Αχμέτ Ιλχάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σε μια προσπάθεια της [[Νέα Δημοκρατία|Νέας Δημοκρατίας]] να δημιουργήσει μια ομάδα νέων στελεχών ως αντίβαρο της επιρροής του [[ΠΑΣΟΚ]] στον μειονοτικό πληθυσμό της περιοχής επιστρατεύθηκε στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας στις [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2004|εκλογές του 2004]] όπου και έλαβε 13.486 ψήφους με αποτέλεσμα να γίνει ο πρώτος-και τελευταίος- βουλευτής του κόμματος προερχόμενος από την μειονότητα από αυτό το κόμμα από το [[1981]]. Στις [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2007|εκλογές του 2007]] αύξησε τη δύναμή του σε 15.076 ψήφους, αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής αφού το [[ΠΑΣΟΚ]] κέρδισε 2 από τις 3 έδρες του νομού ενώ από τη [[Νέα Δημοκρατία]] έδρα κέρδισε ο [[Ευριπίδης Στυλιανίδης]] με 15.439 ψήφους.

 

 

Μετά την προσχώρηση της ΔΗ.ΣΥ στην Νέα Δημοκρατία αποδέχτηκε την πρόταση του [[Φώτης Κουβέλης|Φώτη Κουβέλη]] για συμπόρευση στις [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές Ιουνίου 2012|εκλογές του Ιουνίου του 2012]] όπου και τοποθετήθηκε επικεφαλής του ψηφοδελτίου της [[Δημοκρατική Αριστερά|Δημοκρατικής Αριστεράς]] στην Ροδόπη. Μπόρεσε και έλαβε 12.318 ψήφους, αλλά έχασε την έδρα από τον [[Ευριπίδης Στυλιανίδης|Ευριπίδη Στυλιανίδη]] που επικαλούμενος κίνδυνο μη εκπροσώπησης των Χριστιανών της Ροδόπης στην Βουλή,{{Εκκρεμεί παραπομπή|σχόλιο=}} αφού το [[ΠΑΣΟΚ]], ο [[ΣΥΡΙΖΑ]] και η [[Δημοκρατική Αριστερά|ΔΗΜΑΡ]] είχαν επικεφαλής στα ψηφοδέλτια τους μουσουλμάνους, κατάφερε να λάβει 12.527 ψήφους. Στις [[ελληνικές ευρωεκλογές 2014|ευρωεκλογές του 2014]] δεν κατήλθε ως υποψήφιος και υποστήριξε το μειονοτικό [[Μουσουλμανική μειονότητα Δυτικής Θράκης|ΚΙΕΦ]] αν και βρισκόταν ακόμα στη [[Δημοκρατική Αριστερά|ΔΗΜΑΡ]], γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις εντός και εκτός του κόμματος.