Μάχη του Βαλτετσίου (1944): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ορισμένοι από τους κατοίκους διαφωνούσαν με τους σφόδρα αντικομμουνιστές σχετικά με την εξόπλιση του χωριού.{{Sfn|Πριόβολος|2018|p=277}} Η επικράτηση των δεύτερων όμως οδήγησε στον εξοπλισμό του χωριού από το αρχηγείο χωροφυλακής Τριπόλεως, στις 26 Μαΐου του 1944{{Sfn|Πριόβολος|2018|p=277}}. Μετά τον εξοπλισμό μικρές ομάδες του λόχου δρούσαν στα σύνορα του χωριού ως ανιχνευτές για ενδεχόμενες κινήσεις ανταρτών. Κατά τη διάρκεια της ανίχνευσης γίνονταν συλλήψεις ατόμων ως πιθανά μέλη του ΕΑΜ ενώ παρατηρούνταν και περιστατικά ζωοκλοπών{{Sfn|Πριόβολος|2018|p=277}}. Επιπροσθέτως κατά τον ιστορικό Παντελή Μούτουλα, είχαν γίνει επιδρομές σε ορεινά χωριά της Γορτυνίας και της Μεγαλόπολης{{Sfn|Μούτουλας|2004|p=556}}. Στις 8 Ιουνίου ορισμένα μέλη του τάγματος ασφαλείας Βαλτετσίου, συνέλαβαν 19 άτομα προκειμένου -κατά τους ταγματασφαλίτες- να αποφευχθούν αντίποινα στις οικογένειές τους , ως αντίδραση για την ένταξή τους στον λόχο{{Sfn|Πριόβολος|2018|p=278}}. Επιπλέον ζητούσαν να αφεθούν ελεύθεροι ορισμένοι κάτοικοι του χωριού Αραχαμίτες, που είχαν συλληφθεί και κρατούνταν σε στρατόπεδα του ΕΛΑΣ.

Η επίθεση ξεκίνησε τα ξημερώματα της 15ης Ιουνίου, με επικεφαλής τον [[Άρης Βελουχιώτης|Άρη Βελουχιώτη]]{{Sfn|Μούτουλας|2004|p=555}}. Ο αρχικός στόχος ήταν ο αιφνιδιασμός των ταγματασφαλιτών, ο οποίος όμως απέτυχε με την αναγνώριση των ανταρτών στιγμές πριν τη μάχη{{Sfn|Μούτουλας|2004|p=555}}. Οι ταγματασφαλίτες όντας οχυρωμένοι μέσα σε σπίτια έβαλλαν κατά των ελασιτών{{Sfn|Μούτουλας|2004|p=555}}. Λόγω αυτού του γεγονότος, αλλά και με παρότρυνση από τα πολιτικά στελέχη του ΕΛΑΣ{{Sfn|Πριόβολος|2018|p=278}}, πυρπολήθηκαν αρκετά σπίτια προκειμένου να κάμψουν την αντίσταση των ταγματασφαλιτών{{Sfn|Μούτουλας|2004|p=555}}. Με αυτό τον τρόπο, μία αμφίρροπη μάχη έληξε σύντομα με πλήρη επικράτηση του ΕΛΑΣ{{Sfn|Μούτουλας|2004|p=555}}.

Μετά τη μάχη ακολούθησε η απελευθέρωση των κρατούμενων και η επιστροφή των ζώων στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους{{Sfn|Μούτουλας|2004|p=556}}. Ύστερα, ακολούθησε δίκη των ταγματασφαλιτών σε ανταρτοδικείο στη Στεμνίτσα όπου καταδικάστηκαν σε θάνατο 14 ταγματασφαλίτες, και στη Δημητσάνα όπου καταδικάστηκαν άλλοι 3{{Sfn|Μούτουλας|2004|p=556}}. Τέλος, έλαβαν χώρα και λεηλασίες ως αντίποινα στη δράση των ταγματασφαλιτών{{Sfn|Πριόβολος|2018|p=279}}