Βικιπαίδεια

Σχέδιο Μαδαγασκάρη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
SmackBot (συζήτηση | συνεισφορές)
0 επεξεργασίες
μ Date/fix the maintenance tags or gen fixes using AWB
Νέα σελίδα: Το '''Σχέδιο Μαδαγασκάρη''' ήταν μια προτεινόμενη πολιτική του Τρίτου Ράιχ για τον υπ...
Γραμμή 1:
Το '''Σχέδιο Μαδαγασκάρη''' ήταν μια προτεινόμενη πολιτική του [[Τρίτο Ράιχ|Τρίτου Ράιχ]] για τον υποχρεωτικό εκτοπισμό των [[Εβραίοι|Εβραίων]] στη [[Μαδαγασκάρη]].<ref name="contemplation">Browning, Christopher R. ''The Origins of the Final Solution.'' 2004. Page 81</ref>
{{The Holocaust}}
{{Refimprove|date=December 2007}}
The '''Madagascar Plan''' was a suggested policy of the [[Third Reich]] government of [[Nazism|Nazi]] Germany to forcibly relocate the Jewish population of Europe to the island of [[Madagascar]].<ref name="contemplation">Browning, Christopher R. ''The Origins of the Final Solution.'' 2004. Page 81</ref>
 
[[Image:Madagascar-Pos.png|right|thumb|Η Μαδαγασκάρη βρίσκεται στις ανατολικές ακτές της Αφρικής]]
{|style="float:right;"
|[[Image:Madagascar-Pos.png|right|thumb|Madagascar lies off the east coast of Africa]]
|}
 
==Προέλευση==
==Origins==
Η εκκένωση της Ευρώπης απο τους Εβραίους δεν ήταν μια καινούργια ιδέα. Οι Βρετανοί [[Χένρι Χάμιλτον Μπίμις]], [[Άρνολντ Λις]], [[Λορντ Μόιν]] και ο γερμανός [[Πάουλ ντε Λαγκάρντ]] είχαν εξετάσει την ιδέα στις αρχές του εικοστού αιώνα.<ref name="contemplation"/> Οι [[Ναζί]], παρόλο που ήδη εφάρμοζαν την πολιτική των [[ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης|στρατοπέδων συγκέντρωσης]] με χιλιάδες θανάτους ήδη από το 1933, τη βρήκαν ελκυστική και, το Μάιο του 1940, στις ''Σκέψεις για τη Μεταχείριση των Αλλόφυλων Λαών της Ανατολής'', ο [[Χάινριχ Χίμλερ]] δήλωνε: "Ελπίζω πως οι Εβραίοι σαν έννοια θα εξαφανιστούν πλήρως μέσω της δυνατότητας για μια μεγάλη μετανάστευση όλων των Εβραίων στην Αφρική ή κάποια άλλη αποικία".
The evacuation of European Jewry to the island of Madagascar was not a new concept. [[Henry Hamilton Beamish]], [[Arnold Leese]], [[Lord Moyne]] and German scholar [[Paul de Lagarde]] had all contemplated the idea.<ref name="contemplation"/> Nazi Germany seized upon it, and in May 1940, in his ''Reflections on the Treatment of Peoples of Alien Races in the East'', [[Heinrich Himmler]] declared: "I hope that the concept of Jews will be completely extinguished through the possibility of a large emigration of all Jews to Africa or some other colony."
 
