Μεταξουργείο (Αθήνα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Inertia6084 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Συνοικία|Ονομασία=Μεταξουργείο|Χάρτης τοποθεσίας=Ελλάδα Αθήνα κέντρο}}
Το '''Μεταξουργείο''' είναι συνοικία στο βορειοδυτικό τμήμα του Ιστορικούιστορικού Κέντρουκέντρου της πόλης των [[Αθήνα|Αθηνών]].<ref name="Klaouni-8">{{cite web|last=Κλαούνη|first=Δήμητρα|title=Η κοινωνική διάσταση του δημόσιου χώρου: μελετώντας τις πλατείες του Μεταξουργείου|url=http://courses.arch.ntua.gr/fsr/142527/KAOYNH%20D.%20-%20KOINVNIKH%20DIASTASH%20TVN%20PLATEIVN%20TOY%20METAJOYRGEIOY.pdf|publisher=[[Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο|ΕΜΠ]] - Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών|accessdate=2016-03-04|page=8|date=Μάρτιος 2012|location=Αθήνα}}{{Dead link|date=Μάρτιος 2020 }}</ref> Περίπου στο κέντρο της περιοχής βρίσκεται η [[Πλατεία Μεταξουργείου|ομώνυμη πλατεία]], στην οποία υπάρχει μαρμάρινη κρήνη.
 
==Ονομασία==
Η ονομασία της συνοικίας και της ομόνυμηςομώνυμης πλατείας οφείλεται σε εργοστάσιο επεξεργασίας [[Μετάξι|μεταξιού]] που λειτουργούσε στην περιοχή στα χρόνια του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]], με την επωνυμία «Σηρική Εταιρεία της Ελλάδος Αθανάσιος Δουρούτης & Σία».<ref name="Agria">{{cite web|last=Αγριαντώνη|first=Χριστίνα|title=Η Αθήνα τον 19ο αιώνα. Συνοικία Μεταξουργείο|url=http://www.eie.gr/archaeologia/gr/chapter_more_10.aspx|work=Αρχαιολογία της πόλης των Αθηνών|publisher=[[Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]]|location=Αθήνα|accessdate=2016-03-04|date=1995}}</ref> Το εργοστάσιο στεγάζει σήμερα την πινακοθήκη του [[Δήμος Αθηναίων|Δήμου Αθηναίων]].
 
==Ιστορικά στοιχεία==
Μετά τη σύσταση του Ελληνικούελληνικού κράτους, η προοπτική ανέγερσης των ανακτόρων στον [[Κεραμεικός (Αθήνα)|Κεραμεικό]], οδήγησε πολλούς επιφανείς της εποχής, όπως ο [[Αυστρία|αυστριακός]] πρέσβυς [[Άντον Πρόκες φον Όστεν|Πρόκες φον Όστεν]], η [[Δούκισσα της Πλακεντίας]] και oι πρίγκηπες [[Ιωάννης Καρατζάς (ηγεμόνας)|Ιωάννης Καρατζάς]] και [[Γεώργιος Καντακουζηνός]], να αγοράσουν κτήματα ή να κτίσουν οικίες στην περιοχή.<ref>{{cite book|last=Μπίρης|first=Μάνος|title=Μισός αιώνας αθηναϊκής αρχιτεκτονικής, 1875-1925|first=Μάνος|last=Μπίρης|authorlink=|publisher=|year=1987|location=Αθήνα|page=9|authorlink=Μάνος Μπίρης}}</ref> Ο τελευταίος, μάλιστα, ανέγηρεανήγειρε μεγάλη οικοδομή, γνωστή ως [[Μέγαρο Καντακουζηνού]], με την προοπτική της εκμετάλλευσης του κτιρίου ως εμπορικού κέντρου, ένα σχέδιο που ναυάγησε όταν τελικά αποφασίστηκε να κτιστούν τα [[Παλαιά Ανάκτορα|τα ανάκτορα]] να κτιστούν στο τότε άλλο άκρο της πόλης, στη σημερινή [[Πλατεία Συντάγματος|πλατεία Συντάγματος]]. Το ημιτελές κτίσμα αγοράστηκε από την εταιρεία του μεταξουργείου και γκρεμίστηκε ώστε να ανεγερθούν οι εγκαταστάσεις του.<ref name="Agria"/>
 
H σταδιακή επέκταση του αρχικού εργοστασίου επεξεργασίας μεταξιού σε ολόκληρο συγκρότημα, απέτρεψε για αρκετό χρονικό διάστημα (έως το 1875 περίπου) τη δημιουργία οικιστικών ζωνών στην περιοχή. Σε αυτό συνέβαλε και η ίδρυση του [[Ορφανοτροφείο Χατζηκώστα|Ορφανοτροφείου Χατζηκώστα]] το 1856, το οποίο πλαισιώναν εργαστήρια επαγγελματικής κατάρτησηςκατάρτισης των φιλοξενούμενων παιδιών και, αργότερα, η εγκατάσταση του γειτονικού εργοστασίου παραγωγής φωταερίου (1859-61). Σημαντική ήταν επίσης η παρουσία καταστημάτων σιδηροκατασκευών και αμαξοποιείων, που μεταπήδησαν στο Μεταξουργείο από την όμορη περιοχή της [[Πλατεία Κουμουνδούρου|Πλατείας Ελευθερίας]] (Κουμουνδούρου).<ref name="Agria"/> Το τελευταίο τέταρτο του 19ου αι. στο Μεταξουργείο είχε πλέον δημιουργηθεί ένα συνεχές σύστημα δόμησης με τη γειτονική περιοχή της Βάθειας, τη σημερινή [[Πλατεία Βάθης|Βάθη]].<ref>Μπίρης (1987), σελ. 8.</ref>
 
