|
Ο '''Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών''', γνωστότερος από το ακρωνύμιο '''ΙΔΕΑ''', ήταν μία μυστική οργάνωση αξιωματικών του [[Ελληνικός Στρατός Ξηράς|Ελληνικού Στρατού]], η οποία αναμίχθηκε στα πολιτικά πράγματα της χώρας, ειδικότερα μετά την απελευθέρωση και τον εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε, με σκοπό την αντιμετώπιση "τυχόν επαπειλούμενου κομμουνιστικού κινδύνου". Δημιουργήθηκε από αξιωματικούς με συντηρητικό και φιλοβασιλικό προσανατολισμό και οι θέσεις τους δεν απείχαν πολύ από αυτές του Μεταξικού καθεστώτος<ref>Γεώργιος Καραγιάννης 1940-1952, το δράμα της Ελλάδας, έπη και αθλιότητες, σελ.244</ref>.
==Ίδρυση==
Το σπέρμα της οργάνωσης του ΙΔΕΑ ως αντίληψη εντοπίζεται κατά τοντο [[Β' Π.Π.]], στη [[Μέση Ανατολή]] και ειδικότερα λίγο μετά την ίδρυση του στρατιωτικού συνδέσμου ΕΝΑ (Ένωση Νέων Αξιωματικών) που συγκροτήθηκε από μια ομάδα κατωτέρωνκατώτερων στελεχών του ελληνικού στρατού, στη Διοίκηση των εκεί Σχολών ΓΚΕΣ (Γενικό Κέντρο Εκπαίδευσης Στρατιωτικών) τον Αύγουστο του 1943. Παράλληλα, δημιουργήθηκαν τότε κι άλλες παρόμοιες αντικομμουνιστικές οργανώσεις όπως ο ΣΑΝ (Σύνδεσμος Αξιωματικών Νέων), ο ΔΕΑ κ.ά που όμως δεν ευδοκίμησαν. Οι μικρότερες ομάδες δημιουργήθηκαν με βάση το έτος αποφοίτησης από τη [[Σχολή Ευελπίδων]]. Παρά ταύτα όλες μαζί αυτές οι ομάδες έπαιξαν ένα έντονοέντονα διχαστικό και διαλυτικό ρόλο φθάνοντας στο σημείο ν΄ απαιτούν και την αλλαγή της κυβέρνησης επιδεικνύοντας μια ανεπίτρεπτη απείθεια. Συνέπεια αυτών ήταν να συλληφθούν οι πρωταίτιοι, να καταδικαστούν κάποιοι εις θάνατο, πλην όμως ακολούθησε η αμνηστία τους.
Οι εν λόγω κατώτεροι αξιωματικοί είχαν "γαλουχηθεί" σ΄ ένα ακραίοακραία εθνικό μεταξικό περιβάλλον όπουτο αυτόοποίο στη Μέση Ανατολή είχε πλέον αλλάξει με συνέπεια ν΄ αντιδράσουν ευαγγελιζόμενοι την επαναφορά του. Από την άλλη πλευρά, οι ανώτεροι αξιωματικοί είχαν μεταφέρει τα πολιτικά τους πάθη, διακρινόμενοι σε "μεταξικοίΜεταξικους" - "ΒενιζελικοίΒενιζελικούς" (δημοκρατικοίδημοκρατικούς), προσπαθώντας με αυτά να επιβληθούν οι μεν των άλλωνδε. Η αμνηστία που δόθηκε στο τέλος για την εγκατάλειψη αυτών των φαιδρών ιδεολογημάτων εν καιρώ πολέμου αποδείχθηκε όχι και τόσο αποτελεσματική.
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας επανερχόμενοι όλοι οι παραπάνω αξιωματικοί και διαβλέποντας απόμε βάση τις συνθήκες που επικρατούσαν τα σύννεφα του εμφυλίου αποφάσισαν να κινηθούν περισσότερο αποτελεσματικά. Έτσι, ιδρύθηκε, στις 25 Οκτωβρίου του [[1944]], στην [[Αθήνα]]<ref>Ν. Αντωνακέας, Φως εις το σκότος της κατοχής : Εθνική αντίστασις 1941-1944 : Ηρωϊσμοί - αυτοθυσίαι, αθλιότητες - προδοσίαι, Αθήνα, 1947· ''Σπ. Λιναρδάτος'', Από τον Εμφύλιο στη Χούντα, τ. Α', σελ. 235.</ref> καιαπό έξι αντιπροσώπους της «Τρίαινας», μυστικής οργάνωσης σαμποτάζ και πληροφοριών που είχε δραστηριοποιηθεί στην κατεχόμενη Ελλάδα, και από έναέναν εκπρόσωπο της «ΕΝΑ» ([[Ένωση Νέων Αξιωματικών]]), οργάνωσης με σκοπούς σαφώς αντικομμουνιστικούς.<ref>{{cite book| title=Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, 1941-1974 |volume=τ.4 |last=Γρηγοριάδης |first=Σόλων Ν. |year=2011 |origyear=1973 |authorlink=Σόλων Ζέφυρος Γρηγοριάδης |page=84 |others=Ειδική έκδοση για την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία |isbn=978-960-9487-70-2}}</ref>
== Σκοπός και οργάνωση ==
|
