Τόμας Κόχραν (10ος κόμης του Ντάντοναλντ): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αντικατάσταση της Image:Poliorkia_ton_athinon_kata_to_1827.jpg με την Image:Zografos-Makriyannis_19_Poliorkia_ton_athinon_kata_to_1827.jpg (από τον CommonsDelinker επειδή: File renamed: organizing nam
Γραμμή 94:
=== Η πολιορκία της Ακρόπολης ===
 
[[Αρχείο:Zografos-Makriyannis 19 Poliorkia ton athinon kata to 1827.jpg|thumb|Η πολιορκία της Ακρόπολης.]]
 
Το ενδιαφέρον της νέας κυβέρνησης απορρόφησε η δοκιμαζόμενη [[Αττική]]. Η νικηφόρα έκβαση των τελευταίων μαχών του [[Γεώργιος Καραϊσκάκης|Καραϊσκάκη]] είχε εμπνεύσει εμπιστοσύνη δημιουργώντας ελπίδες για την απελευθέρωση της [[Ακρόπολη Αθηνών|Ακρόπολης]]. Η συνέλευση διακήρυξε ότι το αδιαίρετο ελληνικό κράτος επρόκειτο να αποτελέσουν όλες οι επαρχίες που σήκωσαν τα όπλα. Ο Κόχραν και ο [[Ρίτσαρντ Τσωρτς|Τσωρτς]] πρότειναν αμέσως μεγάλη εκστρατεία για τη λύση της [[Πολιορκία της Ακροπόλεως (1826)|πολιορκίας της Ακρόπολης]]. Ο Κόχραν έβγαλε προκήρυξη που διαβεβαίωνε ότι ο πόλεμος θα μεταφερόταν γρήγορα σε τουρκικό έδαφος και ότι η σημαία του σταυρού θα κυμάτιζε και πάλι στην Αγία Σοφία. Έτσι, έχοντας πεποίθηση στα λόγια του Κόχραν, άρχισαν από παντού να μαζεύονται οι εθελοντές (Μέχρι τα τέλη Απριλίου ο ελληνικός στρατός στην Αττική είχε φτάσει τους 10.000 άνδρες.) Ωστόσο, μεγάλη έριδα είχε ξεσπάσει ανάμεσα στους Έλληνες αρχηγούς και στους δύο ανώτατους [[Φιλέλληνας|φιλέλληνες]] ως προς το σχέδιο της εκστρατείας. Ο [[Γεώργιος Καραϊσκάκης|Καραϊσκάκης]] είχε τη γνώμη ότι έπρεπε να παρατήσουν τα σχέδια περί λύσης της [[Πολιορκία της Ακροπόλεως (1826)|πολιορκίας της Ακρόπολης]] και να δράσουν στα νώτα του [[Μεχμέτ Ρεσίτ πασάς Κιουταχής|Κιουταχή]] από τις [[Θερμοπύλες]] ή τον [[Ωρωπός|Ωρωπό]], ώστε να αποκόψουν τις γραμμές ανεφοδιασμού και να τους αναγκάσουν σε λιμοκτονία (σκόπευε να περικυκλώσει τον εχθρό με [[ταμπούρια]] και επιδρομές, διότι γνωρίζοντας ότι το έδαφος από την παραλία ως την [[Ακρόπολη Αθηνών|Ακρόπολη]] ήταν άδενδρο και ομαλό, είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μια βιαστική ενέργεια θα άφηνε το στράτευμα εκτεθειμένο στο τουρκικό πυροβολικό και [[ιππικό]], για πάνω από οχτώ χιλιόμετρα και μια πανωλεθρία τέτοιου μεγέθους θα ήταν το τέλος της [[Ακρόπολη Αθηνών|Ακρόπολης]], αλλά και της επανάστασης στη [[Στερεά Ελλάδα]].) Ο Άγγλος αρχιστράτηγος όμως ζητούσε κατά μέτωπο επίθεση και επέμενε απειλώντας με αποχώρηση από την Ελλάδα, οπότε ο [[Γεώργιος Καραϊσκάκης|Καραϊσκάκης]] δέχθηκε, τελικά, η κίνηση του στρατεύματος από την παραλία προς την πεδιάδα των Ελαιώνων και το [[Λόφος Φιλοπάππου|λόφο των Μουσών]] να γίνει το βράδυ μεταξύ 23 και 24 Απριλίου.