Η περιοχή μεταξύ Μεταξουργείου και [[Βοτανικός|Βοτανικού]], εξαιτίας των λιμναζόντων εκεί υδάτων, παλαιότερα ονομαζόταν ''Χεζολίθαρο'', ή ''Χεσμένη Πέτρα'' και ''[[Βούθουλας και Μπούθουλας|Μπύθουλας]]'' (ή ''Βούθουλας'').<ref>{{cite web|last=Ρουμπάνης|first=Θοδωρής|title=176 χρόνια μεγάλα λόγια για όμορφη πόλη|url=http://www.ethnos.gr/arxiki_selida/arthro/176_xronia_megala_logia_gia_omorfi_poli-40402961/|website=[[Έθνος (εφημερίδα)|Έθνος]]|accessdate=2016-03-08|date=29 Οκτωβρίου 2010|archiveurl=https://web.archive.org/web/20170508150810/http://www.ethnos.gr/arxiki_selida/arthro/176_xronia_megala_logia_gia_omorfi_poli-40402961/|archivedate=2017-05-08|url-status=dead}}</ref><ref name="Agria"/> Έγινε πασίγνωστη από τη [[Μαντάμ Σουσού (μυθιστόρημα)|Μαντάμ Σουσού]], τη μορφή τηςθρυλική θρυλικήςκοκέτα κοκέταςτου τωνομώνυμου διηγημάτωνμυθιστορήματος του [[Δημήτρης Ψαθάς|Δημήτρη Ψαθά]].
 
==Χωροταξία==
Το Μεταξουργείο εκτείνεται στοστον χώρο που ορίζεται από τις [[Λεωφόρος Κωνσταντινουπόλεως|Λεωφόρους Κωνσταντινουπόλεως]] και Δηλιγιάννη και τις οδούς Δεληγιώργη, Αγίου Κωνσταντίνου, [[Οδός Παναγή Τσαλδάρη|Παναγή Τσαλδάρη]] ([[Οδός Πειραιώς|Πειραιώς]]) και Σαλαμίνος. Εφάπτεται του [[Γκάζι (συνοικία) |Γκαζοχωρίου]], του Κεραμεικού, της ευρύτερης περιοχής της [[Ομόνοια (Αθήνα)|Πλατείας Ομονοίας]] και, της [[Ακαδημία Πλάτωνος (Αθήνα)|ΑκαδημίαΑκαδημίας Πλάτωνος]] και του [[Κολωνός|Κολωνού]]. Από διοικητική άποψη, υπάγεται στη δικαιοδοσία του 1ου και του 3ου Δημοτικού Διαμερίσματος των Αθηνών, με όρια τις οδούς [[Οδός Λένορμαν|Λένορμαν]] και Κολοκυνθούς.<ref name="Klaouni-8"/> Διασχίζεται από το επίγειο σιδηροδρομικό δίκτυο του [[Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδας|ΟΣΕ]].
 
Γενικά η περιοχή θεωρείται υποβαθμισμένη συνοικία, με πολλά παλιά και εγκαταλελειμμένα κτίρια και [[οίκος ανοχής|οίκους ανοχής]] καθώς και στέκια [[Τοξικομανία|τοξικομανών]]. Τα τελευταία χρόνια, όμως, έχει ξεκινήσει ανάπλαση κάποιων ζωνών της περιοχής.<ref>{{cite journal|last=Ρηγόπουλος|first=Δημήτρης|title=Αποκατάσταση Μεταξουργείου|journal=[[Η Καθημερινή]]|issue=18 Νοεμβρίου 2003|url=http://www.kathimerini.gr/168084/article/politismos/arxeio-politismoy/apokatastash-meta3oyrgeioy|accessdate=4.03.2016}}</ref>
 
Από το Μεταξουργείο διέρχεται η [[Γραμμή 2 (Μετρό_Αθήνας)|Γραμμή 2]] του [[Μετρό Αθήνας|Μετρό]] και η περιοχή εξυπηρετείται από τοτον [[Σταθμός Μεταξουργείου (Μετρό Αθήνας)|Σταθμό ΜεταξουργείουΜεταξουργείο]].
 
Το Μεταξουργείο είναι ενταγμένο στο Πρόγραμμα Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων της Αθήνας (1998).<ref>Κλαούνη (2012), σελ. 10.</ref>