Τζαφέρ Ταγιάρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 9:
Μετά όμως τη νικηφόρα έκβαση των πολεμικών επιχειρήσεων του Ιουλίου [[1920]] και την ταχύτατη προέλαση της 9ης Ελληνικής Μεραρχίας Πεζικού προς την Αδριανούπολη, ο Τζαφέρ Ταγιάρ προσπάθησε να διαφύγει με άλογο, και χωρίς συνοδεία, προς το βουλγαρικό έδαφος όπου όμως συνελήφθη αιχμάλωτος στις [[11 Ιουλίου]] και την επομένη καταλήφθηκε η Αδριανούπολη.
Για την σύλληψη του Τζαφέρ Ταγιάρ κινήθηκε ο 11ος λόχος της 10ης Ελληνικής Μεραρχίας Πεζικού -αποσπασθείς στην 9η Ελληνική Μεραρχία Πεζικού- υπό το λοχαγό Πεζικού Δημήτριο Μεσσαριτάκη , ο οποίος φονεύθηκε στο Δορύλαιο την 9η Ιουλίου 1921 . Τη σύλληψη του Ταγιάρ και την παράδοσή του στον Έλληνα στρατηγό Αλέξανδρο Μαζαράκη -Αινιάν, διηνήργησε ομάδα μάχης του ανωτέρω λόχου, υπό τον δεκανέα Πεζικού και πρώην σύνδεσμο του Παύλου Μελά το 1904, <u>Νικόλαο Καθάριο</u> , ο οποίος τον Ιούλιο του 1921 τιμήθηκε με το Αργυρούν Αριστείον Ανδρείας για την πολεμική του δράση ,καθώς και για το γεγονός ότι σεβόμενος το δίκαιο του πολέμου , απέτρεψε την κακοποίηση του Τζαφέρ Ταγιάρ από υφιστάμενό του.
Ο Τζαφέρ Ταγιάρ μεταφέρθηκε στην [[Αθήνα]] παραμένοντας αιχμάλωτος 32 μήνες, με την δυνατότητα όμως να κινείται κάπως ελεύθερα, μέχρι την [[ανταλλαγή πληθυσμών]] το [[1923]], όπου και φέρεται να ανταλλάχθηκε με τον Έλληνα στρατηγό, αιχμάλωτο των Τούρκων, στη [[Μικρασιατική Εκστρατεία]], [[Νικόλαος Τρικούπης|Νικόλαο Τρικούπη]].<br />Μετά την επιστροφή του στην Τουρκία αναμίχθηκε με την πολιτική και ανέλαβε Έπαρχος στη περιοχή της [[Σαμψούντα]]ς.
| |||