Κιαροσκούρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Michelangelo Caravaggio 040.jpg|250px|thumb|right|[[Καραβάτζιο]], ''Η Κλήση του Αγίου Ματθαίου'', 322x340 εκ., περ. [[1599]]-[[1600]], Cappella Contarelli, San Luigi dei Francesi, Ρώμη. Χαρακτηριστικό δείγμα χρήσης κιαροσκούρο. Ο Καραβάτζιο φιλοτέχνησε τις φιγούρες πάνω σε ένα σκοτεινό φόντο, φωτίζοντας τους πρωταγωνιστές της σύνθεσης σε στρατηγικά σημεία.]]
Το '''κιαροσκούρο''' είναι [[ιταλικά|ιταλικός]] όρος που χρησιμοποιείται στη [[ζωγραφική]] ή τη [[χαρακτική]] για να περιγραφεί η χρήση έντονων αντιθέσεων μεταξύ φωτεινών και σκοτεινών ή φωτοσκιασμένων σημείων ενός πίνακα. Με την τεχνική του κιαροσκούρο οι μορφές της σύνθεσης δεν οριοθετούνται με κάποιο περίγραμμα αλλά διακρίνονται μέσα από την αντιπαράθεση των φωτεινών και σκοτεινών επιφανειών.<ref name=Zirpolo>Zirpolo, L. H. (2008). ''Historical Dictionary of Renaissance art'', Scarecrow Press, σελ. 95</ref> Συχνά επιχειρείται να ενισχυθεί με αυτό τον τρόπο ο δραματικός χαρακτήρας της σύνθεσης. Ο όρος ταυτίζεται συνήθως με ζωγράφους του 17ου αιώνα, ειδικότερα με τους [[Καραβατζισμός|Καραβατζιστές]] και τον [[Ρέμπραντ]], ωστόσο ο [[Λεονάρντο ντα Βίντσι]] υπήρξε πρωτοπόρος του κιαροσκούρο.<ref name=oxford>Chilvers, I., Osborne, H., Farr, D. (ed.) (1994) . ''The Oxford Dictionary of Art'', Oxford University Press, 1994, σελ. 103</ref>
==Παραπομπές==
| |||