Παλαιά Δοϊράνη (Πολυανή): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 0 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.8 |
||
Γραμμή 15:
Κατά τους αγώνες των Ελλήνων για την απελευθέρωσή τους από τους Τούρκους, συμμετείχαν και οι κάτοικοι της περιοχής της Μητροπόλεως Πολυανής. Συγκεκριμένα συμμετείχαν στον 5ο και 6ο Ενετοτουρκικό πόλεμο (1687 - 1715) στην Πελοπόννησο, όταν επίσκοπος ήταν ο [[Θεόκλητος Πολυειδής]], μεγάλος διδάσκαλος του Γένους και λόγιος του [[Νεοελληνικός Διαφωτισμός|Νεοελληνικού Διαφωτισμού]]. Την επανάσταση κήρυξαν οι μητροπολίτες Πολυανής, Κασσανδρείας και Λήμνου.<ref>H Ορθόδοξη Εκκλησία κατά τους αγώνας του έθνους, Αθ. Ε. Καραθανάση, Καθηγητού του Α.Π.Θ.</ref> Το [[1716]] με την υποστήριξη της [[Αυστρία]]ς, οι κάτοικοι της περιοχής της Παλαιάς Δοϊράνης και της ευρύτερης περιοχής συμμετείχαν στην ενθουσιώδη εξέγερση της [[Μακεδονία]]ς υπό τον μητροπολίτη [[Σιάτιστα|Σιατίστης]] και Σισανίου, [[Ζωσιμάς Ρούσης|Ζωσιμά Ρούση]]<ref>Ελληνική Εκπαιδευτική Εγκυκλοπαίδεια, Εκδοτική Αθηνών, Τόμος 25, σελ. 252</ref><ref>Ελληνική Ιστορία, Τουρκοκρατία και Ελληνική Επανάσταση, Καθημερινή, σελ. 34</ref>.
Κατά την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]] Μητροπολίτης Πολυανής ήταν ο [[Θεοδόσιος Πολυανής|Θεοδόσιος]]. Οι [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|οθωμανικές]] αρχές προέβησαν σε πλήθος βιαιοτήτων ως αντίποινα στην αθρόα συμμετοχή των κατοίκων της περιοχής ευθύνης του Θεοδόσιου, το [[1824]]. Συγκεκριμένα, καταστράφηκαν το [[Κιλκίς]], το [[Πολύκαστρο|Καρασούλι (σημερινό Πολύκαστρο)]], το [[Σουλτογιανναίικα Κιλκίς|Καλίνοβο (σημερινά Σουλτογιανναίικα)]], το [[Άσπρος Κιλκίς|Αμάτοβο (σημερινός Άσπρος)]], το [[Κάστρο Κιλκίς|Αρτζάν (σημερινό Κάστρο)]] και ο [[Λαγκαδοχώρι Κιλκίς|Τσιφλίκ Μαχαλάς (σημερινό Λαγκαδοχώρι)]], που τότε αποτελούσαν τσιφλίκια του Γιουσούφ Μουχλίς πασά. Πολλοί κάτοικοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τους οικισμούς και έκτοτε ο Ελληνισμός της περιοχής συρρικνώθηκε.<ref>Γεώργιος Χ. Χιονίδης, διάλεξη: Τα ληφθέντα υπό των Τούρκων μέτρα κατά των Ελλήνων επαναστατών του 1821 εις την Μακεδονίαν (ανάτυπον από Μακεδονικά ΙΑ΄ τεύχος. 27), Θεσσαλονίκη 1971</ref><ref>[http://dev.dotsoft.gr/promocross/model/catalog/poi/2/7 Επισκοπικός Κατάλογος Μητροπόλεως Πολυανής και Κιλκίσίου]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}</ref><ref>
Στα 1870, με το Βουλγαρικό εκκλησιαστικό σχίσμα, και την ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχικής Εκκλησίας ξεσπά κύμα [[εθνικισμός|εθνικιστικής]] βουλγαρικής [[προπαγάνδα]]ς με τη βοήθεια [[Ρώσοι|Ρώσων]] πρακτόρων. Πολλοί κάτοικοι αναγκάζονται κάτω από τις πιέσεις της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής του Πανσλαβισμού μέσω του βουλγαρικού παράγοντα, να προσχωρήσουν στην Εξαρχία και στην ουσία να εκβουλγαριστούν.<ref>Κωνσταντίνος Απ. Βακαλόπουλος, Νεότερη Ιστορία της Μακεδονίας (1830 – 1912), Από τη Γένεση του Νεοελληνικού Κράτους ως την Απελευθέρωση, εκδόσεις Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σσ. 56 – 60, 70 – 73</ref> Στην περιοχή δρα και αμερικανικός παράγων μέσω του Αυστριακού Προξενείου της Θεσσαλονίκης με σαφή στόχο των προσηλυτισμό των κατοίκων στον [[προτεσταντισμός|προτεσταντισμό]],<ref>Κωνσταντίνος Απ. Βακαλόπουλος, Νεότερη Ιστορία της Μακεδονίας (1830 – 1912), Από τη Γένεση του Νεοελληνικού Κράτους ως την Απελευθέρωση, εκδόσεις Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σσ. 78 – 82</ref> καθώς και [[Βούλγαροι|βουλγαρ]][[Ουνία|ουνίτες]] ιεραπόστολοι.<ref>Αθανάσιος Α. Αγγελόπουλος, Αι ξέναι Προπαγάνδαι εις την επαρχίαν Πολυανής κατά την περίοδον 1870 - 1912, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ), Θεσσαλονίκη 1973, ''ανατύπωση 1993'', σελ. 103</ref> Ο κίνδυνος εκβουλγαρισμού αφυπνίζει τον Ελληνισμό και οργανώνεται. Παράλληλα οργανώνονται σχολεία ώστε να διατηρούν οι νέοι την [[Ελληνική γλώσσα]].
| |||