Αν και συζητήσεις για το σχέδιο αυτό είχαν ξεκινήσει ήδη από το 1938 από ορισμένους γνωστούς Ναζιστές ιδεολόγους, όπως ο [[Γιούλιους Στράιχερ]], ο [[Χέρμαν Γκέρινγκ]] και ο [[Γιοάχιμ φον Ρίμπεντροπ|Γιόαχιμ Ρίμπεντροπ]], το σχέδιο μπήκε ουσιαστικά σε κίνηση το 1940. Καθώς ζύγωνε η νίκη στη Γαλλία, σύντομα όλες οι γαλλικές αποικίες θα ήταν υπό γερμανικό έλεγχο, και το Σχέδιο Μαδαγασκάρη θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Επίσης, υπήρχε η πεποίθηση ότι μια συνθήκη ειρήνης με τη Βρετανία, που σε λίγους μήνες θα δεχόταν αεροπορικές επιδρομές από τους Γερμανούς, που περίμεναν να την υποτάξουν το ίδιο εύκολα με τη Γαλλία, θα έθετε τον Βρετανικό στόλο στη διάθεση των Γερμανών, ώστε να χρησιμοποιηθεί στην απομάκρυνση των Εβραίων.
Although some discussion of this plan had been brought forward from 1938 by other well-known Nazi ideologues, such as [[Julius Streicher]], [[Hermann Göring]], and [[Joachim von Ribbentrop]], it was not until June 1940 that the plan was actually set in motion. Victory in France being imminent, it was clear that all French colonies would soon come under German control, and the Madagascar Plan could become reality. It was also felt that a potential peace treaty with Great Britain, which in a few weeks' time was about to experience German aerial bombardment in the [[Battle of Britain]] and whom the Germans fully expected to capitulate as quickly as the French, would put the British navy at Germany's disposal for use in the evacuation.
 
==Σχεδιασμός==
==Planning begins==
Ένας φιλόδοξος διπλωμάτης, ο [[Φραντς Ραντεμάχερ]], που είχε πρόσφατα τεθεί επικεφαλής του Τμήματος Εβραϊκών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών, έθεσε το σχέδιο σε κίνηση στις 3 Ιουνίου 1940, στέλντονας ένα υπόμνημα στον προϊστάμενό του, [[Μάρτιν Λούθερ]]. Το υπόμνημα περιελάμβανε μια περιγραφή των τεχνικών λεπτομερειών της απομάκρυνσης των Εβραίων απο την Ευρώπη. Ο Ραντεμάχερ υποστήριζε τη διάκριση μεταξύ "Ανατολικών" και "Δυτικών" Εβραίων. Κατά τη γνώμη του, οι "Ανατολικοί" Εβραίοι ήταν κοιτίδα της "μαχόμενης εβραϊκής διανόησης", και θα έπρεπε να μείνουν στο [[Λούμπλιν]] της [[Πολωνία|Πολωνίας]] ως όμηροι, έτσι ώστε να ελέγχονται οι αντιδράσεις των Εβραίων των ΗΠΑ. Οι δυτικοί Εβραίοι θα απομακρύνονταν ολοκληρωτικά από την Ευρώπη, "στη Μαδαγασκάρη, για παράδειγμα".<ref name="example">Browning, Christopher R. ''The Origins of the Final Solution.'' 2004. σελ. 83</ref>
An ambitious bureaucrat named [[Franz Rademacher]], recently appointed leader of the ''Judenreferat III der Abteilung Deutschland'', or Jewish Department of the Ministry of Foreign Affairs, set the plan in motion on June 3, 1940 with a memorandum to his superior [[Martin Luther (diplomat)|Martin Luther]]. The memorandum included a definition of the mechanics of Jewish evacuation out of Europe. Rademacher espoused the division of eastern and western Jews. The eastern Jews, he felt, were the source of the "militant Jewish intelligentsia", and should be kept close at hand in [[Lublin]], Poland (see [[Nisko Plan]]), to be used as a kind of hostage to keep American Jews in check. The western Jews, he went on, should be removed from Europe entirely, "to Madagascar, for example."<ref name="example">Browning, Christopher R. ''The Origins of the Final Solution.'' 2004. Page 83</ref>
 
Όταν έλαβε το υπόμνημα, ο Λούθερ έθεσε το θέμα στον Υπουργό Εξωτρικών Ρίμπεντροπ. Έως τις 18 Ιουνίου, ο ίδιος ο [[Αδόλφος Χίτλερ|Χίτλερ]] και ο Ρίμπεντροπ είχαν μιλήσει με το [[Μπενίτο Μουσολίνι|Μουσολίνι]] για την τύχη της Γαλλίας μετά την ήττα της. Στις 20 Ιουνίου, ο Χίτλερ συζήτησε συγκεκριμένα πάνω στο Σχέδιο με τον αρχιναύαρχο [[Έριχ Ράεντερ]]
On receiving the June 3rd memorandum, Luther broached the subject with Foreign Minister Ribbentrop. By June 18, [[Adolf Hitler|Hitler]] himself, as well as Ribbentrop, spoke of the Plan with [[Mussolini]] in reference to the fate of France after its defeat. On June 20, Hitler spoke directly of the Madagascar Plan with Grand Admiral [[Erich Raeder]].
 
