Ιωάννης καρδινάλιος της Λωρραίνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 11:
===Καρδινάλιος===
Ο [[πάπας Λέων Ι΄]] διόρισε τον Ιωάννη της Λωρραίνης, επίσκοπο του Μετς καρδινάλιο-διάκονο στην 7η Σύνοδο δημιουργίας Καρδιναλίων (28 Μαίου 1518). Ο Ιωάννης ήταν ο μοναδικός επίσκοπος που έγινε Καρδινάλιος στην συγκεκριμένη Σύνοδο, ο Λέων Ι΄ είχε γίνει ο ίδιος Καρδινάλιος σε ηλικία 13 ετών οπότε δεν μπορούσε να αρνηθεί στον βασιλιά της Γαλλίας να του δώσει τον τίτλο λόγω της νεότητας του. Ο πάπας του ανέθεσε την Καρδιναλία-διακονία του Σαν Ονόφριο ιν Τραστέβερε και του έστειλε τον ερυθρό πίλο στην [[Γαλλία]] (7 Ιανουαρίου 1519). Τον Απρίλιο του 1521 επισκέφτηκε την [[Ρώμη]] και ανέλαβε την διακυβέρνηση της Συνόδου.<ref>Gulik and Eubel, σ. 18</ref> Μετά την επιστροφή του πέθανε ο πάπας Λέων Ι΄ (1 Δεκεμβρίου 1521) και δεν ήταν παρόν στην Σύνοδο στην οποία εξελέγη ο νέος [[Πάπας Αδριανός ΣΤ΄]] (27 Δεκεμβρίου 1521 - 9 Ιανουαρίου 1522).<ref>http://www.csun.edu/~hcfll004/SV1521.html</ref> Ο Ιωάννης της Λωρραίνης ήταν παρόν στο ''"Πεδίο του υφάσματος του χρυσού"'' (1520) με μια σειρά από Καρδιναλίους όπως ο [[Αμανιέ του Αλμπρέ]] αλλά δεν έπαιξε πολιτικό ρόλο.<ref>Michon, σσ. 35–36, 39. Glenn Richardson (2014). The Field of Cloth of Gold</ref> Η πολιτική του ανυπαρξία συνεχίστηκε ολόκληρη την δεκαετία του 1520.<ref>Michon, σ. 39</ref> Την ίδια χρονιά διορίστηκε επίσκοπος του Τερουάν στο [[Αρτουά]] (29 Οκτωβρίου 1521) και ανέλαβε την διακυβέρνηση της εκκλησίας του (7 Ιανουαρίου 1522), την διατήρησε ωε το 1535.<ref>Gallia christiana 10 (Paris 1751), σ. 1570. Meurisse, σ. 602. Gulik and Eubel, σ. 250</ref> Η σταδιοδρομία του είχε μεγάλη ακμή από το 1522 χάρη στον θάνατο του Φραγκίσκου Α΄, συνεχίστηκε μέχρι τον θάνατο του βασιλιά (1547), έγινε βασιλικός ευνοούμενος και σύμβουλος.<ref>Michon, σ. 60</ref>
===Αρχιεπίσκοπος του Ναρμπόν===
| |||