Έπος του Γκιλγκαμές: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προσθήκη εξωτερικού συνδέσμου
μ μ.επιμέλεια
Γραμμή 1:
{{πηγές|21|06|2015}}
{{βιβλίο}}
Το '''Έπος του Γκιλγκαμές''' είναι ένα [[έπος|επικό ποίημα]] από την περιοχή της [[Βαβυλωνία|Βαβυλωνίας]] κι αποτελεί το αρχαιότερο γνωστό λογοτεχνικό έργο, και που ανάγεται σήμερα στην Ασσυρο-Βαβυλωνιακή [[φιλολογία]]. Πρόκειται για τη συλλογή θρύλων και ποιημάτων των [[Σουμέριοι|Σουμερίων]] για τον [[Γκιλγκαμές]], μυθικό ή/και ιστορικό πρόσωπο Βασιλέα ήρωα της [[Ουρούκ]] που θεωρείται ότι έζησε την [[3η χιλιετία π.Χ.]] Το Έπος του Γκιλγκαμές, αποτελεί μια ποιητική παράδοση, στην αρχή προφορική, που μετά από κάποιους αιώνες απετέλεσε τον πυρήνα ενός ποιητικού κύκλου σε σουμερική γλώσσα. Οι μεταγενέστεροι ποιητές του Ακκάδ εμπνεύστηκαν ένα έπος όπου στη πληρέστερη μορφή του, (όπως έχει διασωθεί), περιείχε δώδεκα άσματα.<br />
Το έπος αυτό περιλαμβάνει και τον περίφημο μύθο του Κατακλυσμού των Σουμερίων. Η βασική ιστορία περιστρέφεται γύρω από τη σχέση φιλίας που αναπτύσσεται ανάμεσα στο βασιλιά Γκιλγκαμές και τον [[Ενκίντου]], έναν ημιάγριο άνθρωπο που γίνεται φίλος του βασιλιά και μαζί αναλαμβάνουν ριψοκίνδυνες αποστολές, ενώ δίνει μεγάλη σημασία και στο συναίσθημα απώλειας που διακατέχει τον Γκιλγκαμές μετά το θάνατο του Ενκίντου.
 
Γραμμή 23:
# Ο Γκιλγκαμές φτάνει στο τέλος του ταξιδιού του, διασχίζοντας τα Νερά του Θανάτου με οδηγό το βαρκάρη Ουρσανάμπι.
# Ο Γκιλγκαμές συναντάει τον Ουτναπιστίμ, που του διηγείται την ιστορία του κατακλυσμού και διστακτικά του δίνει μια ευκαιρία για να αποκτήσει την αθανασία. Του λέει ότι αν καταφέρει να μείνει ξύπνιος έξι ημέρες κι εφτά νύχτες θα κερδίσει την αθανασία, ο Γκιλγκαμές όμως αποτυγχάνει και αποκοιμιέται. Έπειτα, ο Ουτναπιστίμ του λέει ότι υπάρχει ένα φυτό που μπορεί να του χαρίσει την αιώνια νεότητα: θα πρέπει να το αναζητήσει στα βάθη της θάλασσας και να το φάει. Ο Γκιλγκαμές βρίσκει το φυτό, αλλά δεν το τρώει αμέσως, γιατί θέλει να το μοιραστεί με τους άλλους γηραιούς της Ουρούκ. Δίπλα σε μια λίμνη, ένα φίδι του κλέβει το φυτό κι έτσι ο Γκιλγκαμές γυρίζει στην [[Ουρούκ]] άπραγος, έχοντας αποτύχει διπλά. Στην είσοδο της πόλης, βλέπει τα τεράστια τείχη κι υμνεί τον αδιάκοπο μόχθο των ανθρώπων. Τελικά, ο Γκιλγκαμές έτσι καταλαβαίνει ότι οι άνθρωποι αποκτούν την αθανασία με τον πολιτισμό τους και με δημιουργήματα που μένουν για πάντα στον κόσμο και στις μνήμες των ανθρώπων.
 
 
== Παραπομπές ==
<references/>
 
== Βιβλιογραφία ==
* ''Το Έπος του Γκιλγκαμές'', Κάκτος, 2018. (ελληνική έμμετρη ελεύθερη απόδοση)
*Ζιάκας Γρηγόριος Δ.,: [https://www.imdlibrary.gr/index.php/el/2013-01-14-09-09-13/books/book/193?page=220 Θρησκειολογία: Η θρησκεία των προϊστορικών κοινωνιών και των αρχαίων λαών], ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη, 1996. σελ. 218-223.
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
Γραμμή 41 ⟶ 42 :
{{Σουμεριακή μυθολογία}}
{{Authority control}}
 
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Gilgamesh_epic}}
 
 
[[Κατηγορία:Έπη|Γκιλγκαμες]]