ΤοΟ '''ΑναλημματικόΑναλημματικός τείχοςτοίχος''' των [[Ψηλαλώνια Πάτρας|Υψηλών Αλωνίων]] στην [[Πάτρα]], είναι τείχοςτοίχος κατασκευασμένοκατασκευασμένος στα ρωμαϊκά χρόνια που διασώζεται και σήμερα. ΤοΟ τείχοςτοίχος αυτός έχει δεχτεί στο πέρασμα των αιώνων προσθήκες, όπως στις αρχές του 19ου αιώνα με την ισοπέδωση του υψώματος των ψηλαλωνίωνΨηλαλωνίων όπου δέχτηκε πετρόκτιστη προσθήκη κατά ύψος, στην ρίζα του οποίου βρίσκεται, και δημιουργία πλατείας αλλά και την κατασκευή των καταφυγίων.
ΤοΟ τείχοςτοίχος έχει μήκος 70 περίπου μέτρα<ref>Βουλή των Ελλήνων, [https://www.hellenicparliament.gr/Praktika/Synedriaseis-Olomeleias?sessionRecord=ea0728c1-1c04-4de8-b5e5-d0ed27c4fe6f ''Πρακτικά συνεδριάσεων''. Περίοδος ΙΒ΄, Σύνοδος Β΄, Συνεδρίαση ΚΒ΄ (05/11/2008)]. Απάντηση με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡΥΠ/ΚΕ/816/13-5-08 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού Μιχάλη Λιάπη στην με αριθμό 10798/18-4-08 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μιχαήλ Μπεκίρη.</ref>. Πιθανότατα χτίστηκε στα χρόνια του Ρωμαίου αυτοκράτορα [[Νέρων|Νέρωνα]] και η κυρίως χρήση του ήταν για να συγκρατεί τα χώματα του τότε λόφου των ψηλαλωνίων,Ψηλαλωνίων ενώ πιθανολογείται ότι αποτελούσε και τμήμα οχύρωσης της πόλης, αλλά και τμήμα του τεχνητού λιμανιού που κατασκευάστηκε την ίδια εποχή από τους Ρωμαίους<ref name="istoria">{{ασαφές|{{harvnb|Λάζαρης|1998}}|αριθμός σελίδας;}}</ref>. Κάποιοι περιηγητές του 17ου και 18ου αιώνα τοτον πέρασαν για ερείπια αμφιθεάτρου, ο Γάλλος περιηγητής Ολιβιέρος τον 18ο αιώνα αναφέρει ότι πάνω στοστον τείχοςτοίχο και κατά μήκος του υπήρχαν μεταλλικοί κρίκοι όπου έδεναν στην αρχαιότητα τα πλοία, την ίδια πληροφορία επιβεβαίωσε και ο [[Πουκεβίλ]] όπου αναφέρει ότι είδε κάποιους κρίκους<ref name="istoria"/>.
Ο αναλημματικός τοίχος των Υψηλών Αλωνίων συμπεριλαμβάνεται στα τεχνικά έργα των Ρωμαίων (λιμάνι, δρόμοι, γέφυρες, τοίχοι) τα οποία μαζί με τα σημαντικά κτήρια της πόλης εκείνη την εποχή «μαρτυρούν όχι μόνον τον πλούτο της Πάτρας κατά τη Ρωμαϊκή Περίοδο, αλλά και τον πλήρη εκρωμαϊσμό της πόλης, που αποδεικνύεται τόσο από την επικράτηση της ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής και των ρωμαϊκών δομικών συστημάτων (opus reticulatum, opus mixtum, opus testaceum κλπ.), όσο και από το πλήθος των ρωμαϊκών επιγραφών που κυριαρχούν τον 10 και 20 αιώνα μ.Χ. [...]»<ref>Ριζάκης και Πετρόπουλος 2005, σελ. 52.</ref>.
