Μονή Τιμίου Προδρόμου Συκής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου Συκής'''<ref>{{Cite web|url=https://www.sikipelion.com/ekklisies-monastiria|title=Εκκλησίες & Μοναστήρια|website=Συκή Πηλίου|language=el|accessdate=2021-05-20}}</ref> ανεγέρθη με χρήματα των οπλαρχηγών του [[Πήλιο|Πηλίου]], Κυριάκου και Στέργιου Μπασδέκη το 1795. Γραφικό, επιβλητικό, χτισμένο με πέτρα και ξύλο, βρίσκεται στην είσοδο του χωριού [[Συκή Μαγνησίας|Συκή]], 1 χιλιόμετρο νότια της πλατείας.  Ζουμπανιώτες μάστορες ανέλαβαν το χτίσιμο του, ενώ ο γλυπτός διάκοσμος του φιλοτεχνήθη από τον γλύπτη Σπ. Μήλιο. Το Μοναστήρι καταστράφηκε εν μέσω της Επανάστασης, στις 2 Μαΐου του 1822 κι ανακαινίσθηκε το 1835 από Αργαλαστιώτες μάστορες των οικογενειών Πέτρου και Κοσμά. Εγκαινιάστηκε στις 24 Ιουνίου 1844 και κατοικούνταν από άνδρες μοναχούς, αδιάκοπα για έναν ολόκληρο αιώνα. Κατά το [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]] εγκαταλείφθηκε από τους μοναχούς του, ενώ το 1971 ξεκίνησε μία προσπάθεια για αναστύλωση του με πόρους των κατοίκων του χωριού. Το 1984, με σχετική άδεια του τότε Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, εγκαθίσταται στη Μονή Γυναικεία Κοινοβιακή Αδελφότητα, η οποία παραμένει ως τις μέρες μας. Στην είσοδο της Ιεράς Μονής σήμερα υπάρχει Πρόναος που οδηγεί στο [[Καθολικό]] και στα κελιά διαμονής των Αδελφών. Πρόσφατα στα βορειοανατολικά του προαυλίου χώρου άρχισε να χτίζεται ο Ιερός Ναός των [[Άγιοι Πάντες|Αγίων Πάντων]]