Τουσαίν Ντυμπρέιγ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Τουσαίν Ντυμπρέιγ
 
Γραμμή 12:
[[Αρχείο:Henry_IV_en_Herculeus_terrassant_l_Hydre_de_Lerne_cad_La_ligue_Catholique_Atelier_Toussaint_Dubreuil_circa_1600.jpg|μικρογραφία|Πορτρέτο του [[Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας|Ερρίκου Δ΄]] ως [[Ηρακλής (μυθολογία)|Ηρακλής]] που φονεύει τη [[Λερναία Ύδρα]], γύρω στο 1600, [[Παρίσι]], [[Μουσείο του Λούβρου|Λούβρο]]]]
[[Αρχείο:Dicé_offrant_un_banquet_à_Francus,_en_présence_de_Hyante_et_de_Climène.jpg|αριστερά|μικρογραφία|250x250εσ|Ο βασιλιάς της Κρήτης προσφέρει συμπόσιο στον Φράγκο, παρουσία των πριγκιπισσών Υάνθης και Κλιμένης, σκηνή από τη ''Φραγκιάδα'' του [[Πιερ ντε Ρονσάρ|Πιέρ ντε Ρονσάρ]] πίνακας του Ντυμπρέιγ, [[Μουσείο του Λούβρου|Λούβρο]]]]
Ο Τουσαίν Ντυμπρέιγ γεννήθηκε στο [[Παρίσι]] περίπου το 1561. Ήταν γιος σελοποιού και διατήρησε ο ίδιος το πάθος για τα άλογα σε όλη του τη ζωή. Είχε ευγενικούς τρόπους, έπαιζε [[λαούτο]] και τραγουδούσε σαν νεαρός άνδρας διακεκριμένης οικογένειας.
 
Εκπαιδεύτηκε στη ζωγραφική στο [[Παρίσι]] στο εργαστήριο του ζωγράφου και σχεδιαστή Μεντερίκ Φρεμινέ, πατέρα του [[Μαρτέν Φρεμινέ]]. Αρχικά μαθήτευσε στην τέχνη του χρυσοχόου. Σπούδασε ανατομία με έναν [[Γιατρός κουρέας|γιατρό-κουρέα]] και εικονογράφησε το βιβλίο ''Historia anatomica humani corporis'' του γιατρού Αντρέ ντυ Λωράνς (1558-1609). Επέδειξε μια εκπληκτική «μυϊκή μανία» και ειδικεύτηκε στην απεικόνιση γυμνών.
 
Δεν είναι γνωστό εάν εκπαιδεύτηκε στην Ιταλία, αλλά επηρεάστηκε από τους Ιταλούς [[Μανιερισμός|μανιεριστές]], [[Μιχαήλ Άγγελος|Μιχαήλ Άγγελο]], [[Πελεγκρίνο Τιμπάλντι]], [[Μπαρτολομέο Πασαρότι]], [[Νικολό ντελ’Αμπάτε]] και [[Φραντσέσκο Πριματίτσο]]. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τη ζωή του μεταξύ του 1585 και του 1593. Μπορεί να μαθήτευσε στο Φονταινεμπλώ με Ιταλούς μανιεριστές καλλιτέχνες όπως ο [[Ρουτζέρο ντε Ρουτζέρι]], του οποίου την κόρη παντρεύτηκενυμφεύτηκε.
 
Με τον [[Μαρτέν Φρεμινέ]] και τον [[Αμπρουάζ Ντυμπουά]] σχημάτισαν τον κύκλο της δεύτερης [[Σχολή του Φονταινεμπλώ|Σχολής του Φονταινεμπλώ]].<ref>{{Cite web|url=https://www.universalis.fr/encyclopedie/toussaint-dubreuil/|title=universalis.fr/encyclopedie/toussaint-dubreuil/|last=.}}</ref>
Γραμμή 26:
Εκτέλεσε μεγάλες βασιλικές παραγγελίες στο [[Ανάκτορο του Φονταινεμπλώ|κάστρο του Φονταινεμπλώ]], με σκηνές από την ιστορία του [[Ηρακλής (μυθολογία)|Ηρακλή]], όπως ''Ο νεαρός Ηρακλής μαθαίνει τοξοβολία''). Σήμερα όλες οι διακοσμήσεις έχουν σχεδόν καταστραφεί, εκτός από μερικά τμήματα που αποδίδονται στον Ντυμπρέιγ.
 
Για τη μικρή γκαλερί του [[Παλάτι του Λούβρου|ανακτόρου του Λούβρου]], φιλοτέχνησε πορτρέτα των προγόνων του [[Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας|Ερρίκου Δ΄]](προκειμένου να εδραιώσει την εξουσία του ως βασιλιάς και ιδρυτής νέου οίκου). Τις οροφές διακόσμησε με αλληγορικά θέματα, όπως ''Ο Δίας συντρίβοντας τους γίγαντες'', και ''Ο Ηρακλής φονεύοντας τη [[Λερναία Ύδρα]]'', όπου ο θεός και ο ήρωας είχαν τα χαρακτηριστικά του ίδιου του Ερρίκου Δ΄. Αυτές οι διακοσμήσεις καταστράφηκαν από τη φωτιά του 1661.<ref>Anthony Blunt, ''Art et architecture en France. 1500-1700'', Macula, Paris, 1983, <abbr>p.</abbr> 151-152 <small>(<nowiki>ISBN 2-865-89-007-4</nowiki>)</small></ref>
 
Φιλοτέχνησε, επίσης, σχέδια ταπισερί με σκηνές από την ιστορία της [[Άρτεμις|Άρτεμης]], που κατασκευάστηκαν στο προάστιο Σαιν-Μαρσέλ στο Παρίσι και τώρα φυλάσσονται στα Εθνικά έπιπλα στο Παρίσι.<ref>{{Cite web|url=https://collection.mobiliernational.culture.gouv.fr/recherche?author_ids[]=2215|title=collection.mobiliernational.culture.gouv.fr/Objets par Toussaint Dubreuil dans la collection du Mobilier national|last=.}}</ref>
 
Ο Τουσαίν Ντυμπρέιγ πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 1602. Ο Πιέρ ντε λ"Ετουάλ έγραψε στο ημερολόγιό του: «Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου ... Σήμερα, ο Ντυμπρέιγ, ζωγράφος της Αυτού Μεγαλειότητας, μοναδικός στην τέχνη του, και ο οποίος φιλοτέχνησε όλους αυτούς τους όμορφους πίνακες του Σαιν-Ζερμαίν. Επιστρέφοντας από το εν λόγω [[κάστρο του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι]] στο Παρίσι με ένα άλογο αχαλίνωτο που κάλπαζε πολύ βίαια, υπέστη αναστροφή των εντέρων και σε λιγότερο από είκοσι τέσσερις ώρες αποδήμησε στον άλλο κόσμο.»<ref>''[https://books.google.fr/books?id=1ldfAAAAcAAJ&pg=PA342#v=onepage&q&f=false Registre-Journal de Henri IV et de Louis XIII publie d'après le manuscrit autographe de Lestoile]'', <abbr>p.</abbr> 342</ref>