Bitcoin: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όσο μεγαλύτερο ποσοστό της συνολικής υπολογιστικής δύναμης διαθέσει κάποιος για τη λύση του αλγορίθμου τόσο μεγαλύτερο ποσοστό από τα καινούργια bitcoin που δημιουργούνται θα πάρει. Για παράδειγμα, κάποιος που ασχολείται επαγγελματικά με το bitcoin mining και έχει πολλά miners (GPU που έχουν τροποποιηθεί ώστε να λύνουν τον [[Αλγόριθμος|αλγόριθμο]]) θα πάρει μεγαλύτερο κομμάτι "της πίτας" των καινούργιων bitcoin που βγαίνουν στη κυκλοφορία από κάποιον που έχει μόνο ένα miner. Ο αλγόριθμος δημιουργείται πάντα τόσο δύσκολος να επιλυθεί ώστε όλη η υπολογιστική δύναμη (όλα τα miners του πλανήτη) που επιδίδεται στη λύση του να χρειάζεται κατά μέσο όρο 10 λεπτά για να τον λύσει. Κατά συνέπεια με τη πάροδο του χρόνου το σύστημα προσαρμόζει τη λύση του αλγορίθμου και τη κάνει όλο και πιο δύσκολη, μιας και παράλληλα αυξάνεται η συνολική υπολογιστική δύναμη που διατίθεται στη λύση του (με τη πρόοδο της τεχνολογίας και με τη κατασκευή καινούργιων miners). Αυτό μας φέρνει και σε ένα ακόμη συμπέρασμα: Όλα τα miners με τη πάροδο του χρόνου παράγουν όλο και πιο λίγες υποδιαιρέσεις του bitcoin, αφού όσο περνάει ο καιρός αποτελούν ολοένα και μικρότερο ποσοστό της συνολικής υπολογιστικής δύναμης που διατίθεται στη λύση του αλγορίθμου, με αποτέλεσμα έτσι να παίρνουν και πιο μικρό κομμάτι "της πίτας". Όταν ένα miner αναπόφευκτα φτάσει σε σημείο να καταναλώνει περισσότερα χρήματα σε ηλεκτρικό απ' όσα παράγει σε bitcoin τότε δεν έχει νόημα να λειτουργεί πλέον και πρέπει να αντικατασταθεί. Αντίστροφα, εάν μειωθεί η συνολική παγκόσμια υπολογιστική δύναμη των miners (π.χ. με την απαγόρευση εξορύξεως σε ορισμένες χώρες) τότε αυξάνεται και η κερδοφορίαπαραγωγή των εναπομείναντων miners, δίνοντας έτσι κίνητρο σε νέους παίκτες να εισέλθουν στην αγορά και ενδεχομένως επιτρέποντας σε παλιότερους miner να επαναλειτουργήσουν. μεΩστόσο, φυσικά η κερδοφορία καθορίζεται όχι μόνο από τον αριθμό bitcoin που εξορύχθηκαν, αλλά και από την τιμή στην οποία αυτά διαπραγματεύονται.