Αμβρόσιος Νικολαΐδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: O → Ο |
||
Γραμμή 3:
Ο '''Αμβρόσιος''' Νικολαΐδης ήταν [[Μητροπολίτης]] Φθιώτιδας. Γεννήθηκε το [[1881]] στην [[Προύσα]] της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] και καταγόταν από εύπορη οικογένεια. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές φοίτησε στην [[Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης]] της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]], από την οποία εξήλθε ως αριστούχος. Το [[1904]] χειροτονήθηκε διάκονος και το 1905 προήχθη σε [[αρχιδιάκονος|αρχιδιάκονο]] του Κασσανδρίας Ιωάννου και από το [[1906]] μέχρι το [[1911]] διετέλεσε [[Πρωτοσύγκελος]] του επισκόπου Βέροιας και στη συνέχεια Σερρών, Αποστόλου. Το [[1911]] χειροτονήθηκε επίσκοπος Χριστουπόλεως και το 1914 εξελέγη μητροπολίτης Ναυπακτίας και Ευρυτανίας, όπου και παρέμεινε μέχρι το [[1932]], οπότε ανέλαβε μητροπολίτης Φθιώτιδας στη θέση του [[Ιωακείμ Αλεξόπουλος|Ιωακείμ Αλεξόπουλου]], ο οποίος μετετέθη στη Μητρόπολη Δημητριάδος και Αλμυρού.
Το 1938 στην εκλογή Αρχιεπισκόπου Αθηνών, υποστηρίζοντας τον τέως μητροπολίτη Τραπεζούντας [[Χρύσανθος Φιλιππίδης|Χρύσανθο]], δημιούργησε μεγάλο εκκλησιαστικό πρόβλημα ακύρωσης εκλογής του οριακά εκλεγμένου μητροπολίτη Κορινθίας [[Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός|Δαμασκηνού]], ο οποίος είχε λάβει μία επιπλέον ψήφο από τον «υπό καθαίρεση» επίσκοπο Δρυϊνουπόλεως. Την ενέργειά του ακολούθησαν και άλλοι μητροπολίτες, με συνέπεια να αλλάξει ο νόμος της εκλογής μητροπολιτών, ορίζοντας μία μικρότερη επιτροπή η οποία ονομάστηκε «[[αριστίδην σύνοδος]]». Η διαδικασία εκλογής επανελήφθη, με αποτέλεσμα την τελική ανάδειξη του Χρύσανθου.
|