Όπλο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 12:
Είναι γεγονός ότι η χρησιμοποίηση του [[μετάλλο|μετάλλου]] για την κατασκευή όπλων πρέπει οπωσδήποτε ν' ακολούθησε την ανακάλυψη της [[φωτιά|φωτιάς]], που άλλωστε αποτέλεσε κι ένα απ' τα πιο βασικά αμυντικά, αλλά κι επιθετικά όπλα. Με την ανακάλυψη όμως αυτής και τη χρησιμοποίησή της για την επεξεργασία των μεταλλικών όπλων, τα λίθινα όπλα αχρηστεύονται. Η ύπαρξή τους διαπιστώνεται απ' τα άφθονα όπλα του είδους αυτού, που έχουν ανακαλυφτεί στα ερείπια πρωτόγονων οικισμών.
Η ανακάλυψη και η χρησιμοποίηση των μετάλλων συντέλεσε επίσης στη δημιουργία δύο ειδών όπλων: των αμυντικών και των επιθετικών. Ο διαχωρισμός αυτός συναντάται σε μεγάλη κλίμακα στους αρχαίους Έλληνες και στους σύγχρονους τους λαούς. Σαν κύρια επιθετικά όπλα χρησιμοποιούσαν το [[ξίφος]], το [[δόρυ]] ή [[ακόντιο]], ενώ η [[ασπίδα]], η [[περικεφαλαία]], ο [[θώρακας]] και οι περικνημίδες είχαν αμυντική αποστολή. Την εποχή αυτή γίνεται και η διάκριση των όπλων σε [[(αγχέμαχα όπλα)|αγχέμαχα]], σε όπλα δηλ. που χρησιμοποιούνταν για μάχες σώμα με σώμα, όπως το ξίφος και το ακόντιο και σε [[(εκηβόλα όπλα)|εκηβόλα]] (τηλέμαχα), που είχαν τη δυνατότητα να χτυπήσουν τον αντίπαλο από μακριά ([[Τόξο (όπλο)|τόξο]], [[σφενδόνα]]).
Τα όπλα αυτά όμως ήταν ατομικά, δηλ. είχαν περιορισμένες καταστροφικές δυνατότητες. Για την επίτευξη δυσκολότερων σκοπών χρησιμοποιούσαν τα δρεπανηφόρα άρματα και τις λεγόμενες πολεμικές μηχανές, όπως οι λιθοβόλοι, οι καταπέλτες, οι χελώνες κ.ά., που γνώρισαν μεγάλη εξέλιξη κατά τους βυζαντινούς χρόνους. Κατά τη διάρκεια της βυζαντινής εποχής γίνεται επίσης χρήση από τους Βυζαντινούς του τρομερού εκείνου όπλου, του υγρού πυρός.
| |||