Λεόντιος ο Βυζάντιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Πρώτα, θα αναφερθούμε στη χειρόγραφη παράδοση των έργων εκείνων, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται από κανένα ερευνητή. Πρόκειται για τα έργα ''Λόγοι Γ΄ κατά Νεστοριανών και Ευτυχιανιστών'', ''Επίλυσις των υπό Σεβήρου προβεβλημένων συλλογισμών'' και ''Τα τριάκοντα κεφάλαια κατά Σεβήρου''. Η χειρόγραφη παράδοση αυτών των συγγραμμάτων αποτελείται από επτά χειρόγραφα. Τα κυριότερα είναι ο κώδικας Vaticanus graecus 2195 (V) του XII^ου αι., η Versio Turriani (T), που πρωτοεκδόθηκε το 1603, και ο κώδικας Laudianus Graecus 92 (O), του Χ^ου αι..<ref>Φρατσέας σσ. 165-169.</ref> Ο Fr. Loofs θεωρεί ότι ο Τ είναι ανεξάρτητος από τον V, και σημειώνει τις διαφορές του σε σχέση με τον πρώτο. όμως ο Evans θεωρεί ότι ο Τ είναι απλά λατινική μετάφραση του κειμένου του V. O V ήταν ένα από τα ενενήντα τρία χειρόγραφα της οικογένειας Colonna που αποκτήθηκαν για λογαριασμό της Βατικανής Βιβλιοθήκης από τον ανώτατο επιμελητή της, Καρδινάλιο Angelo Mai, τον Ιούλιο του 1821.<ref>Daley σ. 78.</ref> Με τον τίτλο ''Λόγοι Γ΄ κατά Νεστοριανών και Ευτυχιανιστών'', ο οποίος αποδίδεται στον μεταφραστή Fransiscus Turrianus, ο Μινί (Migne) δημοσιεύει τρία έργα, ήτοι τρεις "Λόγους", οι οποίοι διαφέρουν θεματικά και μορφικά, και οι οποίοι συνδέονται με έναν κοινό πρόλογο. Ο Φρατσέας υποστηρίζει ότι αρχικά οι τρεις ''Λόγοι'' ήταν ανεξάρτητες διαλέξεις, που έδωσε ο Λεόντιος μπροστά σε κοινό σε διάφορες ξεχωριστές περιστάσεις, οι οποίες αργότερα συγκεντρώθηκαν από τον '''Λεόντιο''' σε ένα τόμο, ή σε μία συλλογή.