Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος (Άκουρος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος γεννήθηκε περί το [[1788]] στον [[Άγιος Ιωάννης Αρκαδίας|Αγιάννη]] της επαρχίας Αγίου Πέτρου [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]]. Ήταν εγκατεστημένος στην [[Κωνσταντινούπολη]] όπου εμπορευόταν και μυήθηκε στην [[Φιλική Εταιρία]] το [[1819]] από τον [[Αναγνωσταράς|Αναγνωσταρά]] στην Πελοπόννησο. Τον [[Φεβρουάριος|Φεβρουάριο]] του 1821<ref>[Εγκυκλοπαίδεια "Νέα Δομή", τόμος Ε', Αθήνα 1999]</ref>ή κατ' άλλους στις [[27 Απριλίου]] [[1821]]<ref>[Αναγνώστη Κοντάκη: Απομνημονεύματα, Εκδόσεις Βεργίνα, Αθήνα 2006]</ref>επέστρεψε στην πατρίδα του. Εκεί, μαζί με τους αδερφούς του, Κωνσταντίνο και Ιωάννη, ηγήθηκαν του στρατού των Αγιαννιτών και εν γένει της Επαρχίας Αγίου Πέτρου. Σύντομα παρουσιάστηκε με σώμα στρατιωτών συμπατριωτών του στα [[Βέρβενα]] και κατόπιν εξεστράτευσε κατά το χωριό Στενό, όπου σύστησε στρατόπεδο, και όπου σώζονται μέχρι σήμερα τα «ταμπούρια του Άκουρου».