Αμερικανικός κινηματογράφος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017
Γραμμή 96:
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930, καθώς και το μεγαλύτερο μέρος της χρυσής εποχής, η MGM κυριάρχησε στον Αμερικανικό κινηματογράφο καθώς διέθεται τα κορυφαία αστέρια του Χόλυγουντ, και επίσης πιστώθηκε για τη δημιουργία του συστήματος αστεριών του Χόλυγουντ.<ref name="mediaroom1">[http://mgm.mediaroom.com/index.php?s=40&cat=6] {{webarchive |url=https://web.archive.org/web/20070621225003/http://mgm.mediaroom.com/index.php?s=40&cat=6 |date=June 21, 2007 }}</ref> Μερικά αστέρια της MGM περιλάμβαναν τον «Βασιλιά του Χόλυγουντ» Κλαρκ Γκέιμπλ, τον Λάιονελ Μπάριμορ, την Τζιν Χάρλοου, την Νόρμα Σίρερ, την Γκρέτα Γκάρμπο, την Τζόαν Κρόφορντ, την Ζανέτ Μακντόναλντ, τον Σπένσερ Τρέισι, την Τζούντι Γκάρλαντ και τον Τζιν Κέλι.<ref name="mediaroom1" />
 
Ένα άλλο μεγάλο επίτευγμα του αμερικανικού κινηματογράφου κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής ήρθε μέσω της εταιρείας κινουμένων σχεδίων της [[The Walt Disney Company|Walt Disney]]. Το 1937, η Disney δημιούργησε την πιο επιτυχημένη ταινία της εποχής της, τοτην Snow[[Η WhiteΧιονάτη andκαι theοι SevenΕπτά DwarfsΝάνοι (ταινία, 1937)|Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι]].<ref>{{cite web|url=http://disney.go.com/vault/archives/movies/snow/snow.html |title=Disney Insider |publisher= go.com |access-date=June 14, 2013}}</ref> Αυτή η διάκριση κορυφώθηκε αμέσως το 1939 όταν η Selznick International δημιούργησε αυτη που είναι ακόμα μέχρι σήμερα, με προσαρμόζεται στον πληθωρισμό, η πιο επιτυχημένη ταινία όλων των εποχών το [[Όσα Παίρνει ο Άνεμος (ταινία)|Όσα Παίρνει ο Άνεμος]].<ref>[http://www.boxofficereport.com/atbon/adjusted.shtml] {{webarchive |url=https://web.archive.org/web/20070514034316/http://www.boxofficereport.com/atbon/adjusted.shtml |date=May 14, 2007 }}</ref>
 
Πολλοί ιστορικοί κινηματογράφου έχουν σχολιάσει τα πολλά μεγάλα έργα του κινηματογράφου που προέκυψαν από αυτήν την περίοδο υψηλής δημιουργικότητας ταινιών. Ένας λόγος για αυτό ήταν δυνατό είναι ότι, με την παραγωγή πολλών ταινιών, δεν έπρεπε όλες να γίνουν μεγάλη επιτυχία. Ένα στούντιο θα μπορούσε να στοιχηματίσει σε μια μεσαία προϋπολογισμού χαρακτηριστική ταινία με ένα καλό σενάριο και σχετικά άγνωστους ηθοποιούς, όπως ο Πολίτης Κέιν, σε σκηνοθεσία του Όρσον Γουέλς (1915–1985) που συχνά θεωρείται ως η μεγαλύτερη ταινία όλων των εποχών, ταιριάζει σε αυτήν την περιγραφή. Σε άλλες περιπτώσεις, ισχυροί σκηνοθέτες όπως ο [[Χάουαρντ Χοκς]] (1896–1977), ο [[Άλφρεντ Χίτσκοκ]] (1899–1980) και ο [[Φρανκ Κάπρα]] (1897–1991) αντιμάχονταν τα στούντιο προκειμένου να επιτύχουν τα καλλιτεχνικά τους οράματα.
 
Το απόγειο του συστήματος στούντιο μπορεί να ήταν το 1939, το οποίο είδε την κυκλοφορία κλασικών ταινιών όπως [[Ο μάγοςΜάγος του Οζ (ταινία)|Ο Μάγος του Οζ]], το Όσα Παίρνει ο Άνεμος, [[Ο κ. Σμιθ πάει στην Ουάσινγκτον]] και τα [[Ο Πύργος των Καταιγίδων (ταινία, 1939)|Ο Πύργος των Καταιγίδων]]. Μεταξύ των άλλων ταινιών από την περίοδο της Χρυσής Εποχής που τώρα θεωρούνται κλασικές είναι η [[Καζαμπλάνκα (ταινία)|Καζαμπλάνκα]], το [[Συνέβη μια Νύχτα]], ο [[Κινγκ Κονγκ]], [[Η Ανταρσία του Μπάουντι (ταινία 1939)|Η Ανταρσία του Μπάουντι]], [[Η Κυρία από τη Σαγκάη]], [[Το λιμάνι της αγωνίας]], ο [[Επαναστάτης Χωρίς Αιτία]], το [[Μερικοί το προτιμούν καυτό]], και [[Ο άνθρωπος της Μαντζουρίας (ταινία 1962)|Ο άνθρωπος της Μαντζουρίας]].
 
== Βιβλιογραφία ==