Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος (Πρεσβύτερος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ήταν άνθρωπος οξύνους, ικανός, μετριόφρων με έντονη θρησκευτικότητα, γεμάτος αυταπάρνηση και ανιδιοτέλεια. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, άνοιξε τις αποθήκες του και μοίρασε στους στρατιώτες κρασιά, λάδια και τυριά. Χαρακτηριστική είναι η ανέκδοτη έκθεση του γιου του Παναγιώτη, την οποία έγραψε την 21-6-1827 και απευθύνεται προς την Γενική Συνέλευση των Ελλήνων με την επιγραφή «Λογαριασμός των όσων ο μακαρίτης Πατήρ μου εζημιώθη ένεκα της Επαναστάσεως, εκτός των οσπιτίων, μαγαζίων, σταφίδων, αμπελώνων, ελαιοδένδρων και ελαιοτριβείων, εκτός λέγω των οποίων ελάμβανε από αυτού εισοδημάτων και εστερήθη δια εννέα χρόνους (…..) των όσων ακόμη συνεισέφερεν εις το Έθνος, εις διαφόρους και πολλάς μεγάλας ανάγκας του, των μισθών του από τους οποίους δεν έλαβε ποτέ οβολόν…».