Κουλέμπρα (νησί): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά από αυτό, το νησί αφέθηκε εγκαταλελειμμένο για αιώνες. Κατά την εποχή του ισπανικού εμπορίου στην Αμερική, χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο από [[Πειρατεία|πειρατές]], καθώς και από τοπικούς ψαράδες και ναυτικούς.<ref name="Historia de Culebra"/> Ορισμένες πηγές αναφέρουν έναν μαύρο επιτηρητή από τη Βρετανοκρατούμενη [[Τορτόλα]] που ονομαζόταν Τζον Στίβενς, στον οποίο δόθηκε ο έλεγχος της Κουλέμπρα το 1850 από τον κυβερνήτη του Βιέκες υπό του [[Μοναρχία της Ισπανίας|ισπανικού στέμματος]] για να προστατεύσει το νησί από ξένους οι οποίοι, χωρίς κατάλληλες άδειες ή καταβολή τελών εκμεταλλεύονταν την Κουλέμπρα, έπαιρναν ψάρια, έκοβαν δέντρα για ξυλεία και μετέτραπανμετέτρεπαν τα παρασυρόμενα ξύλα σε κάρβουνο για μελλοντική πώληση αλλού.<ref>[http://www.islaculebra.com/puerto-rico/historia.html Historia - Culebra] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20111223152331/http://www.islaculebra.com/puerto-rico/historia.html |date=2011-12-23}} on IslaCulebra.com</ref> Κατέχοντας τον αδικαιολόγητο τίτλο του «Κάπτεν», ξεκίνησε μια μακρόχρονη προσωρινή διαμονή στην Κουλέμπρα για την επιβολή των ισπανικών συμφερόντων. Τον Οκτώβριο του 1871, ωστόσο, ο Στίβενς βρέθηκε νεκρός έξω από την καλύβα του, το σώμα του χτυπήθηκεείχε χτυπηθεί άγρια. Η καρδιά του και τα εντόσθια του είχαν τοποθετηθεί σε πήλινα αγγεία, σε μια προφανή θρησκευτική τελετή για να καταραστούν την ψυχή του. Η ισπανική αστυνομία από το Βιέκες εντόπισε Τορτολανούς κτηνοτρόφους στην Κουλέμπρα που ήταν ύποπτοι για τον άγριο φόνο. Τελικά 21 από αυτούς καταδικάστηκαν σε καταναγκαστική εργασία σε φυτείες ζάχαρης στο Βιέκες ως τιμωρία. Η υπόθεση προκάλεσε ένα διεθνές συμβάν και, για να ικανοποιήσει τα αιτήματα του Βρετανού πρέσβη στη [[Μαδρίτη]], οι Τορτολανοί απελευθερώθηκαν τελικά από τον Ισπανό Κυβερνήτη του Πουέρτο Ρίκο τον Ιούλιο του 1874.<ref>Bonnet Benítez, Dr. Juan Amédé. ''Vieques in la Historia de Puerto Rico'' (F. Ortiz Nieves: San Juan, 1976) 82–87.</ref> Αυτά τα γεγονότα ανάγκασαν την κυβέρνηση της [[Ελβετία]]ς τον Ιούνιο του 1876 να ανακαλέσει μια αποστολή που προοριζόταν για την Κουλέμπρα για να ιδρύσει ένα [[σανατόριο]]. Φοβούμενοι περαιτέρω καταπατήσεις από το εξωτερικό, η ισπανική κυβέρνηση αποφάσισε να κατοικήσει την Κουλέμπρα με δικούς της υπηκόους.<ref>Vázquez Alayón, Manuel. ''La Isla "Culebra" Puerto Rico: Apuntes sobre su colonización''. (Puerto Rico: Acosta, 1891) 11–15.</ref>

Στη συνέχεια στηστην Κουλέμπρα εγκαταστάθηκε ο Cayetano Escudero Sanz στις 27 Οκτωβρίου του 1880, όταν ολοκλήρωσε την έρευνά του για το νησί που περιλάμβανε υποδιαιρέσειςτην υποδιαίρεση του νησιού σε αγροτεμάχια. Η ισπανική κυβέρνηση προσέφερε αυτά τα αγροτεμάχια σε όποιον θα μετακόμιζε στο νησί. Οι πρώτοι άποικοι βασίζονταν στη βροχή για πόσιμο νερό, καθώς το νησί δεν έχει φυσικά ρυάκια. Καθιερώθηκε η γεωργία και η κτηνοτροφία και κατασκευάστηκε δεξαμενή για κοινή χρήση στο ένα άκρο του φυσικού λιμανιού ή Ensanada Honda στα ισπανικά.

Αυτός ο πρώτος οικισμός ονομάστηκε SanΣαν IldefonsoΙντελφόνσο, γιαπρος νατιμήν τιμήσει τοντου ΕπίσκοποΕπισκόπου του [[Τολέδο]], SanΣαν IldefonsoΙντελφόνσο deντε laλα CulebraΚουλέμπρα. Δύο χρόνια αργότερα, στις 25 Σεπτεμβρίου του 1882, άρχισε η κατασκευή του [[Φάρος|Φάρου]] CulebritaΚουλεμπρίτα. Ολοκληρώθηκε στις 25 Φεβρουαρίου του 1886, καθιστώντας τον τον παλαιότερο λειτουργικόεν ενεργεία φάρο στην Καραϊβική μέχρι το 1975, όταν το [[Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ]] και η [[Ακτοφυλακή των Ηνωμένων Πολιτειών|ακτοφυλακή]] έκλεισαν τελικά την εγκατάσταση.<ref>[http://www.salonhogar.net/Link%20P.R/www.linktopr.com/culebra.html Culebra, Isla Chiquita] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20111119202632/http://www.salonhogar.net/Link%20P.R/www.linktopr.com/culebra.html |date=2011-11-19 }} on SalonHogar.net</ref>