Υάδες (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Στην ελληνική μυθολογία οι '''Υάδες''', λέξη που σημαίνει «οι της βροχής», ήταν αδελφές Νύμφες, ... |
μ +σύνδ., μ.συμπλ. |
||
Γραμμή 1:
Στην [[ελληνική μυθολογία]] οι '''Υάδες''', λέξη που σημαίνει «οι της βροχής», ήταν αδελφές [[Νύμφες]], που έφερναν τη βροχή (από το αρχαίο ρήμα '''''υώ''''' = βρέχω).
Οι Υάδες ήταν κόρες του [[Άτλας (μυθολογία)|Άτλαντα]] (ή του [[Ύας|Ύαντα]], κατά τον [[Γάιος Ιούλιος Υγίνος|Υγίνο]] στο ''Poeticon Astronomicon'') και της [[Βοιωτία (μυθολογία)|Βοιωτίας]]. Στην επικρατέστερη εκδοχή πάντως, ο Ύας ήταν αδελφός τους. Μετά τον θάνατο του Ύαντα σε [[κυνήγι|κυνηγετικό]] δυστύχημα (από ένα [[λιοντάρι]] κατά μία εκδοχή), οι Υάδες άρχισαν να κλαίνε από τη λύπη τους ασταμάτητα (μια μυθολογική αιτιολόγηση για το «κλάμα» της βροχής). Τότε οι θεοί τις λυπήθηκαν και τις μετεμόρφωσαν σε αστέρια. Είναι το γνωστό στην [[Αστρονομία]] [[ανοικτό σμήνος]] αστέρων [[Υάδες (Αστρονομία)|Υάδες]], στην κεφαλή του ταύρου τoυ [[Ταύρος (αστερισμός)|ομώνυμου αστερισμού]]. Και πραγματικά, η εμφάνιση του σμήνους αυτού πριν την αυγή (η ''[[εώα επιτολή]]'' τους) προμήνυε κάθε χρόνο το τέλος του ξερού καλοκαιριού και τις πρώτες βροχές για τις μεσογειακές χώρες.
Τα ονόματα των Υάδων ποικίλλουν στους διάφορους μυθογράφους. Η επικρατέστερη ίσως εκδοχή θέλει τα ονόματά τους να είναι τα εξής: Φάολα, Αμβροσία, Ευδώρα, Κορωνίς και Πολυξώ. Σε αυτές προστίθενται συνήθως η Θυώνη και η Προδίκη, κόρες του Ύαντα από την [[Αίθρα (Ωκεανίδα)|Αίθρα]].
| |||