελφή του [[Μαργαρίτα της Βουργουνδίας, δούκισσα της Βαυαρίας]] παντρεύτηκαν αντίστοιχα τον Απρίλιο του 1385 στο [[Καμπραί]] την [[Μαργαρίτα της Βαυαρίας (1363-1424)|Μαργαρίτα της Βαυαρίας]] και τον [[Γουλιέλμος Β΄ της Βαυαρίας|Γουλιέλμο Β΄ της Βαυαρίας]]. Ο Κάρολος ΣΤ΄ ήταν εκείνη την εποχή έφηβος αρκετά αθλητικός και ασκημένος στις πολεμικές τέχνες, είχε σαν χόμπι την [[Κονταρομαχία]], το κυνήγι και ήθελε πολύ να παντρευτεί.<ref>Tuchman (1978), 419</ref>
==Γάμος με τον Δελφίνο==
Ο θείος του Καρόλου ΣΤ΄ [[Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας]] θεώρησε ότι ο γάμος που προτάθηκε ήταν ιδανικός για να δημιουργήσει συμμαχία με την [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]] απέναντι στην [[Αγγλία]].<ref>Adams (2010), 3–4</ref> Ο πατέρας της Ισαβέλας έστειλε την ίδια στην Γαλλία με τον αδελφό του και θείο της, η δικαιολογία ήταν ένα προσκύνημα στην [[Αμιένη]].<ref>Gibbons (1996), 52–53</ref> Δεν ήθελε με κανέναν τρόπο να γίνει γνωστό ότι την στέλνει για νύφη στον Κάρολο και αρνήθηκε να εξεταστεί στο συνηθισμένο για την εποχή έθιμο της γυμνότητας.<ref>Tuchman (1978), 416</ref> Ο χρονικογράφος [[Ζαν Φρουασάρ]] καταγράφει ότι την εποχή που προτάθηκε ο γάμος η Ισαβέλλα ήταν περίπου 13 ετών και την εποχή που παντρεύτηκε (1385) ήταν 16, η ημερομηνία που γεννήθηκε παραπέμπεται συνεπώς γύρω στο 1370.<ref>Gibbons (1996), 52–53</ref> Η Ισαβέλλα ταξίδεψε έναν μήνα πριν εμφανιστεί στον Κάρολο στο Αινώ, την υποδέχθηκε ο θείος του πατέρα της [[Αλβέρτος Α΄ της Βαυαρίας]]. Η σύζυγος του [[Μαργαρίτα του Μπρηγκ]] άλλαξε στην Ισαβέλλα το Βαυαρικό στυλ του ντυσίματος που δεν ταίριαζε στην Γαλλική αυλή, απέδειξε γρήγορα ότι είναι έξυπνος χαρακτήρας.<ref>Adams (2010), 225–227</ref> Στην συνέχεια ταξίδευσε στην Αμιένη και παρουσιάστηκε στον Κάρολο (13 Ιουλίου 1385).<ref>Gibbons (1996), 57–59</ref>
Ο Ζαν Φρουασάρ γράφει στα Χρονικά του ότι η Ισαβέλλα ήταν ακίνητη και επέδειξε άριστη συμπεριφορά για τα δεδομένα της εποχής της. Ο γάμος έγινε ύστερα από διαπραγματεύσεις στο [[Αράς]], ο Κάρολος ένοιωσε στην πρώτη συνάντηση ''"ευτυχία και αγάπη στην καρδιά του επειδή ήταν πολύ νέα και όμορφη"''.<ref>Adams (2010), 223</ref> Δεν μιλούσε Γαλλικά και είχε κληρονομήσει τα σκοτεινά χαρακτηριστικά της Ιταλίδας μητέρας της, ο Κάρολος ΣΤ΄ συμφώνησε ωστόσο με τον γάμο και την παντρεύτηκε σε τρεις μέρες.<ref>Gibbons (1996), 57–59</ref> Ο Φρουασάρ καταγράφει τον βασιλικό γάμο, τους επιβλητικούς επισκέπτες και το ''"καυτό βασιλικό ζεύγος"''.<ref>Tuchman (1978), 420</ref> Ο Κάρολος ΣΤ΄ αγαπούσε την νεαρή σύζυγο του, την πρώτη Πρωτοχρονιά (1386) της έδωσε δώρο μιά βελούδινη σέλα διακοσμημένη με τα αρχικά τους ''"Κ"'' και ''"Ε"'', συνέχισε να της δίνει πολλά δώρα, δακτυλίδια και υφάσματα.<ref>Gibbons (1996), 57–59</ref> Την επόμενη μέρα μετά τον γάμο ο Κάρολος έφυγε για στρατιωτική εκστρατεία στην Αγγλία, η Ισαβέλλα πήγε στην προγιαγιά του [[Λευκή της Ναβάρρας, βασίλισσα της Γαλλίας]] για να του διδάξει τα Γαλλικά έθιμα. Τον Σεπτέμβριο πήγε να μείνει στο [[Κάστρο της Βενσέν]], τα πρώτα χρόνια του γάμου ο Κάρολος την επισκεπτόταν συχνά και έγινε η αγαπημένη του κατοικία.<ref>Adams (2010), 225–227</ref>
