Κανόνας των 50 κινήσεων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Σύνδεσμος προς 2 βιβλία για επαληθευσιμότητα.) #IABot (v2.1alpha3
μ Ρομπότ: λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: O → Ο
Γραμμή 1:
OΟ '''Κανόνας των πενήντα κινήσεων''' στο [[σκάκι]] αναφέρει ότι ένας παίκτης μπορεί να διεκδικήσει μια [[Ισοπαλία (σκάκι)|ισοπαλία]], εάν δεν έχει γίνει κάποια σύλληψη πεσσού και δεν έχει μετακινηθεί κάποιο [[Πιόνι (σκάκι)|πιόνι]] κατά τις τελευταίες πενήντα κινήσεις στην παρτίδα (για το σκοπό αυτό μια «κίνηση» είναι ένα ζεύγος κινήσεων των δύο αντιπάλων). Ο σκοπός αυτού του κανόνα είναι να εμποδίσει έναν παίκτη που δεν έχει καμία πιθανότητα να κερδίσει στο να συνεχίζει πεισματικά να παίζει επ' αόριστον,<ref name="HooWhy134">Hooper & Whyld (1992), σελ. 134.</ref> ή να προσπαθήσει να κερδίσει κουράζοντας κατ' ουσίαν τον αντίπαλό του.
 
Όλα τα βασικά [[ματ]] μπορούν να επιτευχθούν με λιγότερες από 50 κινήσεις. Ωστόσο, τον 20ό αιώνα, ανακαλύφθηκε ότι σε ορισμένες θέσεις στο [[Φινάλε (σκάκι)|φινάλε]] η νίκη είναι εφικτή, αλλά απαιτεί περισσότερες από 50 κινήσεις (χωρίς σύλληψη ή κάποια κίνηση πιονιού). Ως εκ τούτου, ο κανόνας άλλαξε για να επιτραπούν ορισμένες εξαιρέσεις στις οποίες επετράπησαν 100 κινήσεις για κάποιους ιδιαίτερους συνδυασμούς υλικού. Στη συνέχεια ανακαλύφθηκαν όλο και περισσότερες τέτοιες νικηφόρες θέσεις, και έτσι το 1992 η [[FIDE]] κατάργησε όλες αυτές τις εξαιρέσεις και επανέφερε τον αυστηρό κανόνα των 50 κινήσεων.
Γραμμή 41:
* {{Citation |last=Just |first=Tim |last2=Burg |first2=Daniel B. |year=2003 |title=U.S. Chess Federation's Official Rules of Chess |edition=5η |publisher=McKay |isbn=0-8129-3559-4}}
* {{Citation |last=Redman |first=Tim |year=1987 |title=U.S. Chess Federation's Official Rules of Chess |edition=3η |publisher=McKay |isbn=0-679-14154-5 |url-access=registration |url=https://archive.org/details/uschessfederatio00unit }}
 
 
{{Σκάκι}}