Όταν έμαθε για την προοπτική του Σχεδίου, ο [[Ράινχαρντ Χάιντριχ]], τον οποίο είχε διορίσει το 1939 ο Γκέρινγκ ως επιβλέποντα της απομάκρυνσης των Εβραίων από τις περιοχές που κατείχαν οι Γερμανοί, ζήτησε από τον Ρίμπεντροπ να αφήσει το θέμα στα χέρια της [[RSHA]], της Κεντρικής Υπηρεσίας Ασφαλείας του Ράιχ. Έτσι, ο [[Άντολφ Άιχμαν]], διευθυντής του γραφείου απομάκρυνσης των Εβραίων στη RSHA, θα συμμετείχε στην εφαρμογή του. Στις 15 Αυγούστου, ο Άιχμαν ετοίμασε ένα προσχέδιο με τίτλο ''Reichssicherheitshauptamt: Madagaskar Projekt'', που προέβλεπε την επανεγκατάσταση ενός εκατομμυρίου Εβραίων το χρόνο για τέσσερα χρόνια, εγκαταλείποντας την ιδέα διατήρησης οποιουδήποτε εβραϊκού πληθυσμού στην Ευρώπη. Η RSHA, τόνιζε, θα έλεγχε κάθε πλευρά του προγράμματος.
Once learning of the new potential of the Plan, [[Reinhard Heydrich]], appointed in 1939 by Göring to oversee Jewish evacuation from German-occupied territory, had Ribbentrop relinquish any future actions to the [[RSHA]] (Reich Central Security Office). In this way, [[Adolf Eichmann]], who headed the office of Jewish evacuation in the RSHA, became involved. On August 15th, Eichmann released a draft titled ''Reichssicherheitshauptamt: Madagaskar Projekt'', calling for the resettlement of one million Jews per year over four years, and abandoning the idea of retaining any Jews in Europe whatsoever. The RSHA, he emphasised, would control all aspects of the program.
 
Οι περισσότεροι Ναζί αξιωματούχοι, ειδικά οι επικεφαλείς της [[Γενική Κυβέρνηση|Γενικής Κυβέρνησης]], θεωρούσαν τη δια της βίας επανεγκατάσταση των Εβραίων στη Μαδαγασκάρη πολύ προτιμότερη από τις προσπάθειες απέλασής τους στην Πολωνία, επειδή η επιχείρηση αυτή παρουσίαζε πολλά προβλήματα και γεννούσε έξοδα. Έως τις 10 Ιουλίου, όλες οι απελάσεις ανακλήθηκαν και η κατασκευή του [[Γκέτο της Βαρσοβίας]] σταμάτησε, καθώς θεωρήθηκε πλέον μη αναγκαία.
Most Nazi officials, especially the authorities of the [[General Government]] including [[Hans Frank]], viewed the forced resettlement of four million Jews to Madagascar as being infinitely more desirable than the heretofore piecemeal efforts at deportation into Poland. As of July 10, all such deportations were cancelled, and construction of the [[Warsaw ghetto]] was halted, since it appeared to be unnecessary.
 
