Χάλυβας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η δεύτερη ελληνική χαλυβουργία ήταν η «Χαλυβουργική» της οικογένειας Θεόδωρου Αγγελόπουλου. Η εταιρεία αυτή ξεκίνησε ως βιομηχανία καρφιών το [[1932]] για να εξελιχθεί σε μικρό χαλυβουργείο επί της οδού Πειραιώς στην [[Αθήνα]] το [[1938]]. Το [[1953]] η εταιρεία έθεσε σε λειτουργία νέες καμίνους ηλεκτρικού τόξου στην [[Ελευσίνα]], που σύντομα μεταβλήθηκαν σε πλήρως καθετοποιημένη σιδηρουργία–χαλυβουργία. Το [[1958]], η «Χαλυβουργική» απέκτησε κάμινο ανοικτής εστίας τύπου Siemens-Martin, και το [[1963]] έθεσε σε λειτουργία την πρώτη υψικάμινο στον [[Ελλάδα|ελλαδικό χώρο]], καθώς και μεταλλάκτες τύπου LD. Το [[1975]], η εταιρεία έθεσε σε λειτουργία και δεύτερη υψικάμινο ανεβάζοντας έτσι την παραγωγική της δυναμικότητα σε 2,5 εκατ. τόνους χάλυβα ετησίως. Έκτοτε όμως η εταιρεία άρχισε να φθίνει και το [[1981]] διέκοψε την λειτουργία των υψικαμίνων. Συνέχισε ωστόσο την παραγωγή πλατέων και επιμηκών προϊόντων με ανάτηξη παλαιοσιδήρων σε καμίνους ηλεκτρικού τόξου. Η εταιρεία συνέχισε να παράγει επιμήκη προϊόντα στην [[Ελευσίνα]], σε σύγχρονες εγκαταστάσεις δυναμικότητας 500.000 τόνων, υπό την διεύθυνση του Κωνσταντίνου Π. Αγγελόπουλου και των γιων του<ref>[http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=177126&ct=3 Β. Κώτσης, «Η δεύτερη άνοιξη της Χαλυβουργικής»],. εφημΕφημ. ''[[Το Βήμα]]'', 19 Νοεμβρίου 2006</ref>. Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, του υψηλού κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας και εσωτερικών συγκρούσεων στην οικογένεια Αγγελόπουλλου, η εταιρεία υπολειτουργούσε από το 2012<ref>[http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=693907 Β. Κώτσης, «Ύστατη προσπάθεια για να σταθεί όρθια η Χαλυβουργική.».] Εφημ. ''[[Το Βήμα]]'' (Αθήνα), 11 Απριλίου 2015. (Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2015.)</ref> και έκλεισε οριστικά τον Δεκέμβριο του 2018<ref>[https://www.capital.gr/epixeiriseis/3333975/ekleise-i-xalubourgiki Χ. Φλουδόπουλος, «Έκλεισε η Χαλυβουργική.».] ''capital.gr'', 18 Δεκεμβρίου 2018. (Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2021.)</ref><ref>[https://www.kathimerini.gr/economy/business/1000650/titloi-teloys-gia-tin-istoriki-viomichania-chalyvoyrgiki/ Χ. Λιάγκου, «Τίτλοι τέλους για την ιστορική βιομηχανία Χαλυβουργική».] Εφημ. ''[[Η Καθημερινή]]'' (Αθήνα), 18 Δεκεμβρίου 2018. (Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2021.)</ref>.