Ο '''Αλεξάντρ Κολτσάκ''' ('''Alexander Vasilyevick Kolchak KB''', στα Ρωσικά[[ρωσικά]]: '''Алекса́ндр Васи́льевич Колча́к''', [[Αγία Πετρούπολη]], [[Ρωσική Αυτοκρατορία]], [[4 Νοεμβρίου]] [[1874]] – [[Ιρκούτσκ]], [[ΕΣΣΔ]], [[7 Φεβρουαρίου]] [[1920]]) ήταν ναύαρχος του Αυτοκρατορικού Ναυτικού της Τσαρικής Ρωσίας. Πολέμησε στο Ρωσο-Ιαπωνικό πόλεμο του [[1905]] και στον [[Α’Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α’Α΄ Π.Π.Παγκόσμιο πόλεμο]], ενώ κατά τη διάρκεια του Ρωσικού εμφύλιου πολέμου ίδρυσε ένα αντί-κομμουνιστικόαντικομμουνιστικό καθεστώς στη [[Σιβηρία]], αναδεικνυόμενος σαν ανώτατος αρχηγός των χερσαίων και θαλάσσιων δυνάμεων των «λευκών», από το [[1918]] έως το [[1920]]<ref>Jon Smele (2006) Civil War in Siberia: The Anti-Bolshevik Government of Admiral Kolchak, 1918–1920, Cambridge University Press, ISBN 0521029074. σελ.77</ref>. Η κυβέρνησή του είχε έδρα το Ουμσκ, στην νοτιοδυτική Σιβηρία. Επί μία διετία ό Κολτσάκ ήταν ο διεθνώς αναγνωρισμένος επικεφαλής του κράτους<ref>White, Matthew (2012). The Great Big Book of Horrible Things. W. W. Norton. σελ. 363. ISBN 9780393081923</ref>. Εντούτοις, η προσπάθειά του να ενώσει τις δυνάμεις των «Λευκών», απέτυχε. Επίσης ο Κόλτσακ αρνήθηκε να παραχωρήσει αυτονομία σε διάφορες εθνικές μειονότητες της αυτοκρατορίας, ενώ δεν επιθυμούσε συνεργασία με αριστεριστές που αντιτίθονταν στους [[Μπολσεβίκοι|Μπολσεβίκους]] και βασίστηκε σε εξωτερική βοήθεια, γεγονός που έδωσε την ευκαιρία στους τελευταίους να τον χαρακτηρίσουν ως υποχείριο των Δυτικών Δυνάμεων. Καθώς η επιρροή του σταδιακά έφθινε, προδόθηκε, συνελήφθη από την [[Τσεχοσλοβακική Λεγεώνα]] και παραδόθηκε στους αντιπάλους του, οι οποίοι και τον εκτέλεσαν<ref>N. G. O. Pereira, "White Power during the Civil War in Siberia (1918–1920): Dilemmas of Kolchak's "War Anti-Communism," Canadian Slavonic Papers (1987) 29#1 σελ. 45–62</ref>.
