Λαϊκισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η επίκληση στην αυθεντία της μάζας και η καταγγελία των ελίτ χάνονται στα βάθη της ανθρώπινης ιστορίας: ο [[Ιησούς Χριστός]] και ο προφήτης [[Μωάμεθ]] είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Όταν όμως οιΟι ιστορικοί και οι κοινωνικοί επιστήμονες αναφέρονται στο λαϊκισμό, αυτό έχει να κάνει με φαινόμενα της νεωτερικής εποχής. Γνωστά παραδείγματα λαϊκιστών ηγετών είναι ο [[Θίοντορ Ρούζβελτ]], ο [[Σιμόν Μπολιβάρ]] και ο [[Αδόλφος Χίτλερ]]. Ο λαϊκισμός έχει μία εντυπωσιακή ικανότητα κινητοποίησης του πλήθους. Αυτό μπορεί να είναι καλό ή κακό: ο Χίτλερ οδήγησε την Ευρώπη στον [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]] και στο [[Ολοκαύτωμα]], αλλά υπήρξαν πολλοί λαϊκισμοί με εξαιρετικά προοδευτικό ρόλο στην ανθρώπινη ιστορία.<ref>Ernesto Laclau, On Populist Reason, 2005</ref> Στο Ιράν ο [[Μοχάμεντ Μοσσαντέκ]] χρησιμοποίησε τη λαϊκιστική κινητοποίηση για τη χειραφέτηση της χώρας του από ξένους πάτρωνες και για να εθνικοποιήσει την πετρελαϊκή βιομηχανία που ήταν υπό βρετανικό έλεγχο. Αυτό οδήγησε στην ανατροπή του από πραξικόπημα που οργάνωσε η CIA.