Θεοφάνης Τάσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Εισαγωγή απόψεων άλλων για το έργο του Θεοφάνη Τάση με τις αντίστοιχες πηγές. |
|||
Γραμμή 5:
== Βιογραφικό ==
Ο Θεοφάνης Τάσης γεννήθηκε το 1976 στο [[Μόναχο]] από εργάτες γονείς όπου και μεγάλωσε. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Φυσικής του [[Πανεπιστήμιο Κρήτης|Πανεπιστημίου Κρήτης]] και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στην Φιλοσοφία του ιδίου πανεπιστήμιου. Ολοκλήρωσε την διδακτορική του διατριβή το 2007 στο [https://www.fu-berlin.de/en/index.html Freie Universität Berlin] υπό την επίβλεψη των Gunther Gebauer και Frieder Otto Wolf με άριστα μετ’ επαίνου (summa cum laude).
== Φιλοσοφία ==
Ο Θεοφάνης Τάσης επανεξετάζει και εγγράφεται με την σειρά του στην απόπειρα αναβιωσης της παράδοσης των τεχνικών της επιμέλειας του εαυτού από τον Michel Foucault και τον Αλέξανδρο Νεχαμά. Τούτο όμως δεν είναι συνώνυμο μιας έμφασης στο προ-πολιτικό στοιχείο του εαυτού ως μέρος του οίκου ή του λατινικού domus όπως ή έννοια του εαυτού θα άφηνε ενδεχομένως να εννοηθεί καθώς υπάρχει συνεχής έμφαση στην επικαιροποίηση των τεχνικών επιμέλειας εαυτού εντός της παγκοσμιοποιημένης δημόσιας σφαίρας. Ταυτόχρονα δεν πρόκειται για μια αισθητικοποίηση οικονομικών, κοινωνικών ή ηθικών φαινομένων δηλαδή μια « εστέτ » και εν πολλοίς νεο-αριστοκρατική προσέγγιση της σύγχρονης ψηφιακής εποχής. Αντίθετα ο Θεοφάνης Τάσης υπερασπίζεται την έντονα δημοκρατική διάσταση της επιμέλειας του εαυτού στην εικονιστική κοινωνία. Η έννοια του εαυτού που υπερασπίζεται το κείμενο είναι ένα πολυδιάστατο εγώ που κατοικείται από πολλά εμείς και η επιμέλεια του οποίου οφείλει να το μετασχηματίσει σταδιακά μέσω αναστοχασμού και πρακτικών ασκήσεων σε υποκείμενο που βιώνει μια ζωή με νόημα, δηλαδή, έναν μεστό βίο. Για τον λόγο αυτό η επιμέλεια εαυτού συμπεριλαμβάνει και την διαχείριση του αόρατου εντός του– με άλλα λόγια χωρίς να απωθεί και την ανάγκη μελέτης του θανάτου. Στην απώθηση της θνητότητας τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο ο Τάσης εντοπίζει μια από τις κεντρικές αντιφάσεις της εικονιστικής κοινωνίας. Η απώθηση της θνητότητας είναι αναγκαία διότι συγκαλύπτει την ενδεχομενικότητα της κοινωνικής θέσμισης, αλλά την ίδια στιγμή αναστέλλει την δημιουργία κοινωνικού και ατομικού νοήματος.<ref>{{Cite web|url=https://www.athensvoice.gr/culture/book/407131_ypertrofika-ego-atrofikoi-eaytoi-stin-eikonistiki-epohi|title=Υπερτροφικά Εγώ, Ατροφικοί Εαυτοί στην Εικονιστική Εποχή|website=Athens Voice|language=el|accessdate=2021-07-18}}</ref>
Ο Θεοφάνης Τάσης, επιχειρεί να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα, όπως: Πώς θα ζήσουμε στη σημερινή εικονιστική κοινωνία, όπου όλα αλλάζουν; Μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να επιλύσει ηθικά ή πολιτικά ζητήματα; Ποια είναι η τέχνη του βίου που θα αναβαθμίσει τον άνθρωπο σε μια κοινωνία όπου δημόσια και ιδιωτική σφαίρα εμπλέκονται; Μια κοινωνία, όπου το χάσμα γενεών δημιουργείται ανάμεσα στους ψηφιακούς ιθαγενείς, εκείνους που γεννήθηκαν μετά τη δημιουργία του παγκόσμιου ιστού, και τους ψηφιακούς μέτοικους, εκείνους που ανήκουν στις προηγούμενες γενιές.<ref>{{Cite web|url=https://bookpress.gr/kritikes/idees/11084-tasis-theofanis-armos-psifiakos-anthropismos-lidaki|title=Ενσυναίσθηση στην ψηφιακή κοινωνία|website=bookpress.gr|language=el-gr|accessdate=2021-07-18}}</ref>
Ανάμεσα στις δύο τάσεις που υπάρχουν: τους φόβους για ένα ζοφερό μέλλον στο οποίο ο άνθρωπος θα υποδουλώνεται στους αλγόριθμους, και στις υπεραισιόδοξες προβλέψεις ότι το ανθρώπινο είδος θα υπερβεί τους βιολογικούς περιορισμούς και θα απολαμβάνει τα οφέλη της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, ο Τάσης κρατά μια κριτική στάση. Προκρίνει μια δημιουργική φρόνηση που θα οριοθετήσει την τεχνική εξέλιξη διαφυλάσσοντας την ανθρωπότητα και συνάμα την ανθρωπινότητά μας. Προτείνει έναν ψηφιακό ανθρωπισμό που υπερασπίζεται την αυτονομία του ανθρώπου έναντι των αλγορίθμων και της ψηφιακής εικόνας εαυτού· που μπορεί να εμπνεύσει πολιτικές και πρακτικές του βίου και να αντισταθεί στην εικονιστική κοινωνία και στην πληθωριστική ελευθερία. Ο ψηφιακός ανθρωπισμός αμφισβητεί τις νέες ψηφιακές σχέσεις εξουσίας και καλλιεργεί τον στοχασμό και τον αναστοχασμό, αναζητά το νόημα του βίου και δίνει έμφαση στην αυτογνωσία που βασίζεται στο εντός μας και όχι στο μετρήσιμο του εικονιστικού υποκειμένου. Θεωρεί τον άνθρωπο ως ένα αυτόνομο και υπεύθυνο δρώντα με φαντασία που πράττει με άλλους ανθρώπους και όχι ένα απλό πληροφοριακό σύστημα. Υπερασπίζεται τον πνευματικό πολιτισμό έναντι της κυριαρχίας των αλγόριθμων, και αναγνωρίζει τη σημασία του νοήματος για την ανθρωπότητα. Δεν επιχειρεί να καταστείλει την τεχνική εξέλιξη. Αντίθετα, επιθυμεί την ανάπτυξή της για να εμπλουτίσει την ανθρώπινη εμπειρία.<ref>{{Cite web|url=https://bookpress.gr/kritikes/idees/11084-tasis-theofanis-armos-psifiakos-anthropismos-lidaki|title=Ενσυναίσθηση στην ψηφιακή κοινωνία|website=bookpress.gr|language=el-gr|accessdate=2021-07-18}}</ref>
== Έργα ==
| |||