Παραισθησιογόνο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο όρος παραισθησιογόνα είναι εσφαλμένος επειδή οι ουσίες αυτές δεν προκαλούν παραισθήσεις κατά τη συνήθη δοσολογία. Με τον όρο παραισθήσεις στην κυριολεξία εννοούμε αντιλήψεις ανυπόστατες, που όμως εμφανίζονται ως απολύτως ρεαλιστικές. Οι τυπικές «παραισθήσεις» που προξενούνται από τις ψυχεδελικές ουσίες μπορούν με μεγαλύτερη ακρίβεια να περιγραφούν ως μεταλλαγές της κανονικής αντιλήψεως, καθώς το υποκείμενο έχει συνήθως επίγνωση της απατηλής και προσωπικής φύσης των αντιλήψεών του. Δηλητήρια όπως η διφενυδραμίνη και η ατροπίνη, μπορεί να προκαλέσουν παραισθήσεις με την κυριολεκτική έννοια. Τα ψυχοδηλωτικά, αποσυνδετικά και δηλητήρια έχουν μακρά ιστορία χρήσης στο πλαίσιο των θεραπευτικών και θρησκευτικών παραδόσεων όλου του κόσμου. Χρησιμοποιούνται σε σαμανικές τελετουργικές μορφές ίασης και μαντικής, σε ιεροτελεστίες μυήσεως και σε θρησκευτικές τελετές συγκριτιστικών κινημάτων, όπως η União do Vegetal (Ενότητα των Φυτών), η Santo Daime και η Ιθαγενής Αμερικανική Εκκλησία (Πεγιοτισμός). Όταν οι ψυχεδελικές –ή και άλλες– ουσίες χρησιμοποιούνται για θρησκευτικούς σκοπούς αναφέρονται ως [[ενθεογόνο|ενθεογόνες]]. Επίσης, σε κάποιες πολιτείες ή σε κάποιες ειδικές ζώνες κάποιες ουσίες όπως το [[πεγιότ]], κρίνονται ως αναπόσπαστο μέρος της θρησκευτικής εθιμοτυπίας, και γι' αυτό θεωρούνται νόμιμες.