Ροσβίτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Η ζωή της: διόρθωση λέξης
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού επεξεργασία από εφαρμογή Android
→‎Το έργο της: Διόρθωση ορθογραφίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού επεξεργασία από εφαρμογή Android
Γραμμή 17:
== Το έργο της ==
[[Αρχείο:Roswitha Duerer.jpg|με-πλαίσιο|Η Ροσβίτα παρουσιάζει το έργο της στον [[Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Όθωνα Α΄]] υπό το βλέμμα της αβάισσας [[Γκερμπέργκα του Γκάντερσχαϊμ|Γκερμπέργκα]]. Πίνακας του [[Άλμπρεχτ Ντύρερ]] (15ος-16ος αι.)]]
Η μελέτη των κλασσικών συγγραφέων οδήγησε την Ροσβίτα στο ίδιο συμπέρασμα στο οποίο θα οδηγούνταν και η [[Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν]] έναν αιώνα αργότερα και η [[Κριστίν ντε Πιζάν]] αργότερα, δηλαδή ότι ο τρόπος απεικόνισης του γυναικείου φύλου στα κλασικά έργα ήταν προβληματικός. Οι γυναίκες εμφανίζονταν είτε ως αδύναμες και ανίκανες είτε ως επικίνδυνες, αναξιόπιστες και ανήθικες και στα πλαίσια της πλοκής βρίσκονταν πάντα στον ρόλο του στατικού αντικειμένου ενώ ήταν πάντα πόρνες, παλλακίδες ή σεξουαλικά ακόρεστες. Έτσι αποφάσισε να βάλει σε κεντρικό ρόλο τις ηρωίδες της που έδειχναν θάρρος και αποφασιστικότητα μπροστά στις αντιξοότητες και υπερασπίζονταν με πάθος την ηθική τους και την χριστιανική τους πίστη ακόμα και όταν βρίσκονταν αντιμέτωπες με βασανιστήρια και εξεφτελισμούςεξευτελισμούς που τους επέβαλλαν οι Ρωμαίοι αξιωματούχοι. Οι γυναίκες στα έργα της Ροσβίτα, αντίθετα με τις αληθινές γυναίκες της εποχής της, διεκδικούν την ανεξαρτησία τους και τον έλεγχο της ζωής τους φτάνοντας συχνά μέχρι τον θάνατο. Δεν είναι τυχαίο που αυτή η γυναίκα, που έδωσε για πρώτη φορά φωνή στις γυναίκες στην λογοτεχνία, επέλεξε να εξηγήσει το όνομά της ως “δυνατή φωνή” την στιγμή που οι γυναίκες γύρω της δεν είχαν καθόλου φωνή.
 
Η Ροσβίτα επέδειξε εξαιρετικό θάρρος επιλέγοντας να αμφισβητήσει και να αντιμετωπίσει στο πεδίο του έναν από τους μεγαλύτερους Ρωμαίους συγγραφείς, τον [[Τερέντιος|Τερέντιο]]. Χρησιμοποίησε εκτενώς το ύφος και την τεχνοτροπία του με σκοπό αφενός να διατηρήσει το κωμικό στοιχείο που ήταν γνώριμο στους αναγνώστες της εποχής της, αλλά και να το διαστρέψει έτσι ώστε να προέρχεται από τα αναπάντεχα γεγονότα και τις συγκρούσεις χαρακτήρων και όχι από την υποτίμηση και αντικειμενικοποίηση της γυναίκας. Οι ηρωίδες της περιλαμβάνουν από δυναμικές παρθένες μέχρι πιστές πόρνες χρησιμοποιώντας στο έπακρο την έννοια της “[[Ιερή πορνεία|ιερής πόρνης]]” όπως εκφράζεται από το πρότυπο της [[Οσία Μαρία η Αιγυπτία|Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας]]. Εκτός από τις πιστές και αδέκαστες γυναίκες, κεντρικοί στο έργο της είναι και οι άντρες που, αντίθετα με ότι συνέβαινε στα κλασσικά έργα, δεν είναι ακόρεστοι, ανήθικοι, αδίστακτοι και φαύλοι, αλλά πιστοί, ταπεινοί και ευσεβείς που σώζουν τις ηρωίδες από τα βάσανά τους. Η Ροσβίτα συνέγραψε έργα στο πνεύμα των κλασσικών κωμωδιών στα οποία όμως απέφυγε την χυδαιότητα και την αθυροστομία που χαρακτήριζε τα έργα συγγραφέων όπως ο [[Τερέντιος]] και ο [[Οβίδιος]] έτσι ώστε να δημιουργήσει πιο “σεμνά” αναγνώσματα κατάλληλα για την ψυχαγωγία των ευσεβών γυναικών.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ροσβίτα"