Ένας Αμερικανός στο Παρίσι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

γλώσσα = [[αγγλική γλώσσα|AγγλικάΑγγλικά]] |

Το Μιούζικαλ ''Ένας Αμερικανός στο Παρίσι'', που σκηνοθέτησε ο Βινσέντε Μινέλι και του οποίου τις χορογραφίες δημιούργησε ο Τζιν Κέλι, οφείλει μεγάλο μέρος της επιτυχίας του (όπως και πολλά άλλα μιούζικαλ της Metro-Goldwyn-Mayer) στον παραγωγό Άρθουρ Φριντ, ο οποίος ανέθεσε στον Μινέλι την πρώτη του κινηματογραφική δουλειά το 1943 αναθετώντας του τη σκηνοθεσία του μιούζικαλ ''Καταφύγιο στους Αιθέρες (Cabin in the Sky)''. OΟ Φριντ ανακάλυψε επίσης τον Τζιν Κέλι το 1940 στο Μπρόντγουεϊ. Ο Κέλι συνέλαβε την έμπνευση για τη δημιουργία της ταινίας όταν άκουσε την εκτέλεση του ομώνυμου ποιήματος του Άιρα Γκέρσουϊν στο Κάρνεζι Χολ. Ο σεναριογράφος [[Άλαν Τζέι Λέρνερ]] είχε αρχικά δημιουργήσει ένα απλό σενάριο με υπόθεση τη ζωή ενός Αμερικανού ζωγράφου στο Παρίσι, ο οποίος απορρίπτει το φλερτ μιας πλούσιας Αμερικάνας για χάρη της κοπέλας ενός φιλου του. Πάνω σε αυτό το σενάριο βασίστηκε ο Τζιν Κέλι για φτιάξει τις χορογραφίες της ταινίας υπό τις μελωδίες του Τζορτζ Γκέρσουιν. Η ταινία με τα μεγαλοπρεπή σκηνικά, τη σκηνοθεσία του Μινέλι, τις χορογραφίες του Κέλι, τη μουσική και τα τραγούδια των Άιρα και Τζορτζ Γκέρσουιν, έγινε σημείο αναφοράς για το είδος του μιούζικαλ και παρά το γεγονός ότι χαρακτηρίζεται από την υπερβολή της σκηνογραφίας και του ντεκόρ, εμπεριέχει μερικές από τις γοητευτικότερες σεκάνς στην ιστορία του Αμερικανικού Μιούζικαλ (συμπεριλαμβανομένης και της μακρόσυρτης τελικής σκηνής με τη χορογραφία στις νότες των μελωδιών του Γκέρσουϊν και με τα σκηνικά που αποτιούν φόρο τιμής στο έργο των Ραούλ Ντιφί, [[Βίνσεντ βαν Γκογκ|Βαν Γκόνγκ]], [[Πιερ Ογκίστ Ρενουάρ|Ρενουάρ]], [[Μορίς Ουτριλό|Ουτριλό]] και [[Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ|Τουλούζ Λωτρέκ]]).