Βόριο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 58:
Σποραδικές έρευνες κατά το 18ο αιώνα οδήγησαν τελικά στην απομόνωση ακάθαρτου βορίου (~50%) στα 1808 από τον Sir [[Humphry Davy]], [[Joseph-Louis Gay-Lussac]] και [[Louis Jaques Thénard]], με αναγωγή βορικού οξέος με νάτριο ή μαγνήσιο. Στη συνέχεια, στα 1892, ο H. [[Moissan]] κατάφερε να παραλάβει δείγματα του στοιχείου με καθαρότητα 95-98% με αναγωγή οξειδίου του βορίου με μαγνήσιο. Τέλος, στα 1909, ο Αμερικανός χημικός W. [[Weintraub]] ήταν ο πρώτος που παρέλαβε βόριο υψηλής καθαρότητας (>99%).
==Ιδιότητες==
Το βόριο απαντάται στη φύση σε δύο σταθερά [[ισότοπα]], το <sup>10</sup>Β και <sup>11</sup>Β, σε αναλογία περίπου 20% και 80% αντίστοιχα. Αυτά τα ισότοπα και η ποικιλία στην αναλογία τους σε σχέση με το κοίτασμα από το οποίο προέρχονται, εμποδίζει τον προσδιορισμό του ατομικού του βάρους με μεγαλύτερη ακρίβεια (<sup>10</sup>Β=10,012939 και <sup>11</sup>Β=11,009305). Παρόμοια προβλήματα στον προσδιορισμό των φυσικών ιδιοτήτων του προκαλούν και οι πολλές και διαφορετικές φυσικές μορφές με τις οποίες εμφανίζεται αλλά και το γεγονός ότι συνήθως περιέχει προσμίξεις ιδιαίτερα δύσκολο να απομακρυνθούν.
Το βόριο σε καθαρή μορφή είναι σκούρο καφέ ή μαύρο στερεό, συνήθως άμορφο (σκόνη) αλλά και κρυσταλλικό. Είναι εξαιρετικά σκληρό και πυρίμαχο στερεό με υψηλό σημείο τήξεως και σχετικά χαμηλή πυκνότητα. Είναι κακός αγωγός του ηλεκτρισμού υπό κανονικές συνθήκες αλλά μετατρέπεται σε καλό αγωγό σε υψηλές θερμοκρασίες.
Όσον αφορά τις χημικές ιδιότητές του, αυτές καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από το μικρό του μέγεθος και την υψηλή ενέργεια ιονισμού. Το βόριο, όπως και οι γείτονές του στον περιοδικό πίνακα [[άνθρακας]] και [[πυρίτιο]], παρουσιάζει μια σημαντική προτίμηση στη δημιουργία κυρίως [[Ομοιοπολικός δεσμός|ομοιοπολικών δεσμών]]. Σε αντίθεση όμως με αυτούς, παρουσιάζει “ηλεκτρονιακό έλλειμμα” δηλαδή διαθέτει ένα λιγότερο ηλεκτρόνιο σθένους (3), τα οποία συνεισφέρουν στη δημιουργία των ομοιοπολικών δεσμών, από ότι τροχιακά σθένους (s, px, py, pz). Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος είναι να λειτουργεί ως δέκτης ηλεκτρονίων ([[ηλεκτρονιόφιλο]]) και οι διάφορες ενώσεις του να συμπεριφέρονται ως οξέα κατά Lewis. Επίσης η πολύ μικρή [[ηλεκτραρνητικότητα]] του (έχει τι μικρότερη τιμή στα αμέταλλα - 2,04) έχει αποτέλεσμα να οξειδώνεται πολύ εύκολα. Η τιμή αυτή είναι μικρότερη τόσο από την τιμή του υδρογόνου (2,1) όσο και από του άνθρακα (2,5) με αποτέλεσμα ο δεσμός Β-Η να έχει αντίθετη πολικότητα από αυτή του C-H, γεγονός αρκετά σημαντικό στις αντιδράσεις [[Υδροβορίοση|υδροβοριόσεως]].
{{επέκταση-χημεία}}
| |||