==Διοικητικά==
==Logistics==
Ο Ραντεμάχερ οραματιζόταν την ίδρυση μιας ευρωπαϊκής τράπεζας που θα ρευστοποιούσε όλα τα κεφάλαια των Εβραίων της Ευρώπης για να χρηματοδοτηθεί το Σχέδιο. Η τράπεζα αυτή κατόπιν θα έπαιζε ρόλο μεσάζοντα στις συναλλαγές μεταξύ της Μαδαγασκάρης και του υπόλοιπου κόσμου, καθώς δεν θα επιτρεπόταν στους Εβραίους να συναλάσσονται με οποιαδήποτε χώρα. Το γραφείο του Γκέρινγκ που είχε την ευθύνη για τα Τετράχρονα Σχέδια θα επέβλεπε την οικονομική διοίκηση του εγχειρήματος.
Rademacher envisioned the founding of a European bank that would ultimately liquidate all European Jewish assets in order to pay for the Plan. This bank would then play an intermediary role between Madagascar and the rest of Europe, as Jews would not be allowed to interact financially with outsiders. Göring's office of the [[Four Year Plan]] would oversee the administration of the Plan's economics.
 
Επιπλέον, ο Ραντεμάχερ προέβλεπε ενεργό ρόλο στο Σχέδιο και για άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες. Το Υπουργείου Εξωτερικών θα διαπραγματευόταν τη συνθήκη ειρήνης με τη Γαλλία, που θα παραχωρούσε τη Μαδαγασκάρη στη Γερμανία, καθώς και άλλες συνθήκες σχετικά με τους Εβραίους της Ευρώπης. Το Τμήμα Πληροφοριών του Υπουργείου, σε συνεργασία με τον [[Γιόζεφ Γκαίμπελς]] και το Υπουργείο Προπαγάνδας, θα έλεγχε τις πληροφορίες μέσα κι έξω από τη Γερμανία σχετικά με το Σχέδιο. Ο Βίκτορ Μπρακ της Καγκελαρίας θα επέβλεπε τη μεταφορά. Τα [[SS]] θα είχαν την ευθύνη για τη μετακίνηση των Εβραίων μέσα στην Ευρώπη, και θα διοικούσαν τη Μαδαγασκάρη ως [[αστυνομοκρατία|αστυνομοκρατούμενο]] κράτος.
Additionally, Rademacher foresaw roles for other government agencies. Ribbentrop's Foreign Affairs Ministry would negotiate the French peace treaty that would result in the handing over of Madagascar to Germany. It would also play a part in crafting other treaties to deal with Europe's Jews. Its Information Department, along with [[Josef Goebbels]] in the Propaganda Ministry, would control information at home and abroad regarding the policy. Victor Brack of the Führer Chancellory would oversee transportation. The [[Schutzstaffel|SS]] would carry on the Jewish expulsion in Europe, and ultimately govern the island in a police state.
 
Η εικόνα που ήθελαν να δώσουν οι Γερμανοί στον έξω κόσμο ήταν αυτή της "αυτονομίας" της Εβραϊκής κοινότητας στη Μαδαγασκάρη. Όμως, ο Άιχμαν το έκανε σαφές στο προσχέδιό του ότι τα SS θα έλεγχαν οποοιαδήποτε εβραϊκή οργάνωση συστηνόταν για τη διακυβέρνηση του νησιού.
The Germans' desired perception from the outside world would be that Germany had given "autonomy" to the Jewish settlement in Madagascar. However, Eichmann made it plain in his draft that the SS would control and oversee every Jewish organization that was created to govern the island.
 
==Κατάρρευση του Σχεδίου==
==Collapse==
Στα τέλη του Αυγούστου του 1940 ο Ραντεμάχερ ζήτησε από τον Ρίμπεντροπ να συγκαλέσει μια συνάντηση στο Υπουργείο του προκειμένου να συσταθεί μια επιτροπή ειδικών για τη συγκεκριμενοποίηση του Σχεδίου. Ο Ρίμπεντροπ ποτέ δεν απάντησε. Αντίστοιχα, το προσχέδιο του Άιχμαν έμεινε στα χέρια του Χάιντριχ, που ποτέ δεν το ενέκρινε. Το Γκέτο της Βαρσοβίας ολοκληρώθηκε και άνοιξε τον Οκτώβριο. Η μεταφορά των Εβραίων από τις γερμανικές περιοχές στην Πολωνία άρχισε και πάλι από τα τέλη του φθινοπώρου του 1940 έως την άνοιξη του 1941.
In late August 1940 Rademacher entreated Ribbentrop to hold a meeting at his Ministry to begin drawing up a panel of experts to consolidate the Plan. Ribbentrop never responded. Likewise, Eichmann's draft languished with Heydrich, who never approved it. The Warsaw ghetto was completed and opened in October. Expulsions of Jews from German territory into Poland continued again from late autumn 1940 to spring 1941.
 
