Ταυ λεπτόνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Q43 (συζήτηση | συνεισφορές)
→‎Διάσπαση: - Προσθήκη λέξης που έλειπε.
Q43 (συζήτηση | συνεισφορές)
→‎Ανακάλυψη: - Διόρθωση τύπου.
Γραμμή 17:
 
''"Έχουμε ανακαλύψει 64 περιστατικά της μορφής''
:<math>e^+ + e^- \rightarrow e^{\pm} + \mu^{\mp} + \geq </math> 2 σωματίδια που δεν παρατηρήθηκαν
''για τα οποία δεν έχουμε συμβατική εξήγηση."''
 
Η ανάγκη για τουλάχιστο ακόμα δύο σωματίδια πήγαζε από την αδυναμία να επιδειχθεί διατήρηση της [[ενέργεια|ενέργειας]] και της [[ορμή|ορμής]] με μόνο ένα. Όμως, άλλα μιόνια, ηλεκτρόνια, φωτόνια, ή αδρόνια δεν παρατηρούντο. Έτσι προτάθηκε ότι αυτά τα περιστατικά περιείχαν την παραγωγή και μετέπειτα διάσπαση ενός νέου ζεύγους σωματιδίων:
:<math>e^+ + e^- \rightarrow \tau^+ + \tau^- \rightarrow e^{\pm} + \mu^{\mp} + </math> 4 νετρίνα
Αυτό ήταν πολύ δύσκολο να επιβεβαιωθεί διότι η ενέργεια για να παραχθεί ένα ζεύγος ταυ-αντιταύ είναι παρόμοια με το όριο για την παραγωγή [[μεσόνιο|μεσονίων]] D. Αλλά, εργασία που έγινε στο DESY-Heidelberg και με τον Απευθείας Μετρητή Ηλεκτρονίων (Direct Electron Counter - DELCO) του επιταχυντή SPEAR τελικά εγκαθίδρυσεβρήκε τη μάζα και το σπιν του ταυ.
 
Ο Martin Perl μοιράστηκε το [[Βραβείο Νόμπελ]] [[φυσική|Φυσικής]] του [[1995]] με τον Frederick Reines. Ο τελευταίος βραβεύθηκε διότι κατάφερε να παρατηρήσει το νετρίνο.