== Κατάληψη της βόρειας Γαλλίας από τον Ερρίκο Ε΄, ορίστηκε διάδοχος ==
Γραμμή 25 ⟶ 35 :
* [[Κάρολος Ζ΄ της Γαλλίας|Κάρολος Ζ΄]] 1403-1461, βασιλιάς της Γαλλίας.
==Παραπομπές==
<references />
==Πηγές==
*Adams, Tracy. (2010). The Life and Afterlife of Isabeau of Bavaria. Baltimore, MD: Johns Hopkins University Press.
*Allen, Prudence. (2006). The Concept of Woman: The Early Humanist Reformation, 1250–1500, Part 2. Grand Rapids, MI: Eerdmans Publishing.
*Buettner, Brigitte. (2001). "Past Presents: New Year's Gifts at the Valois Courts, ca. 1400". The Art Bulletin
*Bellaguet, Louis-François. Chronique du religieux de Saint-Denys. Tome I 1839; Tome II 1840; Tome III, 1841
*Cochon, Pierre. Chronique Rouennaise, ed. Charles de Robillard de Beaurepaire, Rouen 1870
*Famiglietti, R.C. (1992). Tales of the Marriage Bed from Medieval France (1300–1500). Providence, RI: Picardy Press.
*Gibbons, Rachel. (1996). "Isabeau of Bavaria, Queen of France (1385–1422). The Creation of a Historical Villainess". Transactions of the Royal Historical Society, Volume 6, 51–73
*Green, Karen. (2006). "Isabeau de Bavière and the Political Philosophy of Christine de Pizan". Historical Reflections / Réflexions Historiques.
*Hedeman, Anne D. (1991). The Royal Image: Illustrations of the Grandes Chroniques de France, 1274–1422. Berkeley, CA: UC Press E-Books Collection.
*Henneman, John Bell. (1996). Olivier de Clisson and Political Society in France under Charles V and Charles VI. Philadelphia, PA: University of Pennsylvania Press.
*Husband, Timothy. (2008). The Art of Illumination: The Limbourg Brothers and the Belles Heures of Jean Berry. New Haven, CT: Yale University Press.
*Huizinga, Johan. (1924, 2009 edition). The Waning of the Middle Ages. Oxford: Benediction.
*Knecht, Robert. (2007). The Valois: Kings of France 1328–1589. London: Hambledon Continuum.
*Seward, Desmond. (1978). The Hundred Years War: The English in France 1337–1453. New York: Penguin.
*Solterer, Helen. (2007). "Making Names, Breaking Lives: Women and Injurious Language at the Court of Isabeau of Bavaria and Charles VI". In Cultural Performances in Medieval France. ed. Eglat Doss-Quimby, et al. Cambridge: DS Brewer.
*Tuchman, Barbara. (1978). A Distant Mirror: The Calamitous 14th Century. New York: Ballantine.
*Veenstra, Jan R. and Laurens Pignon. (1997). Magic and Divination at the Courts of Burgundy and France. New York: Brill.
{{Βασίλισσες της Γαλλίας}}▼
{{Authority control}}
▲{{Βασίλισσες της Γαλλίας}}
{{DEFAULTSORT:Ισαβελλα Βαυαριας}}
| |||