Η αντίσταση της Μεγάλης Βρετανίας κατά τη [[Μάχη της Αγγλίας]], που είχε σαν αποτέλεσμα η Γερμανία να μην πετύχει τη γρήγορη νίκη που έλπιζε, ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας για την εγκατάλειψη του Σχεδίου. Ο βρετανικός στόλος δεν θα ήταν διαθέσιμος στους Γερμανούς, και ο πόλεμος θα συνεχιζόταν για αόριστο διάστημα. Κάποιες αναφορές στη Μαδαγασκάρη ως "σούπερ γκέτο" έγιναν τους μήνες που ακολούθησαν, αλλά στις αρχές Δεκεμβρίου το Σχέδιο είχε εγκαταλειφθεί πλήρως. Όταν οι Βρετανοί και οι [[Ελεύθερη Γαλλία|Ελεύθεροι Γάλλοι]] απέσπασαν τη Μαδαγασκάρη από τη [[Γαλλία του Βισύ]] το 1942, εξανεμίστηκαν και οι θεωρητικές πιθανότητες εφαρμογής του Σχεδίου.
The resistance of Great Britain during the Battle of Britain, and Germany's failure to achieve a quick victory by September were the ultimate causes of the Plan's collapse. The British fleet would not be at Germany's disposal to be used in evacuations; the [[World War II|war]] would continue indefinitely. Mention of Madagascar as a "super ghetto" was made once in a while in the ensuing months, but by early December, the Plan was abandoned entirely. When the British and Free French forces took over Madagascar from [[Vichy France|Vichy]] forces in 1942, this effectively ended all talk of the Plan.
 
Η αποτυχία του Σχεδίου Μαδαγασκάρη ήταν ένας από τους παράγοντες που θα οδηγούσαν στην εφαρμογή του [[Ολοκαύτωμα|Ολοκαυτώματος]] ως της [[Τελική Λύση|Τελικής Λύσης]] του Εβραϊκού Ζητήματος".
The failure of the Madagascar Plan, and the eventual logistical problems of deportation in general, would ultimately lead to the conception of the [[Holocaust]] as the "[[Final Solution]] of the Jewish Question."
 
==Δείτε επίσης==
==See also==
* [[Ολοκαύτωμα]]
*[[Holocaust]]
* [[Ναζιστική Γερμανία]]
*[[Nazi Germany]]
* [[Σχέδιο Φούγκου]]
*[[British Uganda Program]]
*[[Fugu Plan]]
 
==Επιλέον ανάγνωση==
==Further reading==
*Browning, Christopher R.: ''The Origins of the Final Solution'', University of Nebraska Press, Lincoln, and Yad Vashem, Jerusalem, 2004 ISBN 0-8032-1327-1
 
==Παραπομπές==
==References==
{{Reflist}}
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
==External links==
*[http://history1900s.about.com/library/holocaust/aa071299.htm?terms=Hitler TheΣχέδιο Madagascar PlanΜαδαγασκάρη]
*[http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/Holocaust/Madagascar.html Rademacher'sΤο MadagascarΣχέδιο Planκατά Ραντεμάχερ]
 
*[http://www.nizkor.org/ftp.cgi/places/ftp.py?places//madagascar/madagascar-00 The Nizkor Project]
[[Κατηγορία:Ναζιστική Γερμανία]]
[[Κατηγορία:Μαδαγασκάρη]]
 
[[Category:Jewish emigration from Nazi Germany]]
[[Category:Proposed countries]]
[[Category:History of Madagascar]]
 
[[de:Madagaskarplan]]
[[en:Madagascar Plan]]
[[es:Plan Madagascar]]
[[fr:Plan Madagascar]]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Σχέδιο_Μαδαγασκάρη"