Ντόρα Ντ'Ίστρια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Ντόρα Ντ' Ίστρια γεννήθηκε το [[1828]] στο [[Βουκουρέστι]] της [[Ρουμανία|Ρουμανίας]]. Η καταγωγή της ήταν απόαλβανική την Ήπειρο(ή κατά άλλους βλάχικη) από τον [[Φαναριώτες|φαναριώτικο]] οίκο των ''Γκίκα'', από τον οποίο προέρχονταν πολλοί ηγεμόνες σε [[Βλαχία]] και [[Μολδαβία]] μεταξύ [[1760]] και [[1821]]. Ο πατέρας της ήταν ο Mihai Ghica, μεγάλος ''βάνος'' (διοικητής) της [[Κραϊόβα|Κραϊόβας]] και αργότερα υπουργός εσωτερικών απόγονος του <span lang="EN-US">Gheorghe Ghica από το Ζαγόρι</span> και η μητέρα της η ελληνικής καταγωγής [[Ρουμανία|ρουμάνα]] πριγκίπισσα Αικατερίνη Φωκά. Η Ελένη είχε άλλα πέντε αδέλφια, δύο κορίτσια (τη Σοφία και την Όλγα) και τρία αγόρια (τον Ματθαίο, τον Βλαδίμηρο και τον Γεώργιο).<ref>Ίριδα Αυδή-Καλκάνη, «Ντόρα ντ΄Ίστρια (Ελένη Γκίκα)», στο Συλλογικό: Γυναίκες φιλέλληνες, Ε Ιστορικά, τ/χ.228 (18 Μαρτίου 2004), σελ.30-31</ref>. Το [[1849]] παντρεύεται τον Ρώσο πρίγκιπα Κολτσόφ-Μασάλσκι με τον οποίο πηγαίνει να ζήσει στην [[Πετρούπολη]]. Εκεί κάνει ταξίδια, ζωγραφίζει και γράφει. Το [[1854]] η Αυτοκρατορική Ακαδημία Καλών Τεχνών την βραβεύει με το αργυρό μετάλλιο για το έργο της ''Έλατο και φοίνικας'', εμπνευσμένο από ένα πόημα του [[Χάινριχ Χάινε]].<ref>Ίριδα Αυδή-Καλκάνη, «Ντόρα ντ΄Ίστρια (Ελένη Γκίκα)», στο Συλλογικό: Γυναίκες φιλέλληνες, Ε Ιστορικά, τ/χ.228 (18 Μαρτίου 2004), σελ.33, 39 υποσ.9</ref> Μετά από πέντε χρόνια εγκαταλείπει το σύζυγό της, με τον οποίο δεν είχε αποκτήσει παιδιά, και τη Ρωσία και κάνει διάφορα ταξίδια στην Ευρώπη: [[Βέλγιο]], [[Ελβετία]] για να καταλήξει το [[1871]] στη [[Φλωρεντία]]. Σ΄αυτήν την πόλη θα γνωρίσει τον πολύ νεότερό της Άγγελο ντε Κουμπερνάτις, καθηγητή των ανατολικών γλωσσών, με τον οποίο και έζησε μέχρι το τέλος της ζωής της.<ref>Ίριδα Αυδή-Καλκάνη, «Ντόρα ντ΄Ίστρια (Ελένη Γκίκα)», στο Συλλογικό: Γυναίκες φιλέλληνες, Ε Ιστορικά, τ/χ.228 (18 Μαρτίου 2004), σελ.33-35</ref>

Το 1673 ο Λεοπόλδος ο 1^ος  (ή Leopold Ignaz Joseph Balthasar Felician όπως ήταν ολόκληρο το όνομα του), βασιλιάς της Ουγγαρίας, της Βοημίας, της Κροατίας και Αρχιδούκας της Αυστρίας, έδωσε τον τίτλο ‘Πρίγκηπας της ιερής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας’ στον <span lang="EN-US">Grigore II Ghica</span>. Ποια ήταν όμως η οικογένεια Γκίκα; Η οικογένεια Γκίκα ήταν μία μεγάλη οικογένεια της Ρουμανίας, τα μέλη της οποίας είχαν διασπαρεί στη Βλαχία, Μολδαβία και το Βασίλειο της Ρουμανίας. Η προέλευση της οικογένειας δεν είναι ξεκάθαρη. Ορισμένοι, όπως ο <span lang="EN-US">Paul Cernovodeanu</span> (<span lang="EN-US"><u>La Famille Ghika</u></span><u> – <span lang="EN-US">court historique</span></u>) και ο <span lang="EN-US">Charles Francis Richardson</span> (''<span lang="EN-US"><u>The International Cyclopedia</u></span><u>: <span lang="EN-US">A Compendium of Human Knowledge</span></u>''<u>, <span lang="EN-US">Rev</span>. <span lang="EN-US">with Large Additions</span>, <span lang="EN-US">Volume</span> 6, 1898</u>), τη θεωρούν αρβανίτικηςαλβανικής καταγωγής, ενώ άλλοι, όπως ο <span lang="EN-US">Liviu Borda</span>ș (''<span lang="EN-US"><u>Dor de Dun</u></span><u>ă<span lang="EN-US">re</span> ş<span lang="EN-US">i alte nostalgii cosmopolite </span>- <span lang="EN-US">Pre</span>ţ<span lang="EN-US">ul cosmopolitismului</span></u>''<u>, <span lang="EN-US">Observator Cultural</span>, <span lang="EN-US">No</span>. 437, <span lang="EN-US">August</span>, 2008</u>), τη θεωρούν βλάχικης καταγωγής.

Σύμφωνα με έναν θρύλο (''<span lang="EN-US"><u>Legend XXXVII</u></span>''<u>, <span lang="EN-US">O sama de cuvinte</span></u>), στον οποίο όμως αναφέρονται πολλές ιστορικές ανακρίβειες και αναχρονισμοί, που διαδόθηκε από τον Μολδαβό χρονικογράφο <span lang="EN-US">Ion Neculce</span>, δύο φτωχά παιδιά που αργότερα έγιναν διάσημοι, συναντήθηκαν στο ταξίδι τους προς την Κωνσταντινούπολη και υποσχέθηκαν ο ένας στον άλλον αμοιβαία υποστήριξη στο μέλλον. Ο ένας ήταν ο <span lang="EN-US">Arb</span>ë<span lang="EN-US">resh</span>ë (αρβανιτόφωνοςαλβανόφωνος) <span lang="EN-US">Gheorghe Ghica</span> , ιδρυτής της οικογένειας Γκίκα, ενώ ο άλλος ήταν ένας "Τουρκοκύπριος", ο ιδρυτής της οικογένειας <span lang="EN-US">K</span>ö<span lang="EN-US">pr</span>ü<span lang="EN-US">l</span>ü. Στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το Βέλες μετονομάστηκε σε Κιοπρουλού, ενώ στα χρόνια του Κομμουνισμού σε Τίτοβ Βέλες. Ο <span lang="EN-US">Gheorghe Ghica </span>ήταν γιος του Matei Ghica από το Ζαγόρι, ο οποίος μαζί με τον γιο του μετανάστευσε στην Κωνσταντινούπολη, ενώ αργότερα ο <span lang="EN-US">Gheorghe Ghica</span> μετανάστευσε στη Μολδαβία, όπου σταδιακά κατάφερε να εισέλθει στην τάξη των ευγενών και απέκτησε την εύνοια του αλβανικής καταγωγής πρίγκηπα της Μολδαβίας Vasile Lupu.