Μαίρη Άνινγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 7:
Ο πατέρας της πέθανε από [[φυματίωση]] το 1810 αφήνοντας την οικογένεια του σε δεινή οικονομική κατάσταση. Η Άνινγκ μαζί με τον αδελφό της Γιόσεφ συνέχισαν την συλλογή και το εμπόριο απολιθωμάτων μετά τον θάνατο του πατέρα τους και το 1810 ο Γιόσεφ βρήκε ένα κρανίο ιχθυόσαυρου το οποίο θεώρησε ότι ήταν κρανίο κροκόδειλου. Λόγω ιδιάζουσας θέσης του απολιθώματος ήταν αδύνατη η περαιτέρω εκσκαφή για ένα έτος, μέχρι το 1811 όταν η Άνινγκ ολοκλήρωσε την αποκάλυψη του σκελετού. Ο εν λόγω σκελετός ήταν ο πρώτος πλήρης ιχθυόσαυρου και επωλήθη για 23 λίρες Αγγλίας στον Λόρδο Χένλεϊ. Παρόλο ότι η πώληση του ιχθυόσαυρου έφερε μια οικονομική ανακούφιση στην Άνινγκ και στην οικογένεια της, οι οικονομικές δυσκολίες συνεχίστηκαν σε την διάρκεια της ζωής της. Η επόμενη μεγάλη ανακάλυψη της Άνινγκ ήταν ένας σχεδόν πλήρης σκελετός πλειοσιόσαυρου το 1824, τον οποίο πούλησε για 100 λίρες Αγγλίας στον [[Δούκας του Μπάκιγχαμ|Δούκα του Μπάκιγχαμ]]. Ο πλειοσιόσαυρος ήταν τότε νέο είδος στην Επιστήμη και η αυθεντικότητα του αμφισβητήθηκε από μέρος της επιστημονικής κοινότητας, με μεγαλύτερο αρχικό επικριτή τον [[Ζωρζ Κυβιέ|Ζώρζ Κυβιέ]]. Ο Κυβιέ αμφισβήτησε την αυθεντικότητα του απολιθώματος αρχικά, με βάση τα σχεδιαγράμματα του σκελετού που δημιούργησε η Άνινγκ. Αργότερα παραδέχτηκε την αυθεντικότητα του απολιθώματος και η φήμη της Άνινγκ εξαπλώθηκε στην επιστημονική κοινότητα της εποχής.<ref name=":1" />
Το 1828 ανακάλυψε τον πρώτο πτεροδάκτυλο εκτός Γερμανίας. Την ίδια περίοδο παρατήρησε κάποια ιδιόμορφα απολιθώματα στους σκελετούς ιχθυόσαυρων, τα οποία την εποχή ονόμαζαν «λίθους μπεζόαρ» και περιείχαν ψαροκόκαλα, οστά μικρών ιχθυόσαυρων και λέπια . Τα εν λόγω απολιθώματα αναγνωρίστηκαν από τον Γουϊλιαμ Μπακλαντ, θεολόγο και παλαιοντολόγο, ότι ήταν απολιθωμένα περιττώματα, γνωστά σήμερα ως [[Κοπρόλιθος (γεωλογία)|κοπρόλιθοι]]. Ο Μπάκλαντ σημείωσε στην έρευνα που έκδωσε για το θέμα την σημαντική συμβολή της Άνινγκ σε αυτήν την ανακάλυψη.<ref name=":1" />
Το 1847 η Άνινγκ απεβίωσε από [[Καρκίνος του μαστού|καρκίνο του στήθους]]. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, παρά την ταπεινή καταγωγή της και το φύλο της, η Άνινγκ αναγνωρίστηκε ως αυθεντία στην συλλογή και κατηγοριοποίηση απολιθωμάτων.<ref>{{Cite news|url=http://www.lymeregismuseum.co.uk/collection/mary-anning/|title=Mary Anning: Lyme Regis Museum|newspaper=Lyme Regis Museum|language=en-GB|accessdate=2017-10-02}}</ref> Το 2010 η Βρετανική Βασιλική Ακαδημία την αναγνώρισε ως μια από τις δέκα Βρετανές γυναίκες με την μεγαλύτερη επίδραση στην προώθηση της επιστήμης.<ref name=":0" />
| |||