Η βαρύτητα είναι μία από τις [[θεμελιώδης αλληλεπίδρασεις|τέσσερις βασικές αλληλεπιδράσεις]] στη φύση. Οι άλλες τρεις είναι η [[ηλεκτρομαγνητισμός|ηλεκτρομαγνητική δύναμη]], η [[ασθενής αλληλεπίδραση|ασθενής πυρηνική]] και η [[ισχυρή αλληλεπίδραση|ισχυρή πυρηνική]]. Η βαρύτητα είναι η πιο αδύναμη από τις τέσσερις αλληλεπιδράσεις, αλλά δρα σε μεγάλες αποστάσεις και είναι πάντοτε ελκτική.
Γεννάται όμως κάποια αφελή ερωτηματικά:
Όταν λέμε πάντοτε ελκτική εννοούμε ότι Γή έχει μάτια, βλέπει το μήλο στο κλαδί, απλώνει μία αόρατη απόχη και το έλκει, Αλλά μέχρι πού; Δηλαδή αν μπορούσαμε να κατασκευάσουμε μία σιδερένια μπάλα στο μέγεθος της γής,της ανοίξουμε μία διαμπερή σύρραγγα, διαμέτρου ενός μέτρου, κατά μήκος του άξονά της,και αφήσουμε ένα μήλο στη μία άκρη της σύρραγγας τι θα συμβεί;
Το μήλο όταν φτάση στο κέντρο της γής θα ακίνητοποιηθει;
Η επιτάχυνση που παρατηρείται στην επιφάνειά της θα παρατηρηθεί και κατά την διαδρομή της μέσα στη σύρραγγα;
Η θα εξακολουθήσει να κινείται με κατεύθυνση την εκ διαμέτρου αντίθετη άκρη; και αν όντως κινηθεί η κίνηςή της θα είναι επιταχυνόμενη ή επιβραδυνόμενη; Και αν είναι επιταχυνόμενη θα εκτοξευθεί από την άλλη άκρη στο σύμπαν; Και μέχρι πού θαφτάσει; Η μήπως παλινδρομεί κατά μήκος της σύρραγγας; Και τέλος πάντων που είναι το κέντρο βαρύτητας της Γης και από τί είναι φτιαγμένο;
Τα γράφω αυτά γιατί αναρωτιέμαι μήπως τελικά η βαρύτητα δεν είναι ελκτική, αλλά ωθητική; Μήπως δεν συμβαίνει, τα μικρά σώματα να έλκονται από τα μεγάλα, αλλά τα μικρά ωθούνται προς τα μεγάλα;
