Ανάζαρβος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

 

 

Η πόλη καταλήφθηκε από τους [[Άραβες]] κατά τον 8ο αιώνα μ.Χ και κατά τον 10ο αιώνα μ.Χ ο Χαμντανίντ αλ-Ντάουλα ξόδεψε 3,000,000 ντίρχαμς και την μετέτρεψε σε ένα δυνατό φρούριο.<ref>Verzone, P., “Citta ellenistiche e of novels Dell’ Asia Minore: Anazarbus”, Palladio 7 (1957)· Hellenkemper, H.,“The stadtmauern of Anazarbos/Ayn Zarba”, στο XXIV German Orientalistentag from 26 to 30 September 1988. Selected lectures (Stuttgart 1990), σελ. 71-76.</ref> Το 964, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Βυζαντινού αυτοκράτορα [[Νικηφόρος Φωκάς|Νικηφόρου Φωκά]], η Ανάζαρβος βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του. Ο Φωκάς κατάφερε να την επανακτήσει μαζί με μια σειρά από σημαντικά οχυρά, όπως η [[Ταρσός]] και η [[Μοψουεστία]]. Έγιναν επισκευές στις οχυρώσεις και η βυζαντινή φρουρά παρέμεινε στο κάστρο της Αναζάρβου για το μεγαλύτερο διάστημα του 11ου αιώνα. Στις αρχές του 1098 η πόλη έπεσε στα χέρια των στρατευμάτων της [[Α΄ Σταυροφορία|Α΄ Σταυροφορίας]].<ref>[[Γουλιέλμος της Τύρου]], Historia rerum in partibus transmarinis gestarum 7.2.280.</ref> Αργότερα, η περιοχή ενσωματώθηκε στο [[Πριγκιπάτο της Αντιόχειας|πριγκιπάτο της Αντιόχειας]]. Θεωρείται ότι ο τελευταίος αναγνώρισε την επικυριαρχία του Αλεξίου Α΄ Κομνηνού στην Κιλικία το Σεπτέμβριο του 1108, όμως είναι ασαφές πότε έληξε η κατάληψη από τους Φράγκους. Οι Βυζαντινοί κυριάρχησαν, για σύντομο χρονικό διάστημα, στην Ανάζαρβο μέχρι περίπου το 1111, όταν την πόλη κατέλαβε ο πρίγκιπας Τορός Α΄,<ref>Canard, M., “Ayn Zarba”, EI2 (1960), σελ. 789 κ.ε.· πρβλ. Foss, C., “Defenses of Asia Minor”, Gr.Orth.Th.Rev. 27.2-3 (1982), σελ. 149.</ref> που την κατέστησε πρωτεύουσα του [[Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας|βασιλείου της Μικράς Αρμενίας]]. Εκτός από μία περίοδο 7 ετών (1137-1144), όταν οι Βυζαντινοί για μία ακόμη φορά απόκτησαν τον έλεγχο της πόλης υπό τον [[Ιωάννης Β' Κομνηνός|Ιωάννη Κομνηνό]], η Ανάζαρβος παρέμεινε πρωτεύουσα για σχεδόν έναν ολόκληρο αιώνα. Αν και η Ανάζαρβος συνέχισε να λειτουργεί ως σημαντικό κάστρο, η πόλη που χτίστηκε χαμηλότερα στην πεδιάδα σταδιακά παρήκμασε. Στο τέλος καταστράφηκε ολοσχερώς, όταν το 1375 οι [[Μαμελούκοι]] διέλυσαν το βασίλειο της Μικράς Αρμενίας και η Ανάζαρβος δεν κατοικήθηκε ποτέ ξανά.