Ιβάνε Τζαβαχισβίλι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ μορφοποίηση κειμένου |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
'''Ο Ιβάν Τζαβακισβίλι (Ivane Javakhishvili)''' ({{Lang-ka|ივანე ჯავახიშვილი}} , 11 Απριλίου 1876 - 18 Νοεμβρίου 1940) ήταν [[Γεωργία|Γεωργιανός]] ιστορικός και γλωσσολόγος του οποίου τα ογκώδη έργα επηρέασαν σημαντικά τους σύγχρονους μελετητές της ιστορίας και του πολιτισμού της Γεωργίας. Ήταν επίσης ένας από τους ιδρυτές του [[Κρατικό Πανεπιστήμιο της Τυφλίδας|πανεπιστημίου]] της Τιφλίδας (1918) και ο πρύτανης του από το 1919 έως το 1926.▼
{{Πληροφορίες προσώπου
}}
▲Ο '''
== Βιογραφία ==
Ο
Στις αρχές του 1918, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση του πρώτου τακτικού πανεπιστημίου της Γεωργίας στην Τιφλίδα, πραγματοποιώντας έτσι ένα μακροχρόνιο όνειρο, που λατρεύονταν από γενιές Γεωργιανών διανοουμένων αλλά απογοητεύονταν συνεχώς από τις αυτοκρατορικές ρωσικές αρχές. <ref>[[David Marshall Lang|Lang, David Marshall]] (1962), ''A Modern History of Georgia'', p. 211. London: Weidenfeld and Nicolson.</ref> Το Πανεπιστήμιο της Τιφλίδας (σημερινό [[Κρατικό Πανεπιστήμιο της Τυφλίδας|Κρατικό Πανεπιστήμιο της Τυφλίδας Ι. Τζαβακισβίλι]], TSU, το οποίο φέρει τώρα το όνομά του), στο οποίο ο Τζαβακισβίλι έγινε καθηγητής και επικεφαλής του Τμήματος Ιστορίας της Γεωργίας, κατέλαβε γρήγορα κυρίαρχη θέση στην εκπαιδευτική ζωή της Γεωργίας. Το 1919, ο Τζαβακισβίλι διαδέχθηκε τον διάσημο χημικό Πετρ Μελικισβίλι ως τον δεύτερο πρύτανη του πανεπιστημίου. Υπηρέτησε μέχρι τον Ιούνιο του 1926, όταν, μετά τις αντισοβιετικές εξεγέρσεις του Αυγούστου του 1924, άρχισε να συρρικνώνεται η [[Μαρξισμός|ανοχή των μη μαρξιστικών διανοουμένων.]] Αν και του επιτράπηκε να δημοσιεύσει και να διδάξει, αυτή η έκλειψη πιθανότατα έσωσε τη ζωή του, αφού ο διάδοχός του στο πανεπιστήμιο, ήταν μεταξύ των θυμάτων της [[Σταλινισμός|Σταλινικής]] [[Μεγάλη Εκκαθάριση|Μεγάλης Εκκαθάρισης]] του 1936–7. <ref>Lang (1962), p. 245.</ref> Αναγκάστηκε να παραιτηθεί από το TSU το 1938, αλλά σύντομα διορίστηκε διευθυντής του Τμήματος Ιστορίας στο Κρατικό Μουσείο της Γεωργίας, στο οποίο ήταν επικεφαλής μέχρι το θάνατό του στην Τιφλίδα το 1940. Ενταφιάστηκε στην αυλή του TSU.
| |||