Κική Δημουλά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Κική Δημουλά''' ([[Αθήνα]], [[6 Ιουνίου]] [[1931]] - [[Αθήνα]], [[22 Φεβρουαρίου]] [[2020]]) ήταν [[Έλληνες|Ελληνίδα]] [[ποιήτρια]] της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς και τακτικό μέλος της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]] στην έδρα της [[ποίηση]]ς.

Το πατρικό της όνομα ήταν '''Βασιλική Ράδου'''. Γεννήθηκε στην [[Αθήνα]] και είχε καταγωγή από την Καλαμάτα. Το [[1931|1952]] παντρεύτηκε τον ποιητή και πολιτικό μηχανικό [[Άθως Δημουλάς|Άθω Δημουλά]], με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, τον Δημήτρη (1955) και την Έλση (1957).

Έκανε την εμφάνιση της στα γράμματα το 1952, σε ηλικία 19 χρονών, με τη ποιητική συλλογή «Ποιήματα», όμως μετά από λίγο αποκήρυξε εκείνη την πρώτη συλλογή της. Η επίσημη είσοδός της στην ποίηση έγινε το 1956, με τη συλλογή «Έρεβος».<ref>{{Cite web|url=https://www.huffingtonpost.gr/entry/pethane-e-kike-demoela-1931-2020_gr_5e48f984c5b64d860fcbf03e|title=Πέθανε η Κική Δημουλά (1931 - 2020)|ημερομηνία=2020-02-22|website=HuffPost Greece|language=el|accessdate=2020-02-26}}</ref> Αργότερα ήρθαν οι «Ερήμην», «Επί τα ίχνη» και η συλλογή «Το λίγο του κόσμου» για την οποία τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποιήσεως. Το Κρατικό Βραβείο Ποίησης απέσπασε η συλλογή της «Χαίρε ποτέ», ενώ το Βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της απονεμήθηκε για την «Εφηβεία της λήθης», στην οποία περιλαμβάνεται το ποίημα «Σαν να διάλεξες», όπου η ποιήτρια συνδέει μια βόλτα στη λαϊκή αγορά με το μοιραίο του θανάτου: «Σπάνια να ψωνίσω. Γιατί εκεί σου λένε διάλεξε./ EίναιΕίναι ευκολία αυτή ή πρόβλημα; Διαλέγεις και μετά/ πώς το σηκώνεις το βάρος το ασήκωτο/ που έχει η εκλογή σου. [...] Tο πολύ ν’ αγοράσω λίγο χώμα. Όχι για λουλούδια./ Για εξοικείωση./ EκείΕκεί δεν έχει διάλεξε. EκείΕκεί με κλειστά τα μάτια».