Πιερ-Ζοζέφ Προυντόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η έκδοση του βιβλίου προσέλκυσε το ενδιαφέρον των γαλλικών αρχών, αλλά και την κριτική του [[Καρλ Μαρξ|Μαρξ]], ο οποίος ξεκίνησε αλληλογραφία με το συγγραφέα. Οι δύο άντρες αλληλοεπηρεάστηκαν: Συναντήθηκαν στο [[Παρίσι]] κατά τη διάρκεια της εξορίας του Μαρξ. Η φιλία τους τελικά έληξε, όταν ο Μαρξ απάντησε στο "Σύστημα οικονομικών αντιθέσεων ή η φιλοσοφία της αθλιότητας" του Προυντόν με το προκλητικά τιτλοφορημένο "Η αθλιότητα της φιλοσοφίας".

 

 

Ο Προυντόν προτιμούσε τα εργατικά σωματεία και τους εργατικούς συνεταιρισμούς, όπως και την ατομική εργατική/αγροτική ιδιοκτησία, παρά την κοινωνικοποίηση της γης και των χώρων εργασίας. Πίστευε ότι η σοσιαλιστική επανάσταση μπορούσε να επιτευχθεί με ειρηνικό τρόπο.

Η σκέψη του Προυντόν έχει αναβιώσει κάπως μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού στο Ανατολικό Μπλοκ. Μπορεί να συνδεθεί χαλαρά και με σύγχρονες προσπάθειες για άμεση δημοκρατία. Η ομάδα Προυντόν, η οποία συνδέεται με την Αναρχική Ομοσπονδία (Fédération Anarchiste), δημοσίευσε μια ανασκόπηση από το 1981 ως το 1983 και πάλι μέχρι το 1994 (η πρώτη περίοδος αντιστοιχεί με την εκλογή του σοσιαλιστή υποψηφίου Francois Mitterand το 1981 και την φιλελεύθερη οικονομική στροφή που πήρε το 1983 η σοσιαλιστική κυβέρνηση). Είναι σθεναρά αντιφασιστική και συνδέεται με την "Ομάδα Απόλυτα Ενάντια στο Λε Πεν" (Section Carrément Anti Le Pen), η οποία αντιτίθεται στον [[Ζαν Μαρί Λεπέν]]. Οι αγγλόφωνοι αναρχικοί επίσης έχουν κάνει προσπάθειες να κρατήσουν την παράδοση του Προυντόν ζωντανή και να εμπλακούν σε ένα διάλογο για τις ιδέες του Προυντόν. Ο μουτουαλισμός του Kevin Carlson είναι συνειδητά προυντονικός, και ο Shawn P. Wilbur συνεχίζει να διευκολύνει τη μετάφραση των έργων του Προυντόν στα αγγλικά και να στοχάζεται σχετικά με τη σημασία τους για το σύγχρονο αναρχικό προτσές.

 

 

Ο J. Salwyn Schapiro έγραψε το 1945: