Ηλιοκεντρισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.8 |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 16:
Τα προβλήματα με το σύστημα του Πτολεμαίου αναγνωρίστηκαν καλά στη μεσαιωνική αστρονομία, και μια αυξανόμενη προσπάθεια να την επικρίνει και να τη βελτιώσει στα τέλη της μεσαιωνικής περιόδου οδήγησε τελικά στον ηλιοκεντρισμό του Κοπέρνικου που αναπτύχθηκε στην αστρονομία της Αναγέννησης.
=== Κλασική αρχαιότητα ===
Το μη γεωκεντρικό μοντέλο του Σύμπαντος προτάθηκε από τον Πυθαγόρειο φιλόσοφο Φιλόλαο (γ. 390 π.Χ.), ο οποίος δίδαξε ότι στο κέντρο του Σύμπαντος υπήρχε μια «κεντρική φωτιά», γύρω από την οποία η Γη, ο Ήλιος, η Σελήνη και οι πλανήτες ομοιόμορφη κυκλική κίνηση. Αυτό το σύστημα υπέθεσε την ύπαρξη ενός αντι-γειωμένου με τη Γη και την κεντρική φωτιά, με την ίδια περίοδο περιστροφής γύρω από την κεντρική φωτιά με τη Γη. Ο Ήλιος περιστρεφόταν γύρω από την κεντρική φωτιά μία φορά το χρόνο, και τα αστέρια ήταν στάσιμα. Η Γη διατήρησε το ίδιο κρυμμένο πρόσωπο προς την κεντρική φωτιά, καθιστώντας την όσο και την «αντίθετη γη» αόρατη από τη Γη. Η έννοια της ομοιόμορφης κυκλικής κίνησης των Πυθαγορείων παρέμεινε αδιαμφισβήτητη για τα επόμενα 2000 χρόνια και στους Πυθαγόρειους αναφέρθηκε ο Κοπέρνικος όταν δήλωσε ότι η έννοια μιας κινούμενης Γης δεν ήταν ούτε νέα ούτε επαναστατική.<ref>Boyer, C. A History of Mathematics. Wiley, σελ. 54.</ref> Ο Κέπλερ έδωσε μια εναλλακτική εξήγηση για την «κεντρική πυρκαγιά» των Πυθαγορείων ως τον Ήλιο, «καθώς οι περισσότερες ομάδες έκρυβαν σκόπιμα τις διδασκαλίες τους».<ref>Kepler, Johannes (1618–1621). Epitome of Copernican Astronomy. Βιβλίο IV, Μέρος 1.2.</ref>
Ο Ηρακλείδης του Πόντου (4ος αιώνας π.Χ.) είπε ότι η περιστροφή της Γης εξήγησε την φαινομενική καθημερινή κίνηση της ουράνιας σφαίρας. Κάποτε πιστεύεται ότι πίστευε ότι ο Ερμής και η Αφροδίτη περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο, ο οποίος με τη σειρά του (μαζί με τους άλλους πλανήτες) περιστρέφεται γύρω από τη Γη.<ref>Eastwood, B. S. (1 Νοεμβρίου, 1992), "Heraclides and Heliocentrism – Texts Diagrams and Interpretations", Journal for the History of Astronomy, 23</ref> Ο Μακρόβιος Αμβρόσιος Θεοδόσιος (395–423 μ.Χ.) το περιέγραψε αργότερα ως το «Αιγυπτιακό Σύστημα», δηλώνοντας ότι «δεν ήταν κάτι παραπάνω από την ικανότητα των Αιγυπτίων», αν και δεν υπάρχει άλλη ένδειξη ότι ήταν γνωστή στην αρχαία Αίγυπτο.<ref>Neugebauer, Otto E. (1975), A history of ancient mathematical astronomy, Berlin/Heidelberg/New York: Springer, σελ. 695</ref><ref>Rufus, W. Carl (1923), "The astronomical system of Copernicus", Popular Astronomy, 31: 510–521</ref>
==Σημειώσεις==
| |||