Κολίγος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
αφαίρεση μπλογκ |
|||
Γραμμή 4:
=== Η ζωή των κολίγων επί Τουρκοκρατίας ===
Οι κολίγοι, οι οποίοι ήταν ακτήμονες γεωργοί ελληνικής καταγωγής, καλλιεργούσαν τα τούρκικα [[τσιφλίκι]]α της [[Θεσσαλία]]ς κατά την περίοδο της [[Τουρκοκρατία]]ς διατηρώντας το δικαίωμα να διαμένουν σε αυτά. Είχαν τη δυνατότητα να βόσκουν τα κοπάδια τους στη γη του τσιφλικά για τον οποίο δούλευαν. Ήταν ιδιοκτήτες [[Άροτρο|αροτριαίων]] ζώων, κυρίως βοδιών και σπανιότερα βουβαλιών και η έκταση που τους παραχωρείτο για καλλιέργεια εξαρτιόταν από τον αριθμό των ζώων που είχε ο καθένας τους στην κατοχή του.<ref name=":1">{{Cite web|url = http://www.eleftheria.gr/index.asp?cat=7&aid=17087#.VPBMnPmsUZM|title = <nowiki>Κολίγοι και τσιφλικάδες | εφημερίδα η "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"</nowiki>|date = 8 Μαρτίου 2010|accessdate = 2015-03-24|archiveurl = https://web.archive.org/web/20150416080040/http://www.eleftheria.gr/index.asp?cat=7#.VPBMnPmsUZM|archivedate = 2015-04-16|url-status = dead}}</ref> Οι πλούσιοι ιδιοκτήτες της γης, οι [[Γαιοκτήμονας|γαιοκτήμονες]], δεν μπορούσαν να τους απομακρύνουν από τις οικίες τους ούτε να τους κατάσχουν για χρέη τα γεωργικά τους εργαλεία, τα ζώα και τον σπόρο τους.
=== Συνθήκες ζωής των κολίγων ===
Γραμμή 47:
Έπειτα, το τρένο συνέχισε το δρομολόγιό του. Περνώντας, όμως, από το σταθμό [[Τσουλάρ]] δεν σταμάτησε για να επιβιβαστούν οι κολίγοι που είχαν συγκεντρωθεί γα το συλλαλητήριο. Νέοι πυροβολισμοί από τους [[Εύζωνος|ευζώνους]] επιβάτες του τρένου είχαν ως αποτέλεσμα δύο ακόμα νεκρούς και δεκάδες τραυματίες.
Σύντομα η πληροφόρηση όσων αγροτών είχαν συγκεντρωθεί στη [[Λάρισα]], για τις αιματοχυσίες οδήγησε σε νέες διαμαρτυρίες για μοίρασμα της γης και απόδοση δικαιοσύνης. Οι ένοπλες δυνάμεις απάντησαν με νέους πυροβολισμούς που ακολουθήθηκαν από μάχη σώμα με σώμα μεταξύ των ευζώνων και των αγροτών. Αποτέλεσμα της μάχης ήταν η νίκη των κολίγων. Ο νομάρχης, ο αστυνόμος και ο φρούραρχος της [[Λάρισα]]ς που παρακολουθούσαν τη μάχη συνειδητοποίησαν ότι η καταστολή της εξέγερσης των κολίγων ήταν αδύνατη. Έτσι το συλλαλητήριο έληξε, αφού εγκρίθηκε το παρακάτω ψήφισμα το οποίο γνωστοποιήθηκε στην [[Αθήνα]], τη Βουλή και την κυβέρνηση :
Την εξέγερση στο [[Κιλελέρ]], στο [[Τσουλάρ]] και τη [[Λάρισα]], ακολούθησε σύλληψη και προφυλάκιση πολλών αγροτών. Αρκετοί αθωώθηκαν στη συνέχεια με βουλεύματα και 62 από τους διαδηλωτές δικάστηκαν και αθωώθηκαν στις [[23 Ιουνίου]] [[1910]], σε μια προσπάθεια εκτόνωσης της κατάστασης.<ref name=":3">{{Cite web|url = http://www.sansimera.gr/articles/224|title = Αφιέρωμα στην εξέγερση του Κιλελέρ}}</ref> Για τα θύματα του [[Κιλελέρ]] αφιερώθηκαν ποιήματα που υμνούσαν την προσφορά των πεσόντων αγροτών (" Στα θύματα του γεωργικού αγώνος, 27 Φεβρουαρίου εις Καρδίτσαν, 6 Μαρτίου εις Λάρισαν"). Επίσης ο Γεωργικός Σύλλογος Φερών στις [[6 Μαρτίου]] [[1911]] προσκαλώντας Σωματεία, Συλλόγους και Βουλευτές της [[Θεσσαλία]]ς τέλεσε το πρώτο μνημόσυνο στον Σιδηροδρομικό σταθμό του [[Κιλελέρ]] (εφημερίδα "Πρωία", [[Λάρισα]] [[1911]]).
|