Όπλο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από την εποχή της εμφάνισής του, ο άνθρωπος, συνειδητοποιώντας το πόσο τρωτός είναι σε περίπτωση σύγκρουσης με τ' άλλα ζώα και, χρησιμοποιώντας τη λογική, κατόρθωσε να προσθέσει στ' ατελή σωματικά του όπλα (νύχια, δόντια) τα διάφορα πρόχειρα φυσικά όπλα, που αργότερα, μετατρέπει σε πιο αποτελεσματικά με την κατεργασία τους. Εκείνη την εποχή εμφανίζονται οι πρώτοι [[πέλεκυς|πελέκεις]], που στην αρχή ήταν [[λίθινος,η,ο|λίθινοι]] και με την πάροδο του χρόνου αντικαταστάθηκαν από μεταλλικούς, τα πρώτα τόξα κ.ά. Όλα όμως αυτά θεωρούνται μεταγενέστερα του πιο απλού, αλλά κι αρκετά αποτελεσματικού αρχικού όπλου, του λίθινου ή ξύλινου ρόπαλου.

 

 

Η ανακάλυψη και η χρησιμοποίηση των μετάλλων συντέλεσε επίσης στη δημιουργία δύο ειδών όπλων: των αμυντικών και των επιθετικών. Ο διαχωρισμός αυτός συναντάται σε μεγάλη κλίμακα στους αρχαίους Έλληνες και στους σύγχρονους τους λαούς. Σαν κύρια επιθετικά όπλα χρησιμοποιούσαν το [[ξίφος]], το [[δόρυ]] ή [[ακόντιο]], ενώ η [[ασπίδα]], η [[περικεφαλαία]], ο [[θώρακας]] και οι περικνημίδες είχαν αμυντική αποστολή. Την εποχή αυτή γίνεται και η διάκριση των όπλων σε [[αγχέμαχα (όπλα)|αγχέμαχα]], σε όπλα δηλ. που χρησιμοποιούνταν για μάχες σώμα με σώμα, όπως το ξίφος και το ακόντιο και σε [[εκηβόλα (όπλα)|εκηβόλα]] (τηλέμαχα), που είχαν τη δυνατότητα να χτυπήσουν τον αντίπαλο από μακριά ([[Τόξο (όπλο)|τόξο]], [[σφενδόνα]]).