Β΄ Συριακός πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Ρομπότ: λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: O → Ο (2) |
||
Γραμμή 32:
| σημειώσεις =
}}
==Ευμένης του Περγάμου==
==Συνασπισμός του Αντίοχου Θεού εναντίον του Πτολεμαίου Φιλάδελφου==
Ο Αντίοχος Θεός σχημάτισε έναν συνασπισμό εναντίον του Λαγίδη μονάρχη στον οποίο συμμετείχαν εκτός από τον ίδιο, ο πρώην διεκδικητής του μακεδονικού θρόνου [[Πτολεμαίος Νιος|Πτολεμαίος]] γιος του [[Λυσίμαχος|Λυσίμαχου]] και της [[Αρσινόη Β΄ της Αιγύπτου|Αρσινόης]], αδελφής του Πτολεμαίου Φιλάδελφου, ο οποίος είχε εκδιωχτεί από την [[Μακεδονικό βασίλειο|Μακεδονία]] από τον [[Αντίγονος Β΄ Γονατάς|Αντίγονο Γονατά]], ο Αιτωλός στρατιωτικός [[Τίμαρχος της Μιλήτου|Τίμαρχος]] και οι Ρόδιοι<ref name="
Ο Πτολεμαίος του Λυσίμαχου ήταν διοικητής της φρουράς της Εφέσου. Αποστάτησε προς την πλευρά του Αντίοχου Θεού όταν έμαθε ότι ο Πτολεμαίος Φιλάδελφος ήθελε να ορίσει διάδοχο έναν από τους γιούς του<ref>Ιστορία του Ελληνικού έθνους ''Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β' Συριακός πόλεμος 260-253 π.Χ.σελ.414-415''</ref>.
Ο Τίμαρχος ήταν διοικητής της φρουράς της [[Μίλητος|Μιλήτου]] και υποστηρικτής του Πτολεμαίου του Λυσίμαχου. Όταν αποστάτησε κατέλαβε την [[Σάμος|Σάμο]]<ref name="
==Πολεμικές επιχειρήσεις==
Όταν ξέσπασαν οι εχθροπραξίες ο Πτολεμαίος Φιλάδελφος βρέθηκε σε μειονεκτική θέση. Η επιρροή του στην Κυρίως Ελλάδα είχε μειωθεί ύστερα από τον [[Χρεμωνίδειος πόλεμος|Χρεμωνίδειο πόλεμο]] ενώ βρίσκονταν σε εμπόλεμη κατάσταση με τον Αντίγονο Γονατά. Επιπλέον ο αντίπαλος του Αντίοχος Θεός συμμάχησε με τον Αντιγονίδη βασιλιά δίνοντας ως σύζυγο στον γιο του τελευταίου, [[Δημήτριος Β΄ Αιτωλικός|Δημήτριο]], την αδελφή του Στρατονίκη<ref name="ReferenceB"
Οι πολεμικές επιχειρήσεις περιορίστηκαν στην Μικρά Ασία. Ο Πτολεμαίος του Λυσίμαχου δολοφονήθηκε το [[259 π.Χ.]] από τους Γαλάτες μισθοφόρους του. Ο Τίμαρχος που επιθυμούσε να γίνει τύραννος της Μιλήτου κατέλαβε την πόλη, αλλά εκδιώχθηκε λίγο αργότερα ([[258 π.Χ.]]<ref>''Second Syrian War, 260-255 BC, Rickard, J (6 June 2007)''</ref>) από αυτήν από τον Αντίοχο Θεό. Τον πόλεμο έκρινε η νίκη του Ρόδιου ναύαρχου Αγαθόστρατου εναντίον του πτολεμαϊκού στόλου που διοικούσε ο [[Χρεμωνίδης]] σε ναυμαχία που έγινε στην Έφεσο (περίπου το [[259 π.Χ.]]) και ενδεχομένως η νίκη του Αντίγονου Γονατά στην [[ναυμαχία της Κω]] (αν δεχτούμε ότι αυτή έγινε το [[257 π.Χ.]]).Έτσι ο Αντίοχος Θεός κατέλαβε τις ιωνικές πόλεις και ορισμένες θέσεις στην [[Παμφυλία]] και την [[Κιλικία]]<ref name="ReferenceB"/>.
Γραμμή 53:
Παρά τις επιτυχίες του ο Αντίοχος Θεός προχώρησε στην σύναψη ειρήνης με τον αντίπαλο του. Με την συνθήκη που έγινε μεταξύ των δυο ηγεμόνων ο Σελευκίδης ηγεμόνας κρατούσε τις πρόσφατες κατακτήσεις του παραιτούνταν όμως από τα δικαιώματα του στην [[Συρία]]<ref name="ReferenceA"/>.
Ο Πτολεμαίος Φιλάδελφος επίσης, έδωσε ως σύζυγο στον Αντίοχο Θεό την κόρη του [[Βερενίκη Φερνοφόρος|Βερενίκη]], αφού ο τελευταίος εγκατέλειψε την ως τότε σύζυγο του [[Λαοδίκη Α' της Συρίας|Λαοδίκη]]<ref name="
==Παραπομπές==